Wie denkt dat handboogschieten hetzelfde is als schieten met pijl-en-boog zit er goed naast. Hoewel de sport ontstaan is uit het jagen op dieren, is het allemaal flink wat professioneler. De materialen zijn van betere kwaliteit, de atleten zijn getraind en de sport is zelfs olympisch. Over de handboogsport spreek ik met meervoudig Nederlands kampioenen Gijs Broeksma (17) en  Jan van Tongeren (18).

Wat is het nou eigenlijk, dat handboogschieten? Gijs: ''Eigenlijk is het heel simpel: je doet een stok aan het touwtje, zet hem op spanning en dan schiet je hem weg. De sport komt eigenlijk voort uit het jagen, maar was ook een kroegsport in Brabant. Daar is de sport nog steeds populairder dan in de rest van Nederland. Brabander Jan kan dat volledig beamen: ''In Brabant heb je in veel dorpen wel een schietvereniging, in andere delen van Nederland is dat minder.''

Geen machine

Als je begint met handboogschieten is de afstand tot het bord zo'n vijf meter. Als je er goed in blijkt te zijn, wordt dit langzaamaan opgebouwd tot zeventig meter. Een andere moeilijkheid is het menselijk lichaam, Gijs vergelijkt het met voetbal: "Een keer een bal aardig raken is niet moeilijk. Maar een bal echt heel goed raken, hangt af van details. Zo is het ook met handboogschieten, want je moet hoog scoren elke ronde weer. Eigenlijk moet je altijd hetzelfde doen, maar het menselijk lichaam is geen robot waardoor het moeilijk is constant te schieten. 

Een andere factor, zo legt Jan uit, zit hem in het mentale aspect: ''Het kan best zijn dat je een ronde niet zo goed schiet. Dan is het de kunst om niet te breken of zenuwachtig te worden, dan ga je trillen en wordt schieten al helemaal moeilijk. Een andere moeilijkheid is het weer, bijvoorbeeld met wind. Die kan de stok behoorlijk meenemen. Vanaf windkracht drie moet je eigenlijk al anders schieten. Nederlanders zijn, door ervaring, relatief beter in de wind.''

Punten

Als je dan een beetje goed bent, hoe kan je een toernooi winnen? Jan, als meervoudig kampioen, kan dit natuurlijk uitleggen. ''Eerst begin je met een kwalificatie ronde van 72 schoten, dan moet je vooral constant blijven. De eerste 32 daarvan gaan door en spelen onderling een knock-out systeem: verliezen betekent dat het afgelopen is. Zo'n knock-out-wedstrijd duurt zes ronden van elk drie schoten per persoon. Als je een ronde wint krijg je twee punten, gelijk één punt en bij verlies geen. Wie als eerste zes punten heeft wint de wedstrijd.'' Volgens Gijs moet je in een ronde zeker 28 tot dertig punten halen: 28 punten verlies je vaak mee, 29 is gelijkspel en met dertig win je meestal wel een ronde ''

De jongens zijn nu in de laatste fase richting het WK in Mexico dat begint op 2 oktober. Een resultaat inschatten vinden ze beide erg moeilijk: ''In onze sport draait het om zulke kleine details, één centimeter op het bord zeventig meter ver kan het verschil zijn tussen winst en verlies. Bij handboogschieten wint de beste speler van de kwalificatie vaker niet dan wel het toernooi, wat wel aangeeft dat er ook een beetje geluk bij komt kijken.''

Wijze raad

Mocht je zelf ooit willen handboogschieten hebben Gijs en Jan nog een goed advies: ''Weet dat het niet perfect gaat, soms schiet je goed en soms valt het echt tegen. Daar moet je doorheen als je echt beter wil worden. Daarnaast moet je ook echt wel een beetje in conditie zijn, al is het maar zodat je je goed kan blijven concentreren als je al veel geschoten hebt!''