Even tijd voor wat anders, na al dat stomme Hollywoodgezeik. Héél wat anders. Vandaag verlaat ik mijn thuisfront Pathé voor een roestig filmhuis waar ze What We Do in the Shadows draaien. Een film over vampieren en weerwolven. Zei daar iemand Twilight? Nou, dat is het totaal niet.

Guttegut, wat zijn er tegenwoordig toch veel films in de bioscoop! Gelukkig is Lotte er om je de helpende hand te bieden: elke maand kiest ze er twee uit om te checken of het je zuurverdiende geld waard is. Deze week: Nieuw-Zeelandse mockumentary What We Do in the Shadows

Nepdocumentaire
Twilight is namelijk een stomme Hollywoodfilm, en de film vandaag is een horror-komedie slash nepdocumentaire. Da's andere koek! De film volgt de al honderd jaar dode vampiers Viago, Vladislav en Deacon die vampiers zijn zoals ze horen te zijn: bloedzuigers zonder reflectie, die in een vleermuis kunnen veranderen. Samen delen ze een appartementje in het hedendaagse stadje Wellington. 

Vampier zijn anno nu is niet zo makkelijk als andere films soms doen vermoeden. Hoe zorg je ervoor dat je tijdens het bijten niet per ongeluk de halsslagader raakt en het spuitende bloed over je hele tapijt zit? Hoe kan je zien of je outfit sexy genoeg is als je jezelf niet in de spiegel ziet? Welke smoezen geloven ze bij de wasserette nog als je voor de zoveelste keer hevig bebloede kleren inlevert? En als je al zó lang leeft en voorlopig nog wel even onsterfelijk blijft, is het dan niet tijd voor hobby's?

Vampiers vs internet
Op een gegeven moment komt er een jonge knaap bij de groep die pas twee maanden vampier is. Hij introduceert Stu, zijn beste mensenvriend, die niemand op mag eten omdat hij best een toffe peer is. Dan wordt de film nóg leuker: Stu is een ICT'er en hij brengt de vampiers mooi in contact met de éénentwintigste eeuw. Eén van de meest briljante scènes is dan ook als hij ze de huidige technologie uitlegt. 

Ik stapte met een heel klein beetje twijfel het kleine filmhuiszaaltje binnen. En toen kwam de eerste scène: foetsie twijfel. De film begint gelijk al hilarisch, met de lichtjes ongemakkelijke Viago die zijn huisgenoten even wakker gaat maken - 'Awaken! Wakey wakey!' terwijl hij op doodskisten en bezemkasten klopt. Deze film is van begin tot eind zo grappig. Ik was in mijn eentje naar de bioscoop gegaan en gniffelde veel te veel dan eigenlijk gepast is als je in je eentje bent. 

Totale onzin
En mán, wat is deze film verfrissend! What We Do in the Shadows neemt zichzelf, vergeleken met z'n Hollywood-broeders, totaal niet serieus. Eigenlijk is alles waar je naar zit te kijken totale onzin. Fantastische, hilarische onzin! Je ommetje naar het filmhuis méér dan waard.

Ik zou bijna zeggen dat ik na deze film in vrede kan sterven, maar liever nog word ik ook een onsterfelijke vampier. Kan ik nog triljoen jaar dit soort films kijken.