Er waren twee weken verstreken nadat de aanslag in Manchester had plaatsgevonden. Ik was in de stad vanwege een uitwisseling met mijn voetbalclub. Samen met mijn gastgezin liep ik door de straten van de stad. Na een poosje bereikten we St Ann's Square, dat een herdenkingsplaats voor de slachtoffers van de aanslag was geworden. 

Een deel van het plein was bedekt met bloemen, ballonnen, kaarsjes, kaartjes en knuffels. Tientallen mensen stonden erom heen. Sommigen hadden het hoofd gebogen, sommigen hadden gesloten ogen, maar allen waren ze in gedachten bij de slachtoffers.  Een vrouw legde een nieuwe knuffel bij de andere knuffels. Een vader drukte zijn huilende dochter stevig tegen zich aan. In de gezichten van de mensen zag ik leegte.  Frustratie. Verdriet.

Langzaam las ik de lijst met de tweeëntwintig namen van de slachtoffers door. De leeftijden stonden ernaast. Sommige slachtoffers waren net zo oud als mijn ouders. Anderen hadden mijn leeftijd. En het jongste slachtoffer was slechts acht jaar oud. Ik stelde me de levens van de mensen voor. Mensen met gezinnen die onderhouden moesten worden. Mensen die in de schoolbanken zaten; die droomden van een mooie toekomst. Mensen voor wie het leven pas net was begonnen.  Opeens waren ze er niet meer.  

Overal was de bezige bij, een van de bekendste symbolen van de stad Manchester, terug te zien. Na de aanslag werd het symbool bekender als het publieke symbool tegen terrorisme. Bijenballonnen, bijenknuffels, bijenplaatjes. De bewoners dragen met dit symbool uit waar ze voor staan. 

Op de herdenkingsplaats lagen veel briefjes met verschillende berichten teksten als "RIP 22 Angels Fly High", "For Sake Of Humanity Stand Against Terrorism And Killing", "Love Is Stronger Than Hate", "United We Stand, We Stay Together". Ook zag ik een gedicht met een prachtige boodschap(de naam van de dichter stond er niet bij): 

Manchesters heartbeat pounds 

Stronger than ever

Let us all be workers never shirkers

Victors never victims

Love conquers hate

Let the chain links bind us all together

Hatred will never grind us

We stand together proud, fierce and stronger than ever

Our love, words and music are far stronger than weapons

Even our kid Liam doesn't look bad in anger

Now get the kettle on the kid 

A brew helps everything 

Loves not bombs 

Love will win always