Hordes fans lopen er op deze wereld rond. Sommigen zijn bloedfanatiek, of ze nou Justin Bieber of One Direction aanbidden. In tegenstelling tot driekwart van de pubermeisjes begrijp ik helemaal niets van het fandom. Hoe kun je zo geobsedeerd zijn door je idool dat je bijvoorbeeld drie dagen lang door Amsterdam zwerft in de hoop hem tegen te komen? Ik vroeg het twee fangirls.

Mijn vriendin Zita is tot over haar oren verliefd op acteurs Max Irons en Ansel Elgort. Haar liefde voor Max kwam als eerst. De Britse acteur speelde de hoofdrol in een verfilming van haar favoriete boek. Ze vond 'm zo leuk dat ze ook zijn andere films ging bekijken en zoveel mogelijk interviews met hem opzocht. Maar wat nou als Zita Max in levende lijve zou tegenkomen? "Ik zou proberen heel kalm te blijven, maar ik vraag me af of dat lukt."

Vorig jaar had Zita wel het geluk om haar andere idool Ansel Elgort te ontmoeten. Op de foto die er van deze ontmoeting werd gemaakt lijkt ze heel kalm, maar dat is schijn. "Er raasden duizenden gedachten tegelijk door mijn hoofd. Ik kreeg een grote knuffel van hem, dus 15 oktober 2013 is een datum die ik nooit meer zal vergeten", aldus Zita.

Voor de kortstondige ontmoeting met Ansel moest Zita een hoop moeite doen. De acteur was in Amsterdam voor de opnames van The Fault in Our Stars (een boek van schrijver John Green). Drie dagen lang crosste ze door de hoofdstad om haar idool te ontmoeten. Met succes dus!

Justin Bieber

Ook Bibi (14) is een diehard fan. Ze is gek van popidool Justin Bieber. "Hij inspireert mij. Ik vind zijn muziek heel goed en hij is natuurlijk onwijs knap." Dat hij de laatste tijd ietwat ontspoort vindt ze niet erg. "Ik ben naar zijn concert geweest en heb er de longen uit mijn lijf geschreeuwd." Een van de beste dagen van Bibi's leven. Ik kan uit ervaring spreken als ik zeg dat Bibi lekker ver kan gaan in haar fandom. "Mijn bijnaam is Justin Bibi." Zo kan Bibi uren praten over haar idool. Op social media volgt ze iedereen die ook maar iets met Justin Bieber te maken heeft en ook haar telefoon staat vol met plaatjes van de Biebs.

Ook al begrijp ik het fandom-gebeuren niet helemaal, ook ik heb zo mijn fanmomentjes. Toen schrijver John Green in Amsterdam was voor de verfilming van zijn boek, heb ik een paar nachten onrustig geslapen. Ik heb hem mogen ontmoeten en toen begon ik spontaan te stotteren. Meer dan een "Hi! Can I please have an autograph?" kreeg ik er helaas niet uit. Ik had zweethanden en was als een gek aan het bibberen. Gelukkig kreeg ik het nog voor elkaar om met een mooie foto thuis te komen.

Hysterische fangirl

Achteraf bedacht ik nog honderd dingen die ik tegen John Green had willen zeggen, maar toen was het dus al te laat. Ik heb die dag heel wat fangirls ontmoet, en voelde me - naast het feit dat ik lang niet zo'n grote fan was als al die andere meisjes - toch even onderdeel van de groep. Even kon ik een beetje ervaren hoe het is om een fangirl te zijn. En al was ik niet zo hysterisch, het was stiekem best leuk. Al moet ik er niet aan denken zo'n diehard fan te worden. Ik heb namelijk al lang geaccepteerd dat idolen als Ansel Elgort, Max Irons of Justin Bieber gewoon ver out of my league zijn.