Een gebroken hart doet pijn, fysiek en mentaal. Dan wil je niets liever dan een grote bak chunky monkey ijs weglepelen en zwelgen in je liefdesverdriet. Toch? Blogger Hizir maakt poëzie van de gedachte alleen al aan dit vreselijke gevoel.

Maar je ging

Je beloofde me zoveel

1. Wij zouden ijs eten, als het weer iets warmer zou worden. Ik mijn bolletje aardbei, jij mango. Op het terras aan de gracht. Daar kwam je namelijk graag, zei je. 

2. Wij zouden barbecueën in het park bij ons in de buurt. Fietsend zouden we er heen gaan, terwijl we onze fietstassen gevuld hadden met een mini barbecue en twee kilo kippenworstjes. Want daar hield je van. 

3. Wij zouden voor twee dagen naar Antwerpen gaan. Zodat je het beeld van de historische gebouwen kon prenten op je netvliezen. Zodat we samen dikke frieten met mayonaise zouden eten. 

4. Wij zouden bij ons jubileum van zes maanden naar de stad van de liefde gaan, aan de brug over de Seine een slotje hangen.  Voor altijd zouden we bij elkaar blijven. 

Als je aan me dacht, ademde je passie. Rook je de geur van bloemen. Hoorde je de zee romantisch heen en weer bewegen. Je rilde rust. Je voelde mij, zei je. 

5. Wij zouden liggen, naast elkaar, hand-in-hand, naar de lucht kijken, de sterren observeren.

6. Wij zouden het handje van ons kind vasthouden, jij zijn linker en ik zijn rechter, terwijl we langzaam onze voeten in het zand vol schelpen zetten. Tegelijkertijd zouden we ‘woei’ roepen, wanneer we ons kind in de lucht zwierden. 

7. Wij zouden goedkoop, koud bier drinken, terwijl we keken naar de zonsondergang. We wisten nog niet waar, maar ‘dat komt later wel,' had je gezegd. 

8. Wij zouden kerst in Dubai vieren, tussen torenhoge gebouwen in een penthouse met uitzicht op de azuurblauwe zee. 

9. Wij zouden op kamelen zitten in Marokko. Ik op de een en jij op de ander, zodat we dan diep in elkaars ogen konden kijken als de zandbruine beesten met hun poten zorgden voor een zandnevel. Dat wilde jij niet. Jij wilde liever op één kameel zitten zodat we elkaar goed beet konden pakken. Maar we wisten het nog niet zeker. 'Dat zien we dan wel', hadden we besloten. 

10. Wij zouden samen blijven. Voor altijd. 

Ik was je trots. Je alles. Ik was compleet. Alles dat je nodig had. Ik was zo veel. Ik was zo goed, zei je.

Nu zit ik hier. Alleen. Om 4 uur 's nachts en ik staar naar de vier muren om me heen. Gedachteloos verplaats ik de twee houten pionnen die voor me op een tafeltje staan. Ik maak ons spelletje ganzenbord in mijn eentje af.

Want je ging. Ik mis je.