‘Nederlandse films worden steeds beter’ is een veelgehoorde opmerking. Veel Nederlandse films gaan over de Tweede Wereldoorlog en nu komt er wéér eentje uit: Oorlogswinter, naar het boek van Jan Terlouw. Ik was even bang dat het genre me zou gaan vervelen, maar deze film heeft me van het begin tot het eind geboeid. Oorlogswinter gaat over de laatste winter van de Tweede Wereldoorlog: de hongerwinter.

Spannend?
De veertienjarige Michiel wil graag meedoen in het verzet maar wordt daarin niet serieus genomen, tot zijn buurjongen Dirk hem vertelt dat hij betrokken is bij een overval op het munitiedepot. Michiels taak: een brief aan de smid Bertus van Gelder geven, voor als er iets misgaat. De overval blijkt verraden, en Dirk wordt opgepakt. Bertus van Gelder is doodgeschoten. Michiel opent de brief, en vindt een getekende kaart van het Dagdalerbos. In een hol schuilt daar Jack, een Engelse piloot. Michiel ontdekt dat de oorlog spannend, maar vooral ook gruwelijk is. Hij moet beslissingen nemen als een volwassene, en zal nooit meer dezelfde zijn.

Verrassend en echt
Het plot is verrassend, steeds als je denkt dat je weet hoe het gaat aflopen, loopt het anders. In de oorlog was niemand te vertrouwen, dat blijkt uit deze film. Maar dan ook écht niemand. De hoofdrolspeler Martijn Lakemeier (Michiel) speelt voor het eerst in een film, en hij speelt verbazingwekkend goed. De beelden zijn prachtig en geloofwaardig, je wordt meegezogen in het verhaal. In de zaal heb ik mensen zachtjes horen snikken. Het boek Oorlogswinter van Jan Terlouw is sinds de publicatie in 1972 een veel gelezen boek. Een idee voor je leeslijst?

De film Oorlogswinter komt 27 november uit in de bioscoop.