Ik ben geslaagd. Mijn vriendin Layla is gezakt voor d'?r vwo. Dus haar reisplannen blijven voorlopig in de ijskast, maar ze is niet van plan daar een drama van te maken.

?"Kijk, de wereld blijft wel liggen, dus ik hoef me niet te haasten. En ik zie aan m'n broer dat reizen vrij gemakkelijk te combineren is met studeren.?"

Maar ze kan er ook niet echt om lachen. "?Nou, ik ben natuurlijk teleurgesteld omdat ik het jaar niet nog een keer over wil doen. Al mijn vrienden gaan weg en ik moet blijven.?

The bright side

?Aan de andere kant vind ik het niet erg, omdat als ik in dit jaar allemaal leer wat ik van plan ben te leren  -zelfstandigheid, discipline, goed leren leren en zo - dan heb ik daar best een jaar voor over," legt Layla me uit.

Is ze dan niet bang om haar vrienden te verliezen? ?"Als je geen contact houdt, zijn het toch ook geen goede vrienden??"

Teleurgesteld dan? "Het was óf zakken of net aan slagen, het is dus het eerste geworden. Totaal onverwacht komt het niet."

En heeft ze spijt? "Nee, want zo ben ik. Ik probeer te leven zonder ergens spijt van te hebben. Dit is een levensles voor mij geweest en hopelijk heb ik hiervan geleerd. Ik ben nu eenmaal behoorlijk koppig en hardleers."

Daar kan ik me inderdaad wel in vinden, ik ken haa?r langer dan vandaag.

En nu?

Hoe wil je het volgend jaar gaan doen, als je weet hoe je in elkaar steekt? "Zoveel mogelijk hulp van leraren accepteren, planningen maken en met een psycholoog gaan praten, zodat ik uit kan vinden hoe ik in elkaar zit."

Dat klinkt als een plan. Ik ben benieuwd hoe het haar vergaat en of het lukt contact te houden. Na de zomer woon ik in Zwolle en studeer ik journalistiek..

Layla is een schuilnaam, ze wilde liever anoniem blijven.