"Ja GOTSAMME. IK MAG OOK NIKS VAN JULLIE!," begint het verhaal van Roby (15).

Tijdens de jurering van de inzendingen voor de schrijfwedstrijd 'Watjes & Schatjes: Slappe ouders, verwende kinderen?' kwamen flink wat ruzies aan bod. Pubers die (vaak met goed gevoel voor drama) hun zin proberen te krijgen. En dan was de vraag: houden de ouders voet bij stuk? Vaak niet. Maar is het echt zo slecht gesteld met de opvoeding anno 2010?

Wij vroegen jullie, middelbare scholieren, in de vorm van een kort verhaal jouw kijk op je opvoeding te geven. Dagblad Trouw vroeg hetzelfde aan de opvoeders: ouders en docenten. 176 man gaf gehoor aan die oproep.

Wat bleek? De meeste scholieren –zoals bijvoorbeeld de complete schoolklas van het CSG Liudger uit Drachten- herkennen zich totaal niet in het clichébeeld van het verwende kind dat nooit eens een duidelijk ‘nee’ hoort van z’n ouders. Ze vinden gewoonweg dat hun ouders het goed doen. Toch kwamen we dat clichébeeld regelmatig tegen in de inzendingen.

Zwaar manipulatieve pubers die een stevig relletje schoppen, dan weer poeslief doen en dat volhouden tot ze eindelijk hun zin krijgen. Ouders die uiteindelijk akkoord gaan en het kind dat de ‘strijd’ wint. Want daar lijkt het dan op: een machtsstrijd tussen ouder en kind. Anna Lines (63) kreeg een achternichtje op bezoek en ergerde zich suf aan het verwende nest: de ouders zijn ieder conflict uit de weggegaan en het meisje denkt nu dat het normaal is dat ze haar zin krijgt.

Rutger van Loo (16) beschrijft zelfs een soort tiran van een zoon die duur serviesgoed dreigt te slopen als z’n moeder geen ziektebriefje schrijft. De ultieme machtsstrijd en de ouders gaan ten onder. Maar uit de meeste verhalen spreekt geen haat en nijd: de ruzie lijkt eerder een gezond onderdeel van de ouder-kind-relatie. In het slot overwint de liefde, het vertrouwen, zoals in het heftige verhaal van Rosan de Vos (16). Moeder geeft dochter in een opwelling zelfs een klap, dochter rent boos het huis uit: maar stiekem houdt ze toch van mamma.

Het mooiste verhaal vonden we dat van Godelieve van Kappel (50) uit Zaandam. Het illustreert vooral dat opvoeden behoorlijk heftig kan zijn. Dat pedagogische adviezen op het moment suprême de twijfel in het hart van de opvoeder níet wegnemen. En dat het met veel kinderen toch gewoon goed komt, ook al hebben ze overal piercings.

Godelieve wint publicatie in de krant van vandaag. Eervolle vermeldingen zijn er voor Esther Kant (44), Davita Dijkstra (20), Jane Arends (17) en Rosan de Vos (16).

Alle inzenders willen we, ook namens Trouw, hartelijk bedanken voor hun verhaal. Ze stemden ons optimistisch over de jeugd én de ouders van tegenwoordig.