Ilse is 18 jaar en zou volgende week, net als bijna 60.000 andere scholieren, haar eindexamen havo doen. Maar een depressie gooide roet in het eten en Ilse stelt haar examens nog een jaartje uit. “Als mijn vriendinnen gaan leren, lees ik een boek.”

Dit jaar zou Ilse havo examen doen en daarover bloggen op Scholieren.com. Maar met nog minder dan een maand op de teller, vertelt ze dat ze toch geen examen kan gaan doen. Wel wil ze graag haar verhaal vertellen.

Waarom heb je besloten geen eindexamen te doen dit jaar?

Ik hoopte echt dat dit mijn laatste weken op de middelbare school waren, maar daar kwam helaas iets tussen. Ik ben al een paar jaar depressief en in februari had ik een extreem down-momentje. Ik ben toen opgenomen op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis. Daardoor heb ik mijn complete laatste SE-week gemist en die schade kon ik niet meer inhalen. Helaas voldeed ik niet meer aan de eisen om mee te mogen doen aan het eindexamen en dus moest ik de knoop doorhakken. Ik doe dit jaar niet mee en ga volgend jaar alsnog mijn havo halen.

Hoe is dat, om zo op het laatste moment te moeten beslissen?

Best wel rot natuurlijk, zo’n keuze wil niemand maken denk ik. Ik ben in de vierde ook al blijven zitten en nu krijg ik volgend jaar voor de derde keer een andere klas. Ik probeer er positief in te staan, maar ik denk dat het heel normaal is dat ik er vreselijk van baal. Het brengt natuurlijk ook voordelen met zich mee. Als ik wel examen had gedaan had ik aankomend jaar een tussenjaar genomen. Ik wil namelijk heel graag creative writing studeren en daarvoor moet je een strenge toelating doen. Afgelopen jaar kon ik me daar nauwelijks op voorbereiden en aankomend jaar heb ik als het goed is meer tijd over naast school, dus dan kan ik me daar op focussen.

Heb je aan je klasgenootjes verteld dat je ziek bent?

Ik werd op vrijdag uit het ziekenhuis ontslagen en op maandag ben ik weer naar school gegaan en heb ik alles verteld. Dat was wel fijn. Inmiddels weet iedereen ook wel dat ik geen eindexamen doe en mijn klasgenootjes reageren heel positief eigenlijk.

En je hebt nu al een tijdje zomervakantie!

Ja, officieel hoef ik al een poosje niet meer naar school, want alle examenvoorbereidingen zijn voor mij niet echt boeiend. Maar ik wil helemaal niet thuis zitten. Dan ga ik me alleen maar vervelen en die dagelijks routine is ook goed voor me. Dan ben ik lekker onder de mensen en het houdt me bezig. Dus ik ben gewoon naar school gegaan en heb meegedaan met alle lessen. Al mijn vriendinnen van school doen wel examen en soms is het confronterend dat zij met elkaar leren en de examens bespreken, maar ik doe gezellig mee, op mijn manier. Ik probeer ze te motiveren en als zij een middagje blokken, lees ik een leuk boek. Deze zomer gaan we ook met z’n allen op vakantie en dan hoop ik dat ze allemaal geslaagd zijn. Dan ben ik hartstikke blij en trots.

Bovendien ben ik niet de enige op school die geen examen doet. Er zijn zes anderen die zo’n beetje in hetzelfde schuitje zitten en ook al maakt dat het voor mij niet anders, het is toch wel prettig om te weten dat je niet de enige bent.

Hoe gaat het nu met je?

Het gaat nog niet super, maar deze zomer word ik weer opgenomen en volgend schooljaar hoop ik weer met frisse moed op school te verschijnen. Ik heb enorm lieve mensen om me heen en ook op school hebben ze veel begrip voor me. Ik baal er wel van dat ik het grootste gedeelte van mijn vakantie niet in de zon, maar tussen de witte kale muren van het ziekenhuis moet doorbrengen. Maar eerst maar even genieten van de tijd die ik heb met mijn vriendinnen!