Lieve docent,

We bevinden ons in een tijd waarin we volwassen worden. We ontdekken steeds beter hoe de grote-mensenwereld in elkaar steekt (niet altijd leuk). We begrijpen steeds beter hoe dingen werken en beseffen steeds meer wat er in deze wereld gebeurt. We veranderen een hoop in deze tijd. Leren onszelf beter kennen – of juist niet. Soms voelen we ons slecht en onzeker. Weten we niet wat we moeten doen. Weten we niet wat ons te wachten staat. En weten we niet wat de toekomst ons gaat brengen, waarover u ons zo vaak vertelt.

Boel kritiek

Bovendien heeft iedereen verwachtingen van ons. U ook. Dat maakt het er soms niet makkelijker op. We krijgen een hoop voor onze kiezen – en ook een boel kritiek.

Er mag soms best wel eens gezegd worden dat we het goed doen. Dat gebeurt namelijk veel te weinig. En dat is jammer. Want velen van ons zijn onzeker. En weten het soms even niet. Daarom is het zo belangrijk dat je juist van iemand als je docent te horen krijgt dat je het goed doet als je een geweldig verhaal hebt geschreven, als je die som echt hebt genaild of als je een talent hebt voor presenteren.

U maakt onze dag

Een complimentje van u kan onze dag maken. Het is een kleine moeite, maar het zorgt ervoor dat we vertrouwen krijgen in onszelf. Dat we het echt wel kunnen. Als we iedere keer te horen krijgen wat we allemaal fout doen, denken we 'laat maar, we doen het toch verkeerd'.

Als we positief benaderd worden, motiveert dat ons. Dan willen we het de volgende keer nog beter doen. Krijgen we geloof in onszelf én in wat we wel niet allemaal kunnen.

We zijn er om te leren. Tips, commentaar en kritiek zijn daarom soms nodig. Maar een complimentje, of gewoon het feit dat u zegt dat we het goed doen, ook. 

Dus: ik geef u huiswerk op voor de volgende les.

Denk hier eens over na:

‘The simple compliments mean the most. Make someones day.’

Liefs, 

Imke