Ik zit nu al zes jaar op de middelbare school en heb heel wat geleerd. Over schoolfoto's en vrienden; over waar ik wel en vooral niet bang voor hoef te zijn. Daarom schrijf ik nu een brief naar mezelf als brugklasser. 

Beste brugger-Amber, 

Ten eerste wil ik je even geruststellen, vrienden ga je echt wel maken. Dus maak je daar maar niet te veel zorgen over. Je zult met verschillende mensen bevriend raken, en met veel daarvan ga je ook weer contact verliezen. Maar zo zit het leven nou eenmaal in elkaar. Doe niet te moeilijk over het aantal vrienden dat je hebt, of hoe populair wie wel of niet is. Zorg er gewoon voor dat je leuke vrienden hebt waar je je gekke, overenthousiaste zelf bij kan zijn, dan zit je goed. Vergeet ook niet je vrienden te waarderen en af en toe te laten weten dat je ze waardeert. Dus gebruik geen domme smoesjes als je geen zin hebt om af te spreken, daar ga je later spijt van krijgen. Ik kan het weten.

School is maar school

School is ook maar school. Dus een huilbui bij elke onvoldoende is echt niet nodig. In de onderbouw hebben je cijfers bijna geen waarde, behalve dan dat je wel over moet. En in de bovenbouw krijg je genoeg kansen om je cijfer weer op te halen. Leraren gaan je echt niet minder leuk vinden als je een keer een onvoldoende haalt.  Stress niet al te veel over school en geniet ook een beetje van andere dingen. Maar niet te veel natuurlijk, zes jaar op de middelbare is lang genoeg. 

Af en toe gaan er ook minder leuke momenten in je leven voorbijkomen. School en het leven zijn soms gewoon kut. Accepteer dat maar gewoon, daar valt niet veel aan te doen. Dus zit alles een keer tegen probeer dan niet te doen alsof alles oké is. Praat erover, huil erover, doe wat goed voelt. Als jij uren naar een zielige afspeellijst op Spotify wil luisteren terwijl je een heel pak koekjes eet, doe dat dan gewoon. Als je maar niet te veel medelijden met jezelf gaat krijgen, op een gegeven moment moet je ook weer verder. 

Doe je ding

Het laatste wat ik je wil meegeven is dat het niks boeit wat anderen van je vinden. Dus wees, hoe cliché het klinkt, gewoon jezelf. Dus lach om die flauwe grap van de leraar als jij het wel heel grappig vindt, doe dat dansje tijdens pauze omdat je je goed voelt en huil gewoon zonder schaamte om die zielige documentaire tijdens de les omdat je nou eenmaal een nogal emotioneel persoon bent. 

Wat voel ik me nu wijs na zes jaar middelbare school, hopelijk heb je er wat aan gehad. Dus vergeet niet je vrienden te waarderen, niet te veel te stressen, af en toe te huilen en jezelf te zijn. 

Groetjes,

Amber