Meisjes met paranormale gaven, detectiveachtige thrillers, verhalen die zich afspelen in de 17e eeuw; is er iets waarover Simone van der Vlugt niet schrijven kan? Ik bracht haar een bezoekje.
 
Hoewel je als gerespecteerd schrijfster best een beetje uit de hoogte mag doen, past dat helemaal niet bij Simone van der Vlugt. Wanneer ik bij haar op de bank plof biedt ze me een scone aan en hupst haar hondje vrolijk bij me op schoot. Maar ik ben hier niet voor scones en koffie, ik ben hier om Antwoorden op Vragen te krijgen.

Thea Beckman

We weten allemaal dat Simone van der Vlugt dé historische jeugdromanschrijfster is. Gek genoeg had ze op school helemaal niets met geschiedenis.

"Ik begon me pas te interesseren voor geschiedenis nadat ik Kruistocht In Spijkerbroek van Thea Beckman had gelezen. Zo kwam de geschiedenis voor mij tot leven, terwijl in de geschiedenislessen alleen maar jaartallen op het bord gekladderd werden. Die manier van lesgeven sprak me gewoon niet aan."

Hoofden afhakken

Ze ging voor lerares Frans en Nederlands studeren. Had ze geen geschiedenisdocente willen worden? "Ik ben het niet gaan studeren omdat ik niet wist hoe leuk geschiedenis kon zijn. Als mijn geschiedenisleraar tot de verbeelding sprekende lessen had gegeven, was het misschien anders gegaan.

Maar ik studeerde geschiedenis eigenlijk op mijn eigen manier; alleen de tijdvakken die mij boeiden. Ik denk wel dat ik heel levendig les gegeven zou hebben, bijvoorbeeld beeldend verhalen vertellen over het afhakken van mensen hun hoofden."

Acht jaar

"Ik stuur mijn verhalen al naar uitgevers sinds ik acht jaar was. Natuurlijk werden die nooit uitgegeven, maar ik kreeg er wel positieve feedback op. Ik studeerde Nederlands en Frans, en op een gegeven moment kwam er tijdens een les een onderwerp weer naar boven, waar een oud verhaal van mij over ging.

Ik vond het toch nog wel een leuk verhaal en ben het opnieuw gaan schrijven. Dat werd De Amulet. Op een gegeven moment ben je dan De Historische Jeugdboekenschrijfster, terwijl je eigenlijk gewoon ‘schrijfster’ wilde worden!"

Wat als

Veel mensen halen inspiratie om te schrijven uit het dagelijks leven, maar hoe doe je dat als je schrijft over het dagelijks leven in 1630? "Ik haal mijn inspiratie ook wel uit het dagelijks leven, ik bevind me vaak in ‘wat als’-situaties. Wat als ik daar zou zijn, wat als er dit en dat gebeurde, wat als die ineens op zou duiken… zo komt het verhaal vanzelf.

Inspiratie komt ook heel veel uit research: als ik iets wil schrijven over de 18e eeuw, ga ik op zoek naar informatie over die tijd. Dan kom je vanzelf dingen tegen waar je iets mee kunt." En voor je het weet schrijft Simone dan weer een bestseller.