Ik werk in de horeca bij een trouwlocatie en ik kan je vertellen dat dat ontzettend leuk is. Leuker dan kranten bezorgen of vakken vullen. Ik denk dat ik de reden gevonden heb waarom dit zo is: je kan stiekem met het leven van andere mensen meekijken. Dan hoor je ineens de meest unieke verhalen.

Als een vlieg op de muur kun je meekijken over de schouders van gasten terwijl je hen van een drankje voorziet. Zodra ze gewend zijn aan het af en aan lopend personeel, merken ze jou nauwelijks op. Dan leer je hoe anderen zich gedragen, normaal en als ze dronken worden…

Horeca

Zo was een van mijn eerste bruiloften een feest van corpsstudenten en zij nodigen - traditiegetrouw - wel honderd corpsleden uit. Het eerste wat deze ‘vlieg op de muur’ merkte was dat dat arrogante kakkersaccent helemaal geen overdreven stereotype is. Het is gewoon waarheid. Het is niet de enkeling die zo praat, maar de over-overgrote meerderheid spreekt op deze manier.

Gewapend met een dienblad ijskoude pilsjes, hoorde ik nog meer verhalen over het iets te rijke bruidspaar. Manlief ontmoette vrouwlief op hockey, hij houdt van jagen in Alaska, geeft flappen uit aan wijn en vond het leukste aan een bezoek aan Londen een bepaald stukje vlees in een restaurant. Ik hoorde ook nog dat de speciale fles wijn die geserveerd zou worden, 3000 euro-knakies heeft gekost en dat deze - jawel - betaald is door pappie. Normaal zou het iedereen zijn opgevallen als een of andere knul mee probeert te luisteren naar waar kakkers het nou over zouden hebben, maar nu had niemand wat door…

Fata Morgana

Ze hadden me óók niet door toen ik moest werken bij een Marokkaanse bruiloft. Ik vind andere culturen ontzettend interessant, maar zou geen idee hebben wanneer ik in hemelsnaam een Marokkaanse bruiloft zou kunnen meemaken. Dit was mijn moment. Ik waande me al serverende echt in een soort Duizend-en-een-nacht of Fata Morgana door de muziek van de liveband en keek schaamteloos mijn ogen uit met alle aankleding, sieraden en gewaden van de gasten. Verder maakte ik ineens kennis met verschillende tradities die ik nog nooit eerder had gezien bij een bruiloft. Er werden typische gerechten, koekjes en geweldige thee geserveerd. Ik heb zelfs een zinnetje of twee Arabisch geleerd. 

En als je denkt dat je de andere culturen wel hebt gezien, dan staan een paar weken later een horde kampers op de stoep. Ik ben weleens langs een woonwagenkamp gereden, maar heb me nog nooit zo binnen die groep bevonden. In deze groep rookte iedereen als een ketter, ook binnen. Ze dronken mixdrankjes waar ik nog nooit van had gehoord en iedereen had tatoeages, jong en oud. De meeste hiervan zagen eruit alsof Ome Berry ze eventjes had gezet.

Toen iemand vertelde dat hij wel blij was dat hij hier bij kon zijn omdat hij net uit de bak kwam, keek ik niet eens heel verbaasd op. Terwijl ik met een plateautje drank rondliep, had ik namelijk al lang verhalen gehoord waarvan ik zeker wist dat ik ze alleen maar hier had kunnen horen. En niemand die wist dat ze subtiel bekoekeloerd werden. 

Gluren

Als je het goed doet, is er niemand die doorheeft dat je ‘mensen aan het kijken bent’ en leer je opeens anderen op een heel andere manier kennen. En stiekem is dat best wel leuk. 

Lees ook
Van dubbel betaald op zondag naar minimumloon