Weinig mensen halen in één keer hun rijbewijs. Maar wat als je dat felbegeerde roze papiertje na zes pogingen nog niet hebt? Remkje (19) slaagde pas de zevende keer. "Zodra ik af moest rijden, veranderde ik in een regelrechte kluns."

Door Fashionista Magazine, Linda de Vries

"Als ik wegrijd, vergeet ik de handrem er weleens af te halen. Dit heb ik soms pas door als ik op mijn eindbestemming aankom. 'Tja, pas de zevende keer mijn rijbewijs gehaald, hè', zeg ik dan luchtig tegen mijn vrienden. Ik schaam me er niet voor dat ik zo vaak ben gezakt. Maar toch maak ik liever zelf de grapjes dan het van anderen te moeten horen."

Op van de zenuwen

 "Mijn ouders hebben mijn rijbewijs betaald. En doordat mijn oudere broer pas bij de vijfde poging slaagde, voelde ik nogal wat druk om mijn rijbewijs snel te halen. Bovendien was ik ervan overtuigd dat ik het wel sneller zou kunnen. Mijn doel was om zelfstandig naar het Pinksterkamp van scouting te rijden. Niet alleen vond ik dat een stoer idee, ook wilde ik mezelf een realistisch doel stellen. Ik zou nog ruim een jaar de tijd hebben, dus dat zou makkelijk lukken. Dacht ik.

Ondanks dat ik in het begin vrij onzeker was in de auto, vond ik het best leuk om te lessen. Maar het lachen verging mij toen ik eenmaal af moest rijden. Door de zenuwen begon ik aan alles te twijfelen. Tijdens het examen moest ik bijvoorbeeld uitvoegen op de snelweg. De uitvoegstrook had twee banen. De rechter daarvan is geen rijbaan maar een vluchtstrook, maar een stemmetje in mijn hoofd zei: 'Altijd rechts blijven rijden.' Dus draaide ik vol goede moed de rechterbaan op.

Luttele seconden later gaf mijn examinator een ruk aan het stuur, zodat ik weer naar links ging. Toen ik daarna van de schrik ook nog vergat om bij de eerstvolgende bocht terug te schakelen naar de tweede versnelling, en we met hoge snelheid door de bocht vlogen, wist ik helemaal zeker dat ik zonder rijbewijs naar huis zou gaan.

Pittiger

De tweede poging ging gelukkig al een stuk beter. Wel was ik nog wat onzeker in het verkeer, wat er uiteindelijk ook voor zorgde dat ik opnieuw zakte. Van deze examinator mocht ik wel wat pittiger zijn. Dus nam ik me bij mijn derde poging voor om lekker zelfverzekerd te rijden. Helaas bleek dit naar de smaak van de examinator toch iets te veel van het goede.

De bocht die ik probeerde te nemen, bleek halverwege scherper dan ik had verwacht. Wederom vlogen we erdoorheen. Mijn rijinstructeur en de examinator waren zo van de kaart, dat ze een tijdje niets meer uit konden brengen. In stilte reden we weer terug naar het CBR, waar ik voor de derde keer te horen kreeg dat ik was gezakt.

Pilletjes

Tussen deze drie examens zat steeds een aantal weken. Maar na de derde poging duurde het ruim een maand voordat ik überhaupt weer in de auto wilde stappen voor een rijles. Ik was er zo klaar mee. Ik kon best rijden, maar zodra ik af moest rijden veranderde ik in een regelrechte kluns. Bij elke poging was ik bang dat ik weer dezelfde fouten zou maken als de vorige keer.

Doordat ik mezelf helemaal gek maakte, wilde ik alles proberen om die rottige zenuwen tegen te gaan. Van de dokter kreeg ik pilletjes die je hartslag vertragen, zodat je rustiger wordt. Maar helaas sloegen die bij mij totaal niet aan.

Na inmiddels alweer de vierde mislukte poging moest ik staatsexamen doen. Maar ook de vijfde keer waren het de zenuwen die me nekten. Net als tijdens de eerste keer, twijfelde ik aan alles en reed ik als iemand die nog maar net rijles had.

Nukkige examinator

Wonder boven wonder reed ik de zesde keer wel best goed. Zelfs de rijinstructeur was onder de indruk van mijn prestatie. Superzelfverzekerd liep ik de wachtruimte van het CBR binnen. Normaal gesproken hoefde ik maar enkele minuten te wachten. Maar toen mijn instructeur en examinator er na een kwartier nog niet waren, begon ik me wel zorgen te maken.

Wat bleek? De examinator had me laten zakken. Mijn instructeur was het daar totaal niet mee eens. Al die tijd dat ik binnen zat te wachten, hebben zij in de auto een verhitte discussie gevoerd. Dat het ook deze keer weer niet gelukt was, deed mijn motivatie geen goed. De examinator vond dat ik overal op af stormde.

Toen ik bij mijn zevende poging zag dat ik weer dezelfde examinator had, kon ik wel huilen. Met zijn opmerkingen als 'Kruispunten kun je beter in z’n één benaderen' nog vers in mijn achterhoofd, begon ik aan mijn rijexamen. Gelukkig ging alles goed en was zelfs de nukkige examinator tevreden. Net voor het pinksterweekend haalde ik mijn rijbewijs. De auto van mijn ouders kon ik helaas dat weekend niet lenen, haha. Maar dat ik na een jaar lessen eindelijk mijn rijbewijs had gehaald, heb ik tijdens het Pinksterkamp uiteraard goed gevierd.”

Staatsexamen

Als je binnen vijf jaar vier keer gezakt bent voor je rijexamen, doe je de vijfde keer automatisch staatsexamen. Dit examen is niet gemakkelijker, maar vaak wordt het wel als wat relaxter ervaren. Tijdens het staatexamen is er extra tijd beschikbaar. Deze tijd wordt onder andere gebruikt om je op je gemak te stellen. Ook mag je de auto langs de kant van de weg zetten als je bijvoorbeeld even een time-out nodig hebt. (Bron: CBR)

Dit verhaal verscheen ook in Fashionista Magazine, het blad bomvol budgettips en shocking real life-verhalen. De interessantste artikelen worden doorgeplaatst op Scholieren.com. De nieuwste editie van Fashionista ligt sinds deze week in de winkels. Check trouwens ook Fashionista op Facebook: klik.