Beste Enzo Knol,

Ik heb nog nooit ‘Knolpower’ of iets dergelijks geroepen en ik ben ook geen fan van je, maar toch heb ik veel respect voor je. Een tijdje geleden bekeek ik je 870ste vlog. En daarna bekeek ik je 877ste vlog, waarin je de champagne ontkurkt, en je party poppers en vuurwerk afschiet. 1 miljoen abonnees. Wow. Dat is best wel prijzenswaardig. Onder andere door deze twee zaken vond ik het tijd worden voor een ode. Een ode aan jou.

Terug naar je 870ste vlog. Je vertelde het verhaal van een fan die je had ontmoet. Zij belde thuis weleens bij je aan en voor haar maakte je een uitzondering. Ondanks het feit dat jouw huis privé is, wilde je met haar wel op de foto. Maar jammer genoeg "zal het meisje het einde van het jaar niet meer halen". En jij barst in tranen uit. Breekbaar. Emotioneel. Gevoelig. Meelevend. Oprecht. En dat is de grootste reden van mijn ode. Je laat dit soort dingen zien in je video's, en je bent helemaal jezelf. Je doet je niet voor als een “gelukkige” Enzo, wiens leven perfect is.

Jij bent niet zoals veel andere vloggers, die ons laten zien wat voor coole kleding zij dragen, hoe "gelukkig" ze wel niet zijn, hoe fijn ze het wel niet hebben, omdat ze op plekken mogen komen waar een ander niet mag komen. Nee, jij laat je kijkers zien hoe je echt bent. Meestal gelukkig, maar soms ook niet. Soms vrolijk en soms met grote, rode ogen.

Toch is dat niet de (enige) reden van mijn ode. Terwijl je vroeger gepest bent, een aantal keer weg bent gelopen van huis en vervolgens het leven in de schoolbanken hebt omgeruild voor spelletjes spelen op de bank, heb je inmiddels wat gemaakt van je leven. Je hebt binnen korte tijd al meer dan 1.024.000 fans (ongetwijfeld al veel meer als dit gepubliceerd wordt), meer dan 900 vlogs en behoorlijk wat Minecraft-filmpjes. Bovendien ben je ondertussen zelfs uitgegroeid tot een heuse ondernemer; je hebt onder andere je eigen T-shirts, petten, sleutelhangers, mokken en muismatten. Je hebt zelfs je eigen boek uitgegeven!

Rijd je dan nu rond in dikke Ferrari? Nee. Juist daarom heb ik ook respect voor je, omdat je nog steeds – ook nu je een XXL boterham met een dikke laag beleg verdient – zo zuinig bent. Zo smijt je bijvoorbeeld niet met je geld als je boodschappen aan het doen bent. Je koopt gewoon dingen die we allemaal zouden kopen in de supermarkt. En je zou niet eens een villa kopen als je dat zou kunnen, omdat je "niet zo iemand bent die in een villa woont."

En zoals uit je eerdere vlogs en het door mij beschreven voorbeeld al bleek, ben je enorm begaan met je fans. Je hebt niet alleen veel social media-contact met ze, maar gaat ook bij ze op bezoek en geeft ze goede raad. In een eerder interview zei je nog: "Ik wil absoluut niet dat mijn kijkers denken: o, Enzo heeft geen diploma, dan kan ik nu ook wel met school ophouden. Ook al lukt het op de ene school niet, zorg dan dat je iets doet wat je wel kan halen, zeg ik tegen ze." Ik denk dat duizenden ouders je hier meer dan dankbaar voor zijn.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Nu we net het nieuwe jaar in zijn gegaan, zou ik je graag het beste willen wensen voor dit jaar. Ik hoop dat je dit jaar nog meer abonnees en een grotere lach op je gezicht zult krijgen, en veel meer video's zult maken.

“Dikke vette peace!”, Hizir.