"Wat is er nou weer? Een boek lenen? Ja, ik kom er zo aan hoor. Doe effe rustig aan, ik heb net een peuk opgestoken. Zonde om die nu weg te gooien. Ga nog maar lekker even met je vriendjes spelen bij de computers of zo."

Om de week kruipen Joca en Bram in het hoofd van een ander schoolvolktype. Eerder al de Poolse Poetsvrouw en de a-technische ICT'er, deze keer de niet al te behulpzame mediathecaresse.

"Zo, dat is ook nodig, een peukje op zijn tijd. Die rotschool geeft me daar echt te weinig pauze voor hoor. In die twintig minuten rook ik er hooguit drie weg en dan heb ik dus geen tijd om te lunchen. Maar ze gaan natuurlijk weer zeiken als ik zelf een extra rookpauzetje inplan, of hier een broodje eet. Dan krijg ik te horen dat ik moet 'oppassen voor het vloerkleed'. Bah. Naar welk boek ben je op zoek?

O, die. Nooit gelezen, zegt me niks. Toch maar een stuk of twintig van aangeschaft, want dat wilde de sectie Nederlands. Die hebben ook echt geen flauw idee met hoeveel werk ze me weer opzadelen. Die rotdingen moeten allemaal geseald worden, daarna die stickers erop... Kost je zo weer een uur kostbare tijd. Die dingen zouden ze jullie moeten laten doen, als corvee of iets dergelijks.

Ze straffen jullie hier eigenlijk ook nergens voor. De godganse dag printen jullie hier geplagieerde boekverslagen vanaf Scholieren.com, bezoeken jullie gamewebsites en bekijken jullie foto's op Facebook. Tot overmaat van ramp maken jullie ook nog 'n soort herrieruimte van de stilteruimte. Geen docent die er iets aan doet. Die denken dat ik dat wel oplos, maar ik ben verdomme toch geen politieagent. 

Het gaat hier altijd mis met jullie, stelletje snotneuzen. Al die rotkinderen hier die koffie over mijn boeken heen gooien. Schorsen dat volk, en snel. Over koffie gesproken, kan de conciërge niet even een bakkie komen brengen? Ik ga dood hier joh, ze kunnen me horizontaal naar buiten dragen aan het eind van de dag als ik niet snel een beetje cafeïne binnenkrijg.

Afijn, die koffie hier is toch niet te zuipen. Als ik er het geld voor had, zou ik samen met alle andere personeelsleden wel een nieuwe automaat regelen, maar helaas worden we veel te beroerd betaald. Het is echt slecht geregeld hier, dat kan ik je wel vertellen. Onderbetaling, slechte koffie, weinig pauze. Ik ken slaven die het beter hebben, en toch blijf ik aardig tegen jullie. Eigenlijk ben ik te goed voor deze wereld.

Ah, daar gaat de bel. Hier kind, zet je boek maar terug. Ik heb hem nog niet gescand, kom het volgende uur maar terug. Ik steek nog effe een peuk op."