19 jaar geleden beviel mijn moeder van mij, haar tweede kind: Oscar Maurice. Het bleef bij twee kinderen. Tenminste, dat dacht ik. En mijn moeder trouwens ook. De verrassing was dan ook erg groot toen ik er vorige week achter kwam dat iemand die verdacht veel op mij lijkt mensen oplicht op Ticketswap.

Enigszins teleurgesteld kwam ik er al snel achter dat het geen identieke tweelingbroer betrof. Deze alias ‘Bram Dijkstra’ gebruikte mijn foto’s om zijn oplichterij een gezicht te geven. En eerlijk is eerlijk: mijn vriendelijke gelaatstrekken lenen zich geweldig voor aftroggelpraktijken.

Verdwenen

Bram had zijn Ticketswap-account gekoppeld aan een bijbehorend Facebookprofiel, waarop logischerwijs óók mijn foto prijkte. Net als ik is hij vrij sociaal, hij heeft een indrukwekkend vriendenaantal van 142. Roept toch de vraag op waarom mensen een dergelijk profiel toevoegen. Ik riep mijn Facebookvrienden op om het profiel van Bram te rapporteren. En *poef*, binnen een kwartier was mijn tweelingbroer verwijderd van social media.

Maar het zat me nog steeds niet lekker. Deze snotneus verdiende geld met een combinatie van oplichterij en identiteitsfraude. Daarom wilde ik Bram niet alleen aborteren, ik wilde niets heel laten van hem, zijn overblijfselen verbranden en zijn urn als een trofee op mijn openhaardmantel posteren. Dit alles geheel figuurlijk uiteraard. Ik was boos. Helaas werkte Ticketswap niet mee toen ik om een telefoonnummer, ip-adres en/of emailadres van mijn grote vriend Bram vroeg. Of het nu de account van moeder Theresa of van Hannibal Lecter is, deze gegevens zijn wettelijk beschermd. Klinkt heel oneerlijk, maar is misschien wel het tegenovergestelde.

Hoe dan verder?

De lieve mensen van Ticketswap gaven mij de tip aangifte te doen. De politie mag namelijk wél beschermde gegevens opvragen als dat nodig is. Toch bleek ook dat niet de oplossing. Het zit namelijk zo dat het door ‘Bram’ gepleegde feit een overtreding betreft, een die valt onder het “portretrecht”. Het “portretrecht” is niet geregeld in het Wetboek van Strafrecht, maar valt onder andere wetten in het Civiele Recht. Hierdoor is het niet mogelijk om een strafrechtelijke aangifte te doen.

Met andere woorden: ik kan niets beginnen, de mensen die zijn opgelicht wel. ‘Bram’ heeft hen namelijk schade toegebracht, en mij niet. Althans, zo denkt de wet er over. Dat ik emotioneel enorm te lijden heb gehad onder deze affaire doet de beleidsbepalers niets. Er zit niets anders op: ik zal moeten wennen aan het mijzelf in slaap huilen zeven nachten per week.

Katinka of Rinus

En Bram? Bram heet inmiddels Katinka, Rinus, Harm of Linda en int onrechtmatig zuurverdiende centjes van concertfanaten. Zonder consequenties zullen de Brammen van deze wereld doorgaan met hun zielige praktijken. En wij, mensen met een échte identiteit, laten ons bestelen. Of dat nu gaat om ons geld, of om ons gezicht. Lieve mensen, doe alsjeblieft aangifte tegen de Bram in je leven.