Volwassen zijn, compleet met keurig gedrag en saaie collega's in een grijs kantoor, is een toekomstangst van menig jongere. Freek van Kraaikamp beschrijft het in zijn boek Elitepauper dat op 23 maart is uitgebracht. In het boek is de hoofdpersoon een succesvolle man, die het kantoorleven totaal niet interesseert. Hij vindt zijn uitvlucht in een bestaan als voetbalhooligan. 

Elitepauper gaat dus over een man die het kantoorleven ervaart als een strakke jas waar hij moeilijk uitkomt. Van Kraaikamp: "Die problemen met het kantoorleven heb ik zelf ervaren. Het is namelijk een vreemde wereld als je zelf jong bent, en je allemaal oudere collega's hebt. Hun gesprekken bij de lunch gingen over de winterstalling van de vouwwagen en dat is wat anders dan de wereld van iemand die net zijn studie heeft afgerond."

Voetbal als uitweg

De hoofdpersoon gaat een dubbelleven lijden, enerzijds het werk, anderzijds een fanatiek bestaan als hooligan. "Als dit boek autobiografisch was, had ik allang in de gevangenis gezeten. De hoofdpersoon gaat erg ver met zijn maten bij de voetbal. Toch herken ik het tribunegevoel heel goed, omdat ik jarenlang supporter was van eerstedivisionist Haarlem. Dan was je uren onderweg naar bijvoorbeeld Emmen met vooral heel veel bier. Het ging om de vriendschap, en voetbal was een bijzaak die erbij hoorde. Eigenlijk boeit voetbal me geen zak. Ik vind het gewoon heerlijk om met een boel testosteron bij elkaar te komen."

Voordat Van Kraaikamp zijn roman uitbracht, kreeg hij regelmatig te horen dat de doelgroep, voetbalfans, niet zou lezen. "Dat is echt bullshit. Elke week gaan er ongeveer een half miljoen mensen naar een eredivisiewedstrijd. Alsof dat allemaal laaggeletterden zijn. Ik denk juist dat mijn boek eerder wordt gelezen door bijvoorbeeld mensen in een zuipkeet, dan door die geleerden in het Rijksmuseum. Bovendien gaat het over veel meer dan alleen voetbal, zoals de problemen in het kantoorleven, die voor velen herkenbaar zijn."

Hamburger met mes en vork

Ter inspiratie schreef Van Kraaikamp tussen de kantoren op de Amsterdamse Zuidas. "Hier zag ik zoveel jonge mannen niet zichzelf zijn. Alles moet netjes, in een vast keurslijf. Het toppunt was wel dat ik twee gasten zag avondeten, met een colaatje en zij aten hun broodje hamburger met mes en vork. Op de Zuidas kreeg ik zoveel inspiratie om mijn haat aan het kantoorleven te beschrijven, niet normaal."

Dit kantoorleven is iets waar jongeren tegenop kunnen zien: je gaat studeren en dan wacht een leven lang saaiheid."Als tiener is het leven heerlijk. Niets heeft consequenties: als je een keer te laat thuis komt, doe je een keer extra boodschappen en alles is goed. Er zijn natuurlijk mensen die goed met verantwoordelijkheden op kantoor kunnen omgaan; dat is prima. Bovendien helpt het sowieso, heel cliché, om van tevoren te bedenken wat je nou echt wil: dat kan een kantoorbaan zijn, maar dat hoeft niet. Daarbij komt: je eerste baan is vaak niet je leukste baan, ook dat is iets om mee te nemen."

Op de lijst?

Ondanks dat weinig jongeren nog veel lezen, denkt Van Kraaikamp dat zijn roman goed te lezen is voor jongeren. "Het is eigenlijk normale taal die ik schrijf en de inhoud is eerder pauper dan elite. Waar sommige auteurs verwijzen naar de zoveelste symfonie van Bach, komt in mijn boek bijvoorbeeld Andre Hazes naar voren. De hoofdpersoon gaat niet naar een balletvoorstelling, maar naar een hardcore-feest. Of je het voor je literatuurlijst kan lezen? Dat weet ik niet: aan welke voorwaarden moet je voldoen daarvoor? Voor mij is het in kunst, en dat is literatuur, belangrijk dat er een wereld opengaat die je niet echt begrijpt, en dat is in dit boek in ieder geval gelukt. Kunst is echt niet alleen maar geleerd door het Rijksmuseum lopen."

Benieuwd naar Elitepauper? Je kunt het boek vol gestoorde hooligan-avonturen hier winnen!