De zomer loopt tegen z’n einde en dat betekent dat het tijd is voor het verplichte tripje naar de kantoorartikelenwinkel. Elk jaar maak je zo'n zelfde rondje om al je spullen in te slaan, maar ervaring komt met de jaren. Zo heb ik besloten dat schriften dit jaar niet meer nodig zijn, aan kaften doe ik principieel niet en pennen heb ik zoals altijd in overvloed. Dan blijft er nog één ding over: de agenda.

De keuze voor een agenda is altijd een ding, want zijn ze überhaupt nog wel nuttig? Vroeger stond ik urenlang voor de tafel met agenda’s te wikken en wegen, maar als zesdeklasser maak je je minder druk over het uiterlijk, de grootte en het merk van je agenda. Vol goede moed houd je aan het begin van het schooljaar alles keurig netjes bij, maar voor je het weet ligt hij onder in je rugzak te verstoffen. Het einde van de agenda.

Hoe dat zo is gekomen? Zie hier een periode van drie belangrijke agenda-fases tijdens de middelbareschooltijd. 

Fase één: de fangirl-agenda

Zoals zo ongeveer iedere zesdeklasser zou ik mijn twaalf- tot veertienjarige zelf het liefst zo snel mogelijk van een klif gooien als ik haar ooit tegen zou komen. Mijn toenmalige agenda’s weerspiegelden dat mooi.

Zo had ik als brugger niet één, maar twee agenda's. Niet omdat ik niet kon kiezen, maar omdat ik later gewoon nog een mooiere tegenkwam. Nadat ik na lang wikken en wegen de meest gothic agenda in de hele winkel (de Victoria Frances-agenda) had uitgekozen, kwam ik tijdens een winkeltripje naar Duitsland mijn droomagenda toch tegen: de Tokio Hotel-agenda. Uiteindelijk heb ik ze op onnavolgbare wijze door elkaar gebruikt, waarbij de Victoria Frances-agenda nog flink getokioterroriseerd werd. Met zwarte pen werden overal songteksten neergekalkt en andere fangirl-uitspraken. Uiteraard IN HELE GROTE LETTERS!!!

Wijsheid komt met de jaren, maar in ieder geval niet in de zomer tussen de eerste en de tweede klas. Na tientallen winkels afgespeurd te hebben, besloot ik dat een Converse-agenda wel zou volstaan, maar dan wel nadat ik 'm uitgebreid behandeld had met foto's (van m'n favoriete bands) en pennen (fangirl-teksten).

Fase twee: de doe-het-zelf-agenda

Gelukkig kwam de derde klas in zicht, en het verstand ook. Het aantal dingen waar ik fan van was groeide gestaag, dus ik had ruimte nodig. Véél ruimte. Dus kocht ik een schattige, groene agenda met een vogel en begon aan mijn ambitieuze plan om alle films, series, boeken en bands er een plaatsje in te geven. 

Helaas strandde m'n plan vrijwel meteen. Er bleken meer leuke Harry Potter-plaatjes te zijn dan er in het kleine, groene agendaatje pasten, zeker als ik er ook nog huiswerk in zou willen opschrijven. Dat laatste gebeurde echter niet zoveel als eigenlijk moest, en daarmee werd grootstefunctie van het boekje uiteindelijk het uitbeelden van mijn gevoelens over gym. 

In mijn vierde schooljaar zag ik het licht. Ik kwam namelijk tot de ontdekking dat de Hema agenda’s verkoopt met foto-hoesjes. Fantastisch natuurlijk. Maar de échte functie van de agenda? Die liep nog verder terug, aangezien al het huiswerk en de lesstof gewoon op planners te vinden was en er dus geen reden meer was om in je agenda te kijken.

Fase drie: minimalisme

Het vijfde schooljaar was aangebroken en op vakantie in Duitsland kocht ik heel enthousiast een Berlijn-agenda. Eigenlijk noteerde ik daarin vooral alle leuke uitstapjes, zoals concerten en bezoekjes aan vrienden aan de andere kant van het land. De leuke plaatjes hield ik achterwege, want dat was toch allemaal teveel moeite. Het enige wat ik verder op school met de agenda deed, was het afscheuren van de hoekjes van de afgelopen weken.

En nu. Ik sta voor de agendatafel. Een bom van kleuren en prints staart me aan. Ik zie zelfs de agenda van een boyband waar de bruggermeisjes van nu van dromen. En dan neem ik een besluit: het is voorbij. Ik gebruik mijn agenda toch niet meer. De levenscyclus is ten einde. 

Het is zomervakantie! Onze redactie drinkt met de billen bloot melk uit een kokosnoot op een onbewoond eiland. Tot maandag 1 september publiceren we daarom wat minder blogs, daarna komen we weer op volle kracht terug. En als je ons gaat missen, check dan het beste uit ons archief bij de Klassiekers!