Ik las een boek

Getiteld De onvervarenen

Geschreven door Joke van Leeuwen

Aantal pagina's? 201

Oboekitas? Echt graatmager, iets van 145 gram.

De hoofdpersoon heet Odile. Ze is redelijk jong, en was nog jonger toen ze trouwde met de iets-van-dertig-jaar-oudere Koben. Hem heeft ze ontmoet op de kermis, net nadat haar moeder naar een gesticht was gebracht. We zitten ergens midden 19e eeuw.

Hoewel hun huwelijk niet súper gezellig, romantisch of sprookjesachtig is, gaat het lange tijd prima. Odile en Koben bewonen samen een aardappelboerderij en ze overleven. Maar als de oogsten beginnen te mislukken en alles steeds duurder wordt, kunnen ze hun hoofd nauwelijks boven water houden. Ze proberen op alle mogelijke manieren geld te verdienen. Odile geeft bijvoorbeeld schrijflessen aan kinderen, maar uiteindelijk moeten ze in 1847 toch hun boerderij verlaten. 

Op dat moment ziet de toekomst er niet echt rooskleurig uit, en Odile, Koben en Odiles moeder (die intussen het gesticht uit is) worden gemakkelijk verleid door een aantrekkelijk aanbod van de Maatschappij voor Overzeese Volksplanting. Ergens ver weg, waar de zon altijd schijnt, zullen ze proberen een nieuw leven op te bouwen. 

Het leest als de zee. De woorden golven door elkaar heen en klotsen op elkaar kapot zoals de deining in de zee dat ook doet. Als lezer zwem je met grote sterke slagen door het  boek heen, een beetje drijvend.

De zinnen kabbelen, terwijl ze tegelijkertijd verrassend zijn. Het boek brengt de lezer in andere sferen: je wordt omringd door een andere structuur. 

Misschien is dat te danken aan het feit dat de schrijfster, Joke van Leeuwen, van nature ook een dichteres is. De zinnen zijn gewoon van een hele andere orde dan in ander proza. 

Daarom is dit boek echt een soort vorm van ontspanning. Het verhaal is interessant, maar niet heel complex. Je leest het niet voor het denkwerk, maar voor de sensatie van het luisteren naar de door de schrijfster geschapen woordenmelodietjes. 

Je moet dit dus écht wel lezen, omdat het fantastisch chill is. Het een soort meditatie is om het te lezen en het bijna net zo geestverwarmend werkt als extra pure chocolade. Omdat het je in hogere sferen brengt die iets met oranje zomer en zee te maken hebben en omdat je, na het lezen, helemaal fijn zult zijn. 

(Oh het is ook best wel dun dus in een halve dag uit.)

De onervarenen, Joke van Leeuwen
Uitgeverij Querido
Moeilijkheid: **
Algemene beoordeling: **** en een halve *