Men neme de meest suffe poster van de wereld (als in: een i met een hartje erop), een trailer die het hele plot al verraadt en een setting die exact hetzelfde is als About Time, maar dan omgekeerd. Getverderrie, weer zo'n zoetsappige romcom dus.

Tenminste, dat zou je verwachten. What If slaat namelijk een andere weg in. En zorgt ervoor dat je na afloop nog steeds je brein breekt.

Guttegut, wat zijn er tegenwoordig toch veel films in de bioscoop! Gelukkig is Lotte er om je de helpende hand te bieden: elke maand kiest ze er twee uit om te checken of het je zuurverdiende geld waard is. Deze week: de niet-zo-romcom romcom What If. 

Gewoon vrienden
Dus we hebben een jongen en een meisje: Wallace en Chantry. Ze ontmoeten elkaar op een feestje en het klikt. Alleen: Chantry heeft een vriend. Hè, verdorie! Toch wisselen ze nummers uit, onder het mom 'dan zijn we maar gewoon vrienden'. Wij kijkbuiskinderen weten echter beter. Niks geen vrienden: vlam in de pan, dump die vriend, this is loooove! 

Al met al lijkt deze film dus die typische romcom. Maar! In de typische, romantische komedie zou de vriend van Chantry vast niet lief voor haar zijn, of ze zou zijn hete affaire ontdekken. Anders had hij in ieder geval een rare haakneus gehad of maakte hij regelmatig praatjes met de kamerplant. Echter niks van dit alles: Chantry's boyfriend is een hartstikke knappe, aardige gozer met wie ze al vijf jaar heel gelukkig is. Hij heeft een goede baan en ze wonen in een mooi huis. Hmm. 

De albino
Wallace daarentegen, gespeeld door Daniël Radcliffe (ja, die van EXPELLIARMUS!!), is een ongezond ogende albino met liefdesverdriet en een saaie baan. Maar zijn cynische gevoel voor humor sluit perfect aan bij die van Chantry, en er is een klik, een spark, een 'we-weten-niet-wat-maar-het-zit-goed'. Ze vullen elkaar perfect aan daarom zijn scènes met het duo gigantisch leuk om naar te kijken.

Toch is alles voor beide partijen lastig. Voor Wallace 'we doen nu wel platonisch, maar moet ik iets doen ofzo want ik vind haar echt leuk', voor Chantry 'ik hou zo veel van mijn vriend, maar die stomme albino gaat maar niet uit m'n hoofd'. Ze weten beiden niet wat te doen en rommelen maar wat aan. 

De struggle
En dat is waar deze film dus heel anders in is dan het genre onrealistische, zoetsappige romcom. Ik vergat halverwege de film spontaan op m'n popcorn te kauwen toen ik de struggle doorhad. Hoe moet Chantry in godsnaam weten wat ze moet doen? Blijft ze veilig bij haar lieve vriend, zal ze altijd afvragen wat ze gemist heeft bij Wallace. En vice versa. 

De film was grappig, charmant en heerlijk om naar te kijken. Zie hiernaast het bewijs, alias mijn gezichtsuitdrukking na afloop. 

Eenmaal in de auto bedacht ik me dat er zeven biljoen mensen op deze aardkloot zijn. Het maakt dus niet uit hoe lang en gelukkig jij al met je verratie bent; er zullen altijd nog mensen als Wallace zijn, met wie het misschien nog wel beter klikt. En kies je voor Wallace, dan kom je later misschien nog wel ándere Wallacen tegen! Hoe weet je OOIT dat je een juiste keuze hebt gemaakt? Mega-Chantry-struggle! Aaargh! 

Dus we hadden al grappig, charmant en heerlijk. Maar als een film er ook nog voor kan zorgen dat je er later nog zo je brein over breekt, is dat al helemaal chapeau. Gaat dat zien!