Zwarte Piet; iedereen heeft er een uitgesproken mening over. Voor of tegen, meer smaken zijn er niet. Of je nou een column leest of er met iemand over praat, het is altijd één van beide partijen. Dit klinkt misschien normaal, maar ik vind dat eigenlijk ongemakkelijk. Ik zit namelijk in geen van beide kampen, en als ik erin zat, ging ik er weer uit.

Even terug in de tijd, naar 2013. Toen kwam uitgebreid in het nieuws dat Zwarte Piet volgens een VN-onderzoeker racistisch was en we er maar beter mee konden stoppen. Ik was boos op deze mevrouw Shepherd uit Jamaica. Waar bemoeide zij zich mee? In Nederland doen we dit al jaren en is het een groot kinderfeest. Ik deelde dus duizend-en-een Facebook-pagina's vóór Zwarte Piet zoals de Pietitie. Toen was ik nog overtuigd.

De draai

Dit Facebook-activisme heb ik een jaar volgehouden en toen ben ik toch weer gaan nadenken: wat vind ik nou eigenlijk? Ik wilde dat iedereen het Sinterklaasfeest kon vieren, want het is nou eenmaal één van de mooiste dingen die we in Nederland hebben, los van welke kleur een Piet heeft. Ik veranderde van mening en werd zelfs een beetje tegenstander van Zwarte Pieten, terwijl ik eerst zo van ze hield. Ik wilde geen racist zijn.

Deze verandering was misschien wel onder druk van de tegenstanders van Zwarte Piet. Niet dat het mes mij op de keel gedrukt werd, maar als je telkens in het nieuws hoort dat je een racist bent, is dat niet leuk. Dit neemt niet weg dat ik het wel echt vond. Ons slavernijverleden, en dus Zwarte Piet ook, is immers iets om serieus mee om te gaan.

Twijfel

Toch raakte ik maar niet uitgedacht en bleef ik dus verder denken: de traditie van het Sinterklaasfeest vind ik fantastisch. Stiekem kijk ik elke avond naar het Sinterklaasjournaal, gewoon voor het bijna nostalgische gevoel van toen ik nog heilig in Sinterklaas geloofde. Wat Zwarte Piet betreft werd ik een twijfelend gelovige, een agnost: ik wist het niet, en eigenlijk nog steeds niet. Ik wil geen 'racistische tokkie' of 'nep-Nederlander' zijn.

Het Sinterklaasjournaal veranderde in die tijd ook en kwam met bijvoorbeeld clownspieten. Hiermee voelt wellicht niemand zich gekwetst. Toch, en dat vind ik niet racistisch van mijzelf, voelt het Sinterklaasfeest voor mij niet hetzelfde als Zwarte Piet wordt vervangen voor een of andere clownspiet. Maar is dat een reden om voor een kleine groep het Sinterklaasfeest te verpesten met Zwarte Pieten? Of moet die groep dit punt niet belangrijker maken dan het is?

Plezier

Wie dit blog goed leest, merkt dat ik het veel over het Sinterklaasfeest heb, want dat is het uiteindelijk. Jarenlang heb ik als kind enorm veel plezier gehad aan dit feest. Dat gun ik de kinderen van nu ook. Daarom word ik enorm boos als ik zie dat activisten, van welke kant ook, demonstreren bij intochten of op basisscholen. Waar gaat het nu om, aandacht of een fantastische periode voor 5 december?