Een profielwerkstuk over Willem II of de wandelende tak? Arthur, Jaap, Jord, Tim en Tim van het Baarnsch Lyceum zitten in een speciale businessclass en deden iets totaal anders: ze richtten een eigen bedrijf op. Inclusief 'made in China'-producten, aandelen en aandeelhouders. 

Ik ben zelf zo a-commerciaal als wat, dus zoek ik zakenmannen-in-spé Jaap (links op de foto) en Arthur op. Hoe komt zo'n bedrijf eigenlijk van de grond?

Daar gaat nog heel wat aan vooraf. ''Vóór het oprichten van het bedrijf kregen we eerst theorieles,'' vertelt Arthur. ''Er kwam een 'bankmeneer' langs, we leerden hoe je een brief op moet stellen naar het buitenland, een logo moet ontwerpen en we kregen les over bedrijfsetiquette.'' Wow. Bij zo'n onderneming komt reusachtig veel meer kijken dan je in eerste instantie verwacht.

Illegale loterij

Toen zijn de jongens eerst gaan bedenken wat voor 'n soort product ze wilden verkopen.  Jaap: ''Dat heeft nog best lang geduurd. Eerst wilden we een loterij beginnen, een soort van Toto, maar helaas bleek gokken een beetje illegaal op school.'' Dus moesten ze iets anders verzinnen. ''Uiteindelijk is Jord gekomen met het idee voor de keyfinders, zo'n ding dat je gebruikt als je je sleutels kwijt bent,'' vertelt Arthur. ''Die konden we uit China halen en bedrijven kunnen het gebruiken als relatiegeschenk.'' Een naam en logo hadden ze toen al bedacht: op al hun kaartjes glimt nu het woord 'Point-it'.

Aandeel(h)ouders

Oké, een product, een naam en een logo, cool. Aan de slag dan maar? ''Voordat dat kon, moesten we eerst aandeelhouders zoeken,'' vertelt Arthur. ''We hebben honderd aandelen die we eerst kwijt moesten raken, dan pas hadden we genoeg startkapitaal. 99 daarvan hebben we verkocht, de honderdste - nummer 14 - wilden we bewaren voor Johan Cruyff. Die is helaas nooit op ons aanbod ingegaan.'' Het was trouwens niet zo'n probleem om de rest van de aandeelhouders te vinden: vooral ouders kochten met liefde een aantal aandelen op.

''We hebben in totaal zeshonderd keyfinders ingekocht,'' vertelt Jaap. ''Daarvan zijn we er al 340 kwijtgeraakt.'' Ze hopen straks een doorstart te maken en dan de rest ook te verkopen. Een van de grootste klanten was de rector. ''Hij had in een interview in een regionaal krantje beloofd honderd keyfinders te kopen,'' vertelt Arthur. ''Later krabbelde hij terug en wilde hij er maar 25. Toen kwamen we aanzetten met het artikel en moest hij wel.'' Lachend zegt hij: ''een deal is een deal.''

Ruime winst

Met de eigen financiën gaat het overigens wat beter dan met die van de rector. ''Eigenlijk moet de winst naar de aandeelhouders gaan, zij zijn namelijk de baas,'' vertelt Arthur. ''Maar omdat zo'n beetje alle aandeelhouders ouders zijn, mogen we het geld zelf houden.'' Niet verkeerd! En die winst, hoe ruim is die? '''We verkopen de keyfinders voor rond de twaalf euro per stuk,'' zegt Arthur. ''De inkoopprijs is wel een stukje lager.''

Beide jongens raden het aan om een bedrijfje op te zetten, ook voor je profielwerkstuk. ''Het is veel intensiever dan een gewoon werkstuk,'' zegt Jaap. ''Die verplichte tachtig pws-uren hebben we zeker overschreden.'' Gelukkig was dat het waard: Point-it heeft een 8 gekregen voor het project. ''Bovendien,'' vervolgt Jaap, ''is het veel leuker om een bedrijf te beginnen dan bijvoorbeeld een bijbaantje als vakkenvuller bij de Albert Heijn. En het verdient ook nog eens beter.''

 Een kijkje nemen op de website van Point-it? Klikkerdeklik.

Het is zomervakantie! Onze redactie drinkt met de billen bloot melk uit een kokosnoot op een onbewoond eiland. Tot maandag 2 september publiceren we daarom wat minder blogs, daarna komen we weer op volle kracht terug. Ga je ons missen? check dan het beste uit ons archief bij de Klassiekers!