Halverwege de kerstvakantie. Na lang aandringen ("ik geloof er niets van dat je 'm kwijt bent, zoon") laat je toch maar je kerstrapport aan je ouders zien. Met al deze onvoldoendes zou je echt niet over gaan. Maar ach, het schooljaar duurt nog hartstikke lang, toch?

Je ouders gebruiken hun vrije dagen tussen kerst en oud en nieuw om commentaar te geven op jouw vodje vijven. "Maak jij je huiswerk wel?" "Werk? School is de enige baan die je moet hebben!" "Je bent niet stoer als je nonchalant doet." "Met die planning ga je het echt niet redden." Gewoon om de zoveel seconden knikken en onschuldig kijken, dan hoef je niet naar dat gezanik te luisteren.

Bijna volwassen

Want wat nou? Ik ben bijna volwassen en plannen kan ik prima. En ik ben écht niet de enige met zo'n rapport. Iedereen heeft dat pap, echt. Maar in de kerstvakantie moet je je ouders overtuigen dat het allemaal goedkomt in de tweede helft van het schooljaar. En niet alleen nieuwsjaarsvoornemens ("10 kilo afvallen en elke maand sparen"), maar ook serieuze voornemens maken, het échte werk.

Maar je ouders overtuigen van je kunnen, is wel het zwaarste wat er is. En als jij aanvoert dat je heel goed in mei een eindsprint kunt trekken om die drie drieën nog op te halen, gaan ze je niet geloven. Zeggen dat je met twee vieren ook nog over mag, heeft ook geen positief effect op de hartslag van je vader. Dat geeft wrijving.

Nog meer stress

En door die conflicten ga je nog meer stressen dan je door dat rapport stiekem al was. En ga je misschien nóg minder doen dan je al deed en krijg je nóg slechtere cijfers. Daardoor ga je niet over en... in de pessimistische theorie dan.

Nee, misschien moet je die stress maar gewoon vermijden vanaf het begin. En dat meen ik serieus en heb ik na een zittenblijfjaar ook wel ontdekt: bekijk het eens van de andere kant. Kijk, het is heel moeilijk om jezelf te veranderen, dat snap ik, maar het is het enige wat helpt. Je kunt wel steeds je leraar beschuldigen of die inhaalslag nog even uitstellen, maar dan verhelp je je cijferprobleem niet.

Niet alles komt aanwaaien

En nu ben ik niet de juiste persoon om dit te zeggen, het is misschien zelfs hypocriet van me, maar laat het eens tot je doordringen dat niet alles komt aanwaaien. Dat het geen kwaad kan om nu al aan die inhaalslag te beginnen. En dat je, om de volgende kerst wél te kunnen showen met je rapport, alle mogelijke lerarenhysterie moet vermijden.

Maak eens een goed voornemen voor 2013: realiseer je dat je het zelf tóch niet altijd het beste weet. Accepteer je verlies en gebruik het om je winst te halen. Dit schooljaar lukt het je best! Schreeuw dát van de daken en vertel het ook aan je ouders. Je kunt het best. Alles beter dan met Pasen je rapport wéér 'kwijt' te moeten raken.