Op zondag 6 juli verzamelt zich een bont gezelschap in een conferentiecentrum op Bali, Indonesië. Groepjes jongeren in pak, in traditionele Japanse klederdracht, en ergens daartussen vier Nederlandse scholieren in oranje polo’s.

De enige overeenkomst tussen deze 239 leerlingen van alle vijf de continenten is een passie - en blijkbaar talent - voor biologie. Dit is namelijk de openingsceremonie van de 25^e Internationale Biologie Olympiade (IBO), een jaarlijkse wedstrijd voor middelbare scholieren.

Voor de Nederlandse delegatie begon de reis in maart met de eerste voorronde op school. Van de 10.022 deelnemers gingen uiteindelijk 135 scholieren door naar de tweede ronde, en 20 naar de landelijke finale in Wageningen.

De beste vier – dit jaar drie 5^e-klassers en één 6^e-klasser – mochten naar Bali voor de Internationale Biologie Olympiade. En een van die vier leerlingen was ik dus.

Het ene moment maak je een biologietoets op school, het volgende moment zit je dus op Bali over een toets bio gebogen. De wedstrijd bestaat uit twee dagen van toetsen: dinsdag de practica (over onder andere microbiologie, planten en dieren), donderdag de theorietoetsen.

Garnaal zonder hoofd

Bij het practica-onderdeel 'dieren' determineerden we garnalen, een hele ervaring voor iemand die nog nooit een volledige garnaal gezien had. Helaas verloren de garnalen vrij snel lichaamsdelen, zoals poten en hoofden. Bij de dunnelaagchromatografie voor planten slaagde ik erin een volledige oranje band te missen, dus dat was een bijzonder groot succes. Verder was dit practicum vooral een oefening in opruimen: kan je een microscoop, TLC-bak, twee rekjes met reageerbuizen en een stapel papier op je tafel passen? 

De theorietoetsen op donderdag bestonden beiden uit 50 vragen van ieder vier waar/onwaar-stellingen (dus in totaal 400 stellingen). Gelukkig stond ons - toen we om 21:00 klaar waren - een mooie beloning te wachten: we kregen na vijf dagen onze mobieltjes en andere gadgets terug. Die hadden we namelijk moeten inleveren om te voorkomen dat de jury ons toetsvragen kon doorgeven.

Cultuur snuiven

Maar tijdens zo'n Olympiade ben je niet alleen maar met toetsen bezig. Je maakt ook kennis met de lokale cultuur van het land. In Indonesië was dit traditionele dans en theater. Ook bezochten we op de dag tussen de toetsen een dierentuin met onder andere Sumatraanse olifanten (die we mochten aaien) en Sumatraanse tijgers (die we toch maar niet geaaid hebben). Ook gingen we naar het strand en bezochten we een tempelcomplex, waar een speciale traditionele dans werd opgevoerd.

Tussen alle geplande activiteiten was er vooral een hoop gezelligheid. Zo werden we aan het eerste ontbijt, nog voor de openingsceremonie, al onderwezen in het schelden in Finland en Argentinië (voor de geïnteresseerden: in Finland roep je zoveel mogelijk Perkele, dat verwijst naar een of andere mytische godheid). Later in de week breidde deze gezelligheid zich uit naar heuse zangconcerten in de bus, samen met de Nieuw Zeelanders en Moldaviërs. In eerste instantie was dit a capella, maar toen we onze gadgets terugkregen hadden we genoeg mobieltjes en iPods om alle mogelijke genres te begeleiden.

Prijsuitreiking

En toen kwam zaterdag de langverwachte en gevreesde prijsuitreiking. Er wordt gewerkt met bepaalde limieten, waardoor de beste 10 procent een gouden medaille krijgt, de volgende 20 procent zilver en nog 30 procent brons. Voor Nederland zaten er dit jaar vier bronzen medailles in, of in ieder geval zo leek het. Tijdens het eindfeest die nacht druppelden namelijk de berichten binnen dat er scores verwisseld waren en de uitslagen niet klopte. We zetten dat zoveel mogelijk van ons af, en haalden vervolgens onbezorgd de laatste nacht door. Het was immers onze laatste kans om te kletsen met alle buitenlanders die we ontmoet hadden.

Helaas moesten we, toen het de volgende ochtend licht werd, toch echt afscheid nemen. Bij het afscheid hield bijna niemand het droog en die avond zaten we uitgeput en vol heimwee, maar met prachtige herinneringen en vriendschappen, in het vliegtuig naar huis.

Uitslagen

Afgelopen dinsdag kwamen de definitieve uitslagen binnen van de Nederlandse scholieren:

    Nr. 66 – Christine Moene (5V) – ZILVER

    Nr. 88 – Janne Bibbe (6V) – BRONS

    Nr. 132 – Quinten Rutgers (5V) – BRONS

    Nr. 142 – Anne Smits (5V) – BRONS

Groepsfoto na de prijsuitreiking, natuurlijk met Geertruide (vlnr. Quinten, Janne, Isti (onze begeleidster uit Indonesië), Anne en Christine)

Het is zomervakantie! Onze redactie drinkt met de billen bloot melk uit een kokosnoot op een onbewoond eiland. Tot maandag 1 september publiceren we daarom wat minder blogs, daarna komen we weer op volle kracht terug. En als je ons gaat missen, check dan het beste uit ons archief bij de Klassiekers!