Fietsroutes en kaasjes, maar ook brood, kranten en baklava: in buurtsuper Kigi in Landsmeer maakt Kiki Koek de dienst uit. Deze maand opende ze haar winkel, precies zoals ze dat altijd al wilde. En mét een roze kassa.

Door 7Days/Govrien Oldenburger

Het is nog vroeg als Kiki de laatste broodjes uit de oven haalt. Dan knipt ze de lampen van haar winkel aan. "De oven is te zwaar en anders slaan de stoppen door", grinnikt ze. Voorlopig laat ze de lampen dus uit als ze bakt. "Daar wordt nog aan gewerkt." Verder staat haar winkel als een huis. Op de toonbank staan koeken, snoepjes en armbanden en achter haar liggen broden. "Ik heb heerlijk brood van een bakker uit Monnickendam", vertelt ze. "Die worden elke ochtend bezorgd. Mensen uit Landsmeer gaan echt naar Monnickendam voor die bakker en vriezen hun brood dan in. Nu kunnen ze het elke dag bij mij kopen." 

Ook is er een toeristisch hoekje in haar buurtsuper, met tijdschriften, kaasjes, etskaarten en mutsen van Amsterdam. "Er zijn twee campings in Landsmeer", vertelt Kiki. "Toeristen zijn vaak gek op kleine kaasjes, die kunnen ze meenemen naar huis." Ook over de toonbank is nagedacht. "Ik wilde dat-'ie groot was zodat je er lekker veel op kwijt kunt en hij is van hout voor het strandgevoel." Dan komt er een meneer binnen met een krant onder zijn arm. "Dat is dan 1.85 alstublieft", zegt Kiki. "Dank u wel en tot ziens."

Baklava uit Amsterdam

"Ik heb ook heerlijke baklava", gaat Kiki verder. "Ik heb een Turkse vriend en zijn vader verkoopt dat in Amsterdam-Noord. We hebben geregeld dat ik het ook mag verkopen. Dat vond ik leuk." Ze houdt ervan om zulke beslissingen zelf te kunnen maken. "Het is zo leuk om je eigen ding te doen en dingen zelf te bepalen, zonder dat er iemand boven je staat." 

In december stopte ze met school omdat ze erg werd gepest. "Ze zeiden altijd dat ik niks kon", vertelt ze. "Eerst alleen leerlingen, maar later namen leraren dat ook over. Het waren heftige jaren." Toen ze eindelijk kon stoppen met school, moest ze werken van haar ouders. Ze kon 32 uur per week bij de Jumbo aan de slag en had het naar haar zin. "Mensen deden normaal en waren aardig." Ze stond vooral graag achter de kassa. "Als klein meisje had ik al een speelgoedkassa en deed ik het bliepen van de scan na. Ik heb altijd tegen mijn moeder gezegd dat ik dat later ook wilde."

Roze kassa

Nu heeft ze eindelijk haar eigen kassa. En die is nog roze ook! "Ik wilde niet zo’n saaie grijze en kwam deze tegen", zegt Kiki. "Ik wist meteen: dit is 'm". Ook de muur achter haar heeft een kleurtje: blauw. "Ik wil geen standaard buurtsuper zijn, maar mensen een vakantiegevoel geven. Het moet niet overdreven zijn, maar toch een beetje anders." Over de naam van haar winkel heeft ze lang nagedacht. Het werd Kigi. "Mijn zusje van zes heet Gigi en wil hier ook werken als ze achttien is", vertelt Kiki. "Het leek me wel eerlijk om haar naam er ook in te verwerken." Tot die tijd runt Kiki de boel. Met heel veel plezier én een trots gemoed. "Nu kan ik eindelijk laten zien dat ik wél iets kan. De meisjes die me vroeger pestten, komen nu langs om me te feliciteren."

Gepubliceerd op 26 september 2016

---