Kunstbende is er niet alleen voor jong en creatief talent in Nederland. Ook onze zuiderburen hebben een eigen wedstrijd in kunst. Afgelopen weekend vond het finaleweekend plaats, waar ik aan meedeed in de categorie TxT. En zo'n finaleweekend houdt in: workshops, Milka-koekjes, muzikanten, schrijfstoelen, Belgen, kampvuur, slapen in ijskoude tenten, kostuums, fotocamera's, dj's, losgaan, heel veel kunst, plezier, zottigheid... en natuurlijk: de grote finale. 

Vrijdagochtend begint het festijn al om 10.00 uur. Jongeren uit Brussel, Gent, Turnhout, Oostende, Bornem en de rest van Vlaanderen komen bijeen in het kleine stadje Kortrijk. Ergens in West-Vlaanderen vlakbij de grens aan Frankrijk.

We gaan gelijk aan de slag. Elke categorie krijgt een eigen ruimte. De workshop voor de categorie theater & performance krijgt een stuk leeg pand. Het lijkt een beetje op een ruimte waarin daklozen 's avonds rondhangen. Oude matrassen, meubelen, hekken en heel veel stoffige rotzooi. Perfect voor een paar horror vechtscènes in slowmotion. We genieten van de locatie en de gevaarlijke sfeer die er hangt.

Kippen en kleding knippen

Aan het einde van de middag komen alle deelnemers samen om in maximaal één minuut de workshops uit te beelden. Iets met kippen. Iets met kleding knippen. Iets met opera. Zingen. Rocken. Hiphop dansen. Vechten in slowmotion. We eten Belgische frieten, houden selfie-fotoshoots, drinken wat Kriek, dansen er samen op los tijdens de dj-contest in de avond/nacht en leren elkaar allen kennen. We vormen samen een echte kunstbende. 

De volgende ochtend moeten we vroeg onze slaapzakjes uit, de grote dag is aangebroken. We starten de dag met een kampvuurtje, warme chocolademelk en overheerlijke koffiebroodjes en chocoladecroissantjes. Dan komt Jan, een oud-Kunstbendedeelnemer en nu professioneel danser. Hij leert ons een te gekke flashmob aan waarmee we de finale een paar uur later openen. 

Uit de kast komen op het podium

Na het eerste shine-momentje kan het echte feest beginnen. De zalen lopen vol. We gaan van Fashion Week-kostuums op de catwalks, naar aan de muur geplakte foto's, naar een slaapkamer vol teksten, naar dans, theater, muziek en een mini bioscoopzaaltje. Het talent is ongekend, ik schrik er zelfs een beetje van. De optredens zijn prachtig. Er is keer op keer een boodschap, een traantje, een lach of een gevoel dat de hele zaal bijblijft. De finalisten van Theater & Performance geven het publiek een hoop bijzondere momenten. Zo brengen twee jongens uit Turnhout een stuk over homohaat. Ze schelden het publiek op alle mogelijke manieren uit voor homo, kussen elkaar, rennen, vechten, raken ons allemaal. 

Zelfs de organisatie is creatief

Zo is het bij de categorie TxT niet de bedoeling dat de finalisten hun teksten voordragen. De teksten worden gebundeld in een boekje. Er is een kamer waar een bed in staat, op het bed hangen koptelefoons. Zo kun je zelf een mooi momentje van de dag uitkiezen voor het beluisteren van alle teksten. De twee dames die alles organiseren - en hun twee knettergekke stagiaires - genieten zelf net zo goed van het spektakel als de finalisten en alle gasten. 

De prijzenpot

Aan het einde van de dag komt het er toch echt op aan. De jury heeft gebloed, gezweet en geruzied. Het niveau lag bijna té hoog om te kiezen. Zo zegt de jury van Muziek: "We kunnen echt niet kiezen. Dus de tweede prijswinnaar en de eerste prijswinnaar zijn eigenlijk allebei eerste."
Zelf win ik de eerste prijs in de categorie TxT (ik kan het nog steeds niet geloven!). En dat is boffen, want als winnaar word je extreem in de watten gelegd. En dat voor de rest van het jaar, want je wint een jaar lang coaching!

Iedereen gaat blij naar huis, want wij als bende zijn allemaal winnaars. Kunstbende-weekend, je was "chique", zoals ze het in België zouden zeggen.