Cd	Loud
Band	Timo Maas
Jaar	2002
Genre	Dance
Datum	2002-03-21 15:45:00
Rating	50
Prijs	19
Extra1	Gastbijdrage van Kelis en Finley Quaye
Extra2

Timo Maas
Loud is het debuut van de Duitse DJ/Producer Timo Maas. Timo (1969) is al vanaf zijn tienerjaren DJ. Muziek is altijd zijn grootste hobby geweest. Zijn sound: house en progressieve house. In het door techno en trance gedomineerde Duitsland sloeg dit niet echt aan. Het leek erop dat Timo Maas nooit echt groot zou worden. Tot de zomer van 2000, waarin hij een remix had gemaakt van Doom's Night van Azzido da Bass, een mislukte 2-step plaat. Ineens werd het een fikse hit! Daar bleef het niet bij, want eind 2000 wist ook Ubik de toppen van de dance charts te halen. Na eerst twee mix-cd's Music for the Maases (2000) en Connected (2001) is hier nu zijn eerste album. De single To Get Down was er al een hit van.

Gevarieerd aanbod
Timo weet een aardig allegaartje aan stijlen te brengen. Er staan een aantal echte goede dansnummers op maar ook downtempo. Old School Vibes is een pure technostamper die niet gaat vervelen. Shifter zou je een moderne Hiphoustrack kunnen noemen. De geluiden zijn overal mooi en diep. Alle nummers zijn de moeite waard om gewoon lekker naar te luisteren. Hash Driven is goede Triphop en Bad Days mooie ambient. Origineel is Help Me waar hij geluiden uit oude horrorfilms gebruikt. Ook word gitaarrock en house perfect verweven. Op een softe manier in O.C.B. en de harde manier in To Get Down. We Are Nothing is een soort van gesampelde preek met op de achtergrond angstaanjagende acidgeluiden.

De Vocalisten
Op Loud doen een aantal gastvocalisten mee. De bekenste is de R&B diva Kelis. In Help Me zingt ze een aantal stukken. Alhoewel je haar er niet in terug zult herkennen. Ook Finley Quaye is niet onbekend. Hij neemt het dubreaggea achtige Caravan op zich. Leuker is MC Chickaboo op het snelle Shifter. Zijn aparte ietwat plagerige rap zorgt op de minimale breakbeats voor een goed effect. Martin Bettinghaus heeft twee tracks voor zich gekregen. Deze zanger is goed met Beck te vergelijken. Zijn stoere zang is te horen op het drum'n bass achtige That's How I've Been Dancing en de oude hit Ubik. Deze laatste zal de dansvloer zeker goed doen.

Sfeer
De sfeer van de cd is vrij dreigend en soms een beetje donker. In Help Me met de horrorgeluiden valt dat zelf nog mee. Manga heeft iets dreigenders met een soort klapperend geluid dat steeds uit de verte komt opdoemen. En later ook nog het geluid van een tikkende wekker. Hard Life lijkt eerst ongevaarlijk maar er komt ineens een acid uit de diepte. Ook We Are Nothing heeft iets griezeligs. Op Shifter lijkt het soms of het plafond naar beneden komt. O.C.B. en Bad Days laten je tot rust komen.

Conclusie
Timo Maas heeft werkelijk een droomdebuut afgeleverd. Loud zou wel eens de beste dance-cd van 2002 kunnen zijn. Als de Duitser zo doorgaat is zijn toekomst bijzonder mooi. Hij bewijst dat de tijd waar dance alleen maar om op te dansen is in het verleden ligt. Toegankelijk, verrassend en goed dansbaar. Wat wil je nog meer?