Ik schrijf nu al een tijdje over mijn transitie, en toen ik begon waren mannelijke hormonen nog een verre droom. Maar nu gaat die droom een realiteit worden, want ik heb groen licht gekregen! Over een klein maandje begin ik dan eindelijk met de testosteron. Dat is vooral heel cool, maar ook een beetje eng...

Kennen jullie Daniel (16) nog? Het afgelopen jaar schreef hij voor Scholieren.com blogs over zijn genderdysforie. In zijn derde gastblog vertelt hij wat hij verwacht van de volgende stap in zijn transitie: hormonen.

Waar ik me het meest op verheug zijn de veranderingen in mijn figuur en vetverdeling die hopelijk plaats gaan vinden. Het duurt meestal wel een paar maanden voordat dit echt begint te gebeuren, maar een mannelijk figuur is iets wat ik al heel lang dolgraag wil, dus ik heb nog even geduld. 

Ook naar een lagere stem en baardgroei kijk ik heel erg uit. Veel mannen vinden het vervelend zich elke ochtend te moeten scheren, maar ik kan juist niet wachten. Baardgroei verschilt erg per transman; sommigen hebben het al na een paar maand, anderen doen er jaren over om een baard te groeien.

Spieren

De stem is meestal het eerste wat verandert, dus daar hoef ik hopelijk minder lang op te wachten. Ook kijk ik ernaar uit sterker te worden. Door de hormonen maak je makkelijker spiermassa aan, zoals een biologisch geboren man. Het lijkt me heel fijn om eindelijk met andere jongens te kunnen sporten en te kunnen deelnemen aan wedstrijden. Samen met mannelijkere kenmerken in mijn gezicht, zijn dit de veranderingen waar ik het meest naar uitkijk.

Maar er is meer: als je met de hormonen begint kun je ook een officiële geslachts- en naamsverandering aanvragen bij de VU. Zodra je deze brief hebt, kun je officieel je geslacht en naam laten veranderen bij de gemeente. Dat wil ik heel graag, zodat ik eindelijk een kloppende ID-kaart en paspoort aan kan vragen!

Acne

Natuurlijk komen er met de hormonen ook wat dingen die minder leuk zijn. Acne, bijvoorbeeld. Niet iedereen heeft er evenveel last van, maar er bestaat een kans dat die rotpuisten zich je gezicht op werken. Dit trekt uiteindelijk natuurlijk ook weer weg, maar een pretje is het niet. Ook kun je als je ouder wordt haar gaan verliezen, net zoals biologisch geboren mannen. Dit gebeurt gelukkig meestal niet voor je dertigste, maar het is niet iets om naar uit te kijken, natuurlijk.

Naast alle fysieke veranderingen ben ik ook wel benieuwd wat de buitenwereld ervan gaat zeggen, hoe ze zullen reageren op deze veranderingen. Ik kijk er echt naar uit om "holy shit, je stem is kapotlaag!" te horen.

Al met al ben ik dus gewoon verschrikkelijk blij dat ik eindelijk kan beginnen. Hoe het precies gaat uitpakken gaan we vanzelf merken. Ik hou jullie op de hoogte.