Na de beste zomer van mijn leven, ging het in augustus toch echt beginnen. Drie maanden lang heb ik niets, letterlijk, niets anders gedaan dan feesten. Nu studeren in een stad, 300 km van mijn bedje. Aan mij de taak om dus zo snel mogelijk een plek voor mijn matras te vinden in mijn nieuwe woonplaats.

Laat het nou net zo zijn dat de kamernood in heel Nederland nog nooit zo hoog is geweest. Wat te doen, wat te doen. Dit was mijn strategie, doe er je voordeel mee.

Als eerste schreeuw ik nu heel hard: LID WORDEN!

Lid worden van een vereniging is naast een grote toevoeging aan je studentenleven (daar een andere keer meer over) ook erg handig om aan een kamer te komen.

Alle verenigingshuizen zijn aan het begin van het jaar op zoek naar een nieuwe eerstejaars. Dan zijn er een aantal dagen lang hospiteerborrels op al die huizen. Aan jou de taak om, met wat hulp, uit te zoeken wat geschikte huizen voor jou zijn. Je gaat er langs en dan kijk je of het wat is. Na een aantal dagen mogen de huizen je vragen om bij ze in te trekken. Kat in het bakkie. Vrijwel iedereen van de vereniging vindt op deze manier een kamer. Kamernood? Geen sprake van.

Ook ik ging, op advies van mijn logeeradres, langs een paar verenigingshuizen. De magische klik was er met drie huizen en daar ben ik wat blijven hangen. Na twee dagen ouwehoeren en drankspelletjes spelen was mijn keuze beperkt tot twee huizen; mijn logeeradres en nog een ander.

Uiteindelijk, omdat het logeeradres toch een stuk vertrouwder aanvoelt, heb ik daarvoor gekozen en daarom heb ik dus een heerlijk (kleine) kamer midden in het centrum!

Er zijn natuurlijk ook nog andere manieren om aan een kamer te komen, Kamernet.nl bijvoorbeeld. Daar merk je wel dat er kamernood is. In Amsterdam zijn vaak binnen twee uur al ruim 100 reacties op een kamer. Vaak reageer je maar gewoon omdat je graag een kamer wilt, maar via Kamernet.nl kan het erg lang duren voor je een kamer hebt. Het is een optie, maar ik raad hem niet aan.

Welnu. Een andere manier om aan een kamer te komen is via via. Ja, eigenlijk is het heel lullig, maar als jij een maatje kent en die kent weer iemand en diens huis zoekt toevallig iemand, ben je binnen. Een maatje van me heeft vorig jaar een jaar lang gependeld tussen Leiden en Amsterdam, gewoon omdat hij geen kamer kon vinden omdat hij weinig mensen in Amsterdam kende.

Een ander maatje had dit jaar wel mazzel. Binnen twee weken werd hij gebeld: "Joh, die en die zijn vrienden van me, moet je even langsgaan, mooi huis." Een week later was hij verhuisd naar een kamer in Oud-Zuid. Een redelijk laffe, maar wel een zeer effectieve manier om aan een kamer te komen.

Het lijkt een kutperiode: dat gehospiteer. Onzekerheid, een soort vleeskeuring of jij leuk genoeg bent. Maar niets is minder waar. Die huizen zoeken iemand die bij hen past. Net zoals dat jij een huis zoekt dat bij jou past. Als een huis jou vraagt, maar jij denkt mwa mwa? Niet doen.

Iemand zei me laatst: "Je huis is je familie." Als er een klik is tussen jou en de mensen in dat huis, merk je dat wel. Dan word je binnen no-time gevraagd en heb je zo’n ontlading als je een mooie kamer hebt met mooie gasten/chicks om je heen. Het begin van de mooiste tijd van je leven!!

Daan zal zich dit jaar geheel vrijwillig voor Scholieren.com onderdompelen in het Groningse studentenleven. Tussen de avonturen door neemt hij af en toe een moment om er een column over te schrijven.