Ik kan nog maar aan één ding denken. Steeds langer sta ik voor de spiegel, en kijk ik afkeurend naar mijn lijf. Om moedeloos van te worden. Ik probeer niet te kijken, maar voel de twee ogen prikken vanaf mijn bureau. Dan geef ik toe, en pak ik het blad op.

Het is niet voor het eerst dat ik de foto's van Justin Bieber voor het onderbroekenmerk Calvin Klein zie. En vast ook niet voor het laatst. Met jaloezie bekijk ik zijn gespierde torso, zijn perfecte egale huid en de met stoere tatoeages bedekte armen. Ik krimp ineen. Met het blad nog in mijn hand sta ik weer voor de spiegel; wat een wereld van verschil.

De foto's zijn confronterend, vreselijk confronterend. Ze zijn vreselijk volmaakt. Ze zeggen wel eens dat meisjes onzeker worden van al die dunne modellen in tijdschriften, maar wat dacht je van ons, mannen? Wat denk je dat zo'n Justin met ons doet? En wat moet ik doen om te verhullen dat mijn lichaam niet zo welgevormd is? Ik draag al vaak ruimzittende kleding om het een en ander te verbergen, maar soms voel en zie ik mensen kijken. Dan hoor ik ze denken: 'wat laat die jongen zichzelf gaan, bezoek eens een sportschool!'

Buitensporig fitnessgedrag

Een paar weken later komt mijn moeder met vochtige ogen mijn kamer binnen. Ze maakt zich zorgen. Ze zegt dat mijn fitnessgedrag buitensporig geworden is. En dat mijn eetgewoontes zo radicaal zijn veranderd. Waarom wil ik alleen nog maar noedels en biefstuk? Maar hoe vaak ik mij de afgelopen week ook in het zweet heb gewerkt, en hoe sober ik ook heb gegeten: de ontevredenheid tegenover mijn spiegelbeeld blijft. Is zo'n Biebertorso wel haalbaar?

Ik zet door, ondanks dat ik mijn moeder heb moeten beloven beter te gaan eten en minder te sporten. Maar al snel voer ik mijn ongezonde patatjes weer aan de hond, om vervolgens op mijn kamer snel een proteïneshake naar binnen te werken. Stiekem blijf ik mijn dagelijkse push-ups doen. Als er onverwachts iemand binnenkomt zeg ik gewoon dat ik iets onder mijn bed zoek. Maar mijn ouders hebben me door. Ze smeken me om hulp te zoeken.

Opgevulde onderbroek

Godzijdank is wat hierboven staat fictief, en mij dus niet echt overkomen. Ik ben best tevreden met mijn lijf, en dus kijk ik als man zonder problemen naar de Calvin Klein-shoot van Justin Bieber. Maar de afgelopen twee weken was er veel commotie rondom de foto's. Ze zouden namelijk stevig bewerkt zijn. Niet alleen zijn spierbundels zouden gephotoshopt zijn, ook zijn onderbroek zou opgevuld zijn.

Maar je hoort niemand over wat dit doet met het zelfbeeld van de man. Wanneer er bewerkte foto’s van vrouwelijke modellen gepubliceerd worden, klinkt er direct kritiek. Meisjes zouden er negatief door beïnvloed worden en onzeker worden over hun lijf. Het zou aanzetten tot anorexia. Maar nu het een jongen betreft blijft het angstaanjagend stil. Staan jongens nu eenmaal sterker in hun schoenen, of is het een kwestie van tijd voor er klinieken komen waar mannen kunnen afkicken van een fitnessverslaving?