Hé, hallo daar! Fijne Valentijnsdag! Zit jij nu op schoot bij je verratie, dan wens ik jullie héél veel plezier, maar dan is dit artikel is niet voor jou. Dit blog is voor de vrijgezellen. Gegroet, dappere overlevers. Ik heb een vraag. Vind je op dit moment iemand leuk?

En dan bedoel ik niet dat je diegene al dertien jaar stalkt, jullie namen in snotjes onder je bed hebt geschreven en in het telefoonboek potentiële babynamen hebt onderstreept. Maar dat je gewoon iemand tof vindt. Dat je het wel leuk zou vinden om diegene beter te leren kennen, om eens een keer samen wat te gaan drinken. Ik denk dat bijna iedereen wel zo’n persoon heeft. Jij ook?

Introducing: Frummeltje

Voor het gemak van dit artikel, noem ik jouw persoon even Frummeltje. Ik heb in mijn leven al behoorlijk wat Frummeltjes gehad. En nou ben ik geen smakeloze sloerie, ik bedoel dat ik regelmatig denk: hé, jij bent leuk. En daar dan verder niks mee doe. Zo heb ik in mijn zeventien-jaar-en-vijf-maanden op deze aardbol één verratie gehad. En die verratie was heerlijk, want zal ik je een geheimpje vertellen? Verraties zíjn heerlijk. Liefde is, op echt vers Italiaans schepijs na dan, het allerfijnste wat er is. Verliefd zijn voelt alsof je hersenen gemaakt zijn van marshmallows en je bloed van chocolade. Zoenen met iemand van wie je houdt veroorzaakt een Fukushima-kernreactie in je buik, en het is bizar dat een minuscuul gebaar als hand in hand lopen je al zo’n euforisch IK KAN JE AAN, WERELD!!!-gevoel geeft.

Ik gaf je even een enter om bij te komen van die zwijmelparagraaf. Gaat het nog? Mooi. Goed: die verratie was zo hemels en heerlijk dat ik me afvroeg: waarom doet men dit niet vaker? Waarom zijn er zoveel vrijgezellen?

Ontzettende schijterd

Antwoord: nou, je hebt mensen die geen behoefte hebben aan een verratie (die ik nu een intens verwarde blik stuur), maar je hebt ook mensen die geen werk maken van hun Frummeltjes. En ik geef toe: daar hoor ik zelf ook bij. Omdat je misschien bang bent dat diegene je niet leuk vindt, of omdat je (wederom zoals ik) gewoon een ontzettende schijterd bent. Dus ga je straks naar bed en is er -poef!- weer een dag voorbij zonder Frummel. Zo verstrijken er dagen, weken, maanden, en al die tijd ligt er een potentieel avontuur op je te wachten waar je niks mee doet. En hoe onbegrijpelijk oenig, doldwaas en superstom is dat eigenlijk?

Ik bedoel, wat is er het ergste wat er kan gebeuren? Als jij morgen je Frummeltje whatsappt: 'hai, ik vind je een heel tof persoon, zullen we binnenkort iets leuks gaan doen samen?', dan is het stomste wat er kan gebeuren, dat je Frummel zegt: 'Eh nee, liever niet.' Dan leef je nog, en heb je in ieder geval Frummel gecomplimenteerd. En denk eens aan alle leuke dingen die wél kunnen gebeuren!

Gaat heen!

Eigenlijk moeten we allemaal wat dapperder zijn. Er zijn zoveel mooie mensen op de wereld, die je eigenlijk allemaal beter zou moeten leren kennen. En misschien, of nou ja, hoogstwaarschijnlijk zijn Frummeltje en jij geen voorbestemde lovers. Maar je houdt er hóógstwaarschijnlijk wel een toffe vriendschap aan over, en da’s net zo leuk! Dus, hoor je me? Het is nog Valentijnsdag! Gaat heen en spreek af met je Frummel!