Monty Python and the Holy Grail is een van de meest hilarische films die ik ooit heb gezien. Deze absurde comedy over een stel oliedomme ridders heeft zijn kracht na veertig jaar nog lang niet verloren. Wat die kracht is? De film kent eigenlijk geen verhaal.

Monty Python, de legendarische Britse comediegroep die de film maakte, vult elke seconde van Holy Grail met totale onzin. Maar de onzin in Monty Python and the Holy Grail is niet zomaar onzin zoals wanneer de personages opeens veranderen in bomen of zo. Dat zou zomaar uit het niets komen en dat zou ook helemaal niet grappig zijn. Wat Monty Python doet is een bepaalde situatie introduceren en vervolgens een totaal andere kant opgaan. Die situatie loopt dan volledig uit de hand en uiteindelijk eindigt -'ie op een manier die eigenlijk niets te maken had met de opzet van de scène. 

Normale verwachtingen

Da's compleet anders dan in een normale film: in een normale film wordt een scène namelijk zo opgezet dat we verwachten dat we aan het eind van de scène een oplossing krijgen. Een voorbeeld: Henk is verliefd op Petra, maar Henk weet nog niet of Petra hem ook leuk vindt. Hij gaat dan naar haar toe om zijn gevoelens te uiten. Zo begint de scène. Als kijker verwachten we dan dat we aan het eind van de scène een antwoord hebben: Petra vindt hem wel of niet leuk. Als je als scriptschrijver avontuurlijk bent kan je dan spelen met de verwachting van het publiek. Misschien zegt Henk door de zenuwen iets verkeerd en beledigt hij Petra per ongeluk, waarna ze wegloopt. Dan wordt de confrontatie, het antwoord op onze vraag, uitgesteld en dan ontstaat er spanning. Dat is de normale manier van spelen met verwachtingen.

Geen punt

Maar de heren van Monty Python spelen eigenlijk niet met verwachtingen, ze negeren alle verwachtingen gewoon en laten de boel daarna totaal ontsporen. En daarmee ondermijnen ze eigenlijk precies hoe films over het algemeen werken. Niet alleen scènes werken zo, maar zelfs de film als geheel. Normaal gesproken worden scènes die niets bijdragen aan het verhalen weggegooid in de montagekamer, maar dat is in Monty Python and the Holy Grail niet het geval. Monty Python heeft heel hard gewerkt om ervoor te zorgen dat Holy Grail überhaupt geen punt heeft.

Internethumor

Eigenlijk lijkt deze veertig jaar oude film verbazingwekkend veel op de soort absurde ('random') humor die je op Youtube of 9gag kan vinden. Dat zo'n oude film nog steeds zo grappig kan zijn in een tijd waarin je wordt doodgegooid met dezelfde absurde humor voegt nog een laag toe aan de genialiteit van Holy Grail. Die internethumor lijkt eerder een slecht aftreksel van de meesters van Monty Python. En als ik de mensen die de film al twintig keer hebben gezien moet geloven, zijn er nog oneindig veel lagen aan grappen te vinden.

Goede comedy en trailer

Monty Python and the Holy Grail is dus een zo leeg mogelijke film, zonder verhaal. Geen wijze lessen over vriendschap, geen kritiek op de maatschappij. Het enige wat overblijft is humor, in de vorm van oneindig veel lagen aan grappen. En da's toch alles wat je van een comedy mag verwachten?

Hier is een hilarische trailer die op wonderbaarlijke wijze geen enkele grap uit de film verklapt. Monty Python and the Holy Grail is dus niet alleen een van de beste comedies aller tijden, de film heeft ook nog eens een van de beste trailers die ik ooit heb gezien: