Naar school gaan we allemaal, en een beetje sporten erbij is zo vreemd nog niet. Maar er zijn ook jongeren die fanatiek sporten combineren met school. Een voorbeeld hiervan is Alinda (16). Zij zit in VWO 5 en is daarnaast ook meerdere keren Nederlands kampioene zwemmen geworden bij de jeugd. Alinda en ik hebben bij elkaar in de klas gezeten op de basisschool, maar hebben elkaar daarna nooit meer gezien. Het enige wat ik af en toe langs zag komen, waren zwemmedailles op Facebook. Dit alles bij elkaar, is reden genoeg om haar op te zoeken en te interviewen. 

Alinda zwemt al een behoorlijke poos, maar hoe is het uiteindelijk zover gekomen? Ze ging samen met haar oudere zus mee naar de zwemclub, maar de zus stopte al na een paar weken. Het leek er ook niet echt op dat Alinda heel talentvol was, maar ze vond het leuk en ging door. Toen ze in groep acht zat, zwom ze haar eerste NK. Ze werd vijftigste.

Tussen vijftigste worden en eerste worden zit een behoorlijk verschil. Alinda vertelt dat ze vooral heel veel getraind heeft en dat de resultaten toen opeens kwamen. In 2014 werd ze voor het eerst nationaal kampioene op de vlinderslag. Nu is ze bezitter van tien NK-medailles bij de jeugd, zie header (op verzoek van mij en niet om te pronken), en van een ontelbaar aantal andere medailles. Hoe vaak ze Drents kampioene is geworden, weet ze echt niet: ''Mama, hoe vaak ben ik Drents kampioen?''

Hard werken

Dit resultaat, is er natuurlijk niet vanzelf gekomen. Talent en hard werken vormen samen de sleutel tot succes. Dat harde werken, is ook echt hard werken. Alinda traint gemiddeld zo'n tien keer in de week, totaal zestien uur. Dit houdt in dat er ook een ochtendtraining is. En ochtend, dat is echt ochtend: ze moet om 5:30 in het zwembad zijn. Als het buitenzwembad open is, zo half april, worden dit buitentrainingen. 

Voor een trainingskamp van twee weken naar Tenerife, Spanje, moet ze ook behoorlijk wat doen. Samen met een groep anderen werkt ze hard om het trainingskamp te kunnen bekostigen. Houtjes in een zak stoppen, planken schoonmaken; dat soort werk. Allemaal voor wat geld voor de sport. Eenmaal op Tenerife wordt er twee weken getraind, zo'n 22 uur per week, hard werken dus!

Leven naast de sport

Als je hoort wat er aan trainingsarbeid gedaan wordt, denk je haast dat er niks naast het zwemmen is. Maar zoals ik al schreef, Alinda zit in VWO 5. Dit is over het algemeen echter prima te combineren. Ze doet weliswaar een paar lessen minder in een week, maar volgens haar is het prima te doen. Op trainingskamp gaan de boeken 'gewoon' mee om niet te ver achter te raken.

Ook kun je een redelijk normaal sociaal leven hebben. Natuurlijk, altijd afspreken zit er niet in maar anderen met sport in het weekend kunnen dat ook niet. Soms is dat natuurlijk wel wat moeilijker, ''maar dan moet je tijd maken.''  Daarnaast is het volgens Alinda ook goed mogelijk om vriendinnen te zijn met je concurrenten: ''Bij eentje kom ik zelfs op de verjaardag, maar eenmaal in het water is het even oorlog.''

Ondanks dat Alinda het allemaal prima te doen vindt, lijkt het me toch een behoorlijke opoffering af en toe. Wat in ieder geval helpt is dat ze echt van zwemmen houdt: ''Als je het niet leuk vindt, is het inderdaad heel zwaar. Je moet het leuk blijven vinden.''

Toekomst

Hoewel Alinda nog maar zestien is, mag ze niet meer meedoen met de juniorenkampioenschappen. Ze zwemt regelmatig tegen volwassenen, zelfs een keer tegen olympisch kampioene Ranomi Kromowidjojo. Maar of ze zo goed wordt? Ze schudt direct haar hoofd: ''Dat is te hoog gegrepen.'' 

Maar goed, je weet het nooit. Alinda's badmeester voor zwemdiploma A zei tegen haar ouders: ''Ga maar gewoon afzwemmen, het wordt anders toch nooit wat.'' Zie nu: tien NK-medailles en drie titels. Je weet het maar nooit...