Paniek van Lauren Oliver is een boek over een levensgevaarlijk spel en de problemen van eindexamenkandidaten met geheimen. Hét recept voor een superspannend boek, zou je zeggen. Er is echter een probleem: alles is ook echt wat het lijkt. 

In één minuut verklapt een jonge lezer op Scholieren.com en Whylovethisbook.com wat zijn 'allerallerfavorietste' boek is. Mette kiest er eentje uit, zodat jij je kunt laten adviseren over een boek dat je nog niet kende. Deze keer een actueel boek waar nog geen video van gemaakt is: Paniek

Heather Nill heeft net eindexamen gedaan. Haar vriendje Matt heeft haar op gruwelijke wijze gedumpt en ze is op zoek naar een mogelijkheid om zichzelf te bewijzen. Daarom doet ze mee aan Paniek, een gevaarlijk spel dat ieder jaar plaatsvindt onder de jongeren die eindexamen gedaan hebben. In het oersaaie stadje waar Heather woont is het spel ontstaan uit verveling.

Ook Dodge doet mee, maar hij heeft daar heel andere motieven voor, die niemand overigens lijkt te begrijpen. Alle kandidaten raken steeds erger verstrikt in het web van het spel, totdat ze niet meer terug kunnen. 

Gangster-maffiaspel

Toen ik de achterflap van dit boek las, moest ik meteen denken aan spelletjes zoals 'the pass-out challenge' (waarbij jongeren zichzelf voor de grap lieten flauwvallen) en andere stomme internet-uitdagingen die uit de hand zijn gelopen.

Paniek! bleek echter alles behalve dat te zijn. Het leek meer op een soort maffia-gangsterspel dat alleen gespeeld wordt door mensen die niet al te veel om hun leven geven. Niet echt een weergave van de werkelijkheid dus, maar ook geen echte fantasy. Dit maakt het een origineel boek: niet zoals de meeste Young Adult-boeken. Die gaan vaak over bovennatuurlijke verschijnselen of juist over oerstomme cheerleaders. Niet over onwerkelijke situaties die net werkelijk  genoeg zijn om 'mogelijk' genoemd te kunnen worden. 

Lekkere wegleeslectuur

Het is dan ook best leuk om te lezen. Beetje high-school drama. Beetje spanning. Paar thrillerelementjes. Beetje gehuil. Beetje ruzie. Beetje liefde. Beetje angst. Beetje familiedrama. Van alles wat. Fijn groot lettertype. Korte zinnen. Kortom: lekkere wegleeslectuur.

Nou zou ik ook graag zo’n cheesy zin willen gebruiken om het verhaal te omschrijven, zoals 'Een bloedstollend verhaal waarin niets is wat het lijkt' of 'Het spannendste boek dat ik in tijden gelezen heb'. Maar alles zinnen die ik kon bedenken zouden een leugen zijn. Want de wendingen van het verhaal zijn totaal niet onverwacht; iedere gebeurtenis zag ik al van mijlenver aankomen. Steeds wanneer ik een verwachting had, hoopte ik stiekem dat die onterecht zou zijn. Het bleek echter ijle hoop: steeds kwamen mijn verwachtingen weer uit. In dit boek is alles wat het lijkt. Vanaf het begin weet je als lezer al wie een relatie krijgt met wie, hoe het spel zal verlopen, wie er zal winnen... Het is allemaal te makkelijk, aanwijzingen liggen er veel te dik bovenop. 

Beetje tijdverspilling

Daarom voelde het lezen van Paniek ook een beetje als tijdverspilling, hersencellendoding. En misschien denk jij nu: ja maar, een lekker makkelijk boek zonder filosofische ideeën en ingewikkelde personages of lange dialogen is óók wel eens fijn. Dat is ook zo, maar dan had het misschien toch net ietsjes spannender moeten zijn. Met nog één kleine onverwachte wending zat de schrijfster al goed.