Het kaf was al van het koren gescheiden, maar inmiddels zijn alleen de allergrootste talenten nog over.

Dit weekend zouden de drie Jonge Dichter des Vaderlands-finalisten gekozen werden, maar niet voordat de poëziemasterclasses gegeven waren.

Ik werd daar, als Scholieren.com-huisdichter, op afgestuurd.

Het is een belangrijk weekend voor de genomineerden, allen fanatieke dichters tussen de zestien en achttien. Van de zestig inzenders, kregen vier jongens en tien meiden een nominatie.

Zondag vallen de klappen na de voordracht van een gedicht aan de jury vol dichtpro's, maar vandaag (zaterdag) krijgen deze dichttalenten een flinke shot dichttips en -advies van diezelfde pro's. En ik? Ik mag ook een shotje. Locatie: Delfzijl.

De eerste masterclass is van dichteres Anneke Claus. In een vergaderruimte aan een majestueuze ronde tafel: precies zoals je in films ziet, maar dan met minder kale mannen.

Masterclass 1: Schrijven en Schrappen

Iedereen leest z'n gedicht voor, waarna zowel complimenten als goeie kritiek de ruimte vullen. Ik vind 't vooral indrukwekkend allemaal: mooie metaforen, daar gaat m'n poëziehart sneller van kloppen.

En da's iets wat Anneke Claus de groep ook op het hart wil drukken: "Gebruik in je poëzie geen 'grote' woorden. Bedenk een prachtige metafoor voor liefde, in plaats van dat woord zelf gewoon op het papier te smijten."

Op de meeste gedichten heeft Anneke wel commentaar, vooral op overbodige woorden. Zelf dicht ze heel erg minimal: "Denk over elk woord na waarom het er staat. Vaak kun je lidwoorden eruitgooien, zinnen omdraaien of verwisselen met een andere."

Masterclass 2: Voordragen

De tweede masterclass wordt gegeven door een soort leraar natuurkunde: zo'n kale vent, maar dan charismatischer. Het blijkt master Tsjitse Hofman. Geen badboy, maar een rokende literaire cabaretier.

Omdat de toekomstige Dichter des Vaderlands niet alleen moet kunnen dichten, maar z'n werk ook moet voordragen zonder eruit te zien als een seniele, kwijlende idioot op een podium, geeft Tsjitse ons een spoedcursus omgaan-met-de-microfoon. Die je zo'n beetje schijnt te moeten zoenen om hoorbaar over te komen. 

Geen handen in zakken

Ook handig voor je eerstvolgende spreekbeurt: "Je optreden begint al voordat je een woord gesproken hebt, loop dus niet met je handen in je zakken het podium op," legt-'ie uit.

En: "Spreek duidelijk, let op intonatie en klemtoon, en laat vooral merken dat het jóuw poëzie is."

In het tweede deel van de masterclass mag iedereen samen met theatermaker Karin Noeken het gedicht van iemand anders helemaal verkrachten en het zo fout mogelijk opdragen, daarbij denkende aan presentatie en uitspraak.

Masterlijke opdracht!

Generale repetitie

Tijdens de generale repetitie 's avonds worden microfoons op de goeie hoogte gezet, waar-laat-ik-mijn-handen-oh-ja-UIT-mijn-zakken-podiumloopjes geoefend en wordt er nog nét niet met de mic getongd.

Het verbaast me dat niemand echt zenuwachtig is, of 't in elk geval goed kan verbergen. "Nee, ik stuurde mijn gedichten in als grap, het was niet eens mijn bedoeling om zo ver te komen," hoor ik van meerdere genomineerden.

Maar die stoere woorden matchen niet echt met de gespannen houdingen en trillende stemmen die ik soms tegenkom op 't podium.

De volgende ochtend

De volgende ochtend krijgen de veertien genomineerden privéles met 'n master om in hun gedicht de puntjes op de i te zetten. De meeste genomineerden veranderen niet zoveel, maar dichter Kees Spiering (een enorme bos grijze krullen, dat zijn altijd de leukste mensen) laat z'n dichters flink de schaar in hun meesterwerken zetten.

Limburgse Julie: "Ik moest echt veel lidwoorden en complete strofes weghalen van 'm!".

Door twee giechelende schoonmaaksters die het zweet van hun gezicht deppen ("joh, van hem krijg ik het toch wel even warm, hoor"), merk ik dat Maestro der Maestro's (onder jongeren dan) Arie Boomsma is gearriveerd. Tijd voor de finale. 

La grande finale

Ondanks een gammel podiumpje en banners die daardoor steeds bijna omflikkeren, laten de veertien talenten zich niet van de wijs brengen als ze hun gedicht moeten voordragen.

Holy fuck, die gasten zijn goed!

Echt 'n geweldig poëzieniveau - ook al hadden de meesten er niet bepaald seizoenenlang tijd in gestoken, omdat ze nooit verwacht hadden daadwerkelijk genomineerd te worden.

Maar misschien is dát wel de kracht van deze wedstrijd: hoe groot acht je de kans jezelf Jonge Dichter des Vaderlands te mogen noemen? Niet echt groot, dus van zenuwen zul je amper last hebben. 

Knapste en intelligentste

Na wat jurykritiek (Arie Boomsma miste actualiteit in de gedichten) tot slot nog een veer in de bips voordat er elf van de veertien dichters af zullen vallen. Politicus Frans Timmermans noemt de jonge dichters de "knapste en intelligentste generatie in de Nederlandse geschiedenis.’’

Voor sommige is poëzie al het middel om de wereld te veranderen en zichzelf te uiten, voor anderen juist de manier om hun middel te vinden.

En dan: de drie uitverkoren finalisten worden -volledig in extase- het podium opgeroepen: Sannemaj Betten, Kenza Bolsius en Joanne Hoekstra. Gefeliciteerd!

Elk van hen hoeft nog maar twee stappen te zetten tot die felbegeerde tweejarige Jonge Dichter des Vaderlands-titel: eerst een poëzieclip maken van hun gedichten en vervolgens de allesbepalende stemronde overleven. Eén ding is al duidelijk: de beste jonge dichter van Nederland zal een beeldschone blonde vrouw zijn. Houd haar in de gaten!

Update: rond juni zal bekendgemaakt worden wie zich Jonge Dichter des Vaderlands mag noemen. Houd onze site in de gaten voor alle updates!