Thea Beckman
Mijn werkstuk gaat over Thea Beckman
En in de volgende onderwerpen verdeeld :
- De jeugd van Thea
- Interview met Thea
- Waarom beroemd?
- Thea ’s boeken
- Bekroningen van Thea
- Nooit meer Thea
- Geliefd
- Perscommentaar op Thea
De jeugd van Thea
Thea werd geboren op 23 juli 1923 in Rotterdam, Nederland en overleed op 5 mei 2004
Toen Thea Beckman jong was, was het vanzelfsprekend dat meisjes meehielpen in de huishouding. Studeren was er voor haar niet bij. Zelf wilde ze het liefst schrijfster worden, of ontdekkingsreiziger. Ze haalde het mulo-diploma en had een aantal kantoorbaantjes. Ze trouwde in 1945 en kreeg drie kinderen. Ze begon al in 1947 met schrijven: verhalen in jeugdtijdschriften en journalistieke stukjes in kranten. In 1957 verscheen haar eerste boek, maar pas toen haar kinderen groot waren, kon ze echt tijd besteden aan het schrijven van boeken. Sinds 1970 is er bijna elk jaar een boek van haar verschenen. Ze had toen ook tijd om te studeren. Eerst volgde ze in de avonduren een atheneumopleiding en in 1981 studeerde ze in Utrecht af in de sociale psychologie. Ook reisde ze veel.
Interview met Thea
- Waarom is schrijven zo leuk?
'Ik houd van schrijven omdat ik het leven zo prachtig vind. Schrijven is voor mij een soort toevluchtsoord. En het is leuk als mensen je boeken graag lezen. Ik wil graag boeiende, leesbare boeken schrijven waaraan mijn lezers machtig veel plezier beleven. Kinderboeken schrijven is extra leuk omdat ik dol op kinderen ben en omdat ik nu zelf de boeken kan schrijven die ik vroeger graag als kind had willen lezen.' Bijna de helft van Thea Beckmans boeken zijn historische romans.
- Hoe kwam u ertoe om uw eerste historische roman te schrijven?
'Op een gegeven las ik in een boek over kinderkruistochten. Ik vond het meteen een prachtig onderwerp en ben me erin gaan verdiepen. Zo ontstond Kruistocht in spijkerbroek. Een historisch boek schrijven is wel een hoop werk. Ik ben soms wel anderhalf jaar bezig met de voorstudie. Daarvoor ga ik vaak op reis. Voor Kruistocht ben ik naar Duitsland, Frankrijk, Zwitserland en Italië gereisd. Ik wilde alles zien zodat ik precies wist hoe ik de plaatsen moest beschrijven. Ook bestudeer ik voor mijn historische romans veel geschiedenisboeken, snuffel ik in archieven en bekijk ik plattegronden - ik wil geen geschiedkundige blunders maken. Mijn speurtocht levert me soms zoveel historisch materiaal op dat ik er meerdere boeken mee kan vullen. Zo schreef ik bijvoorbeeld drie boeken over Kampen: Hasse Simonsdochter, De Stomme van Kampen en Het wonder van Frieswijck.'
- In veel van uw historische romans spelen 'gewone mensen' de hoofdrol. Waarom is dat?
'In de geschiedenisboeken gaat het bijna altijd over veldheren, koningen, geleerden en andere belangrijke mensen die grote daden in hun leven hebben verricht. Maar over het gewone volk lees je bijna nooit wat, terwijl die mensen toch ook hun dromen en verlangens hadden en van alles meemaakten. Bovendien heeft over 'gewone mensen' schrijven ook nog een praktisch voordeel voor mij; omdat die mensen niet beroemd waren en niet in de geschiedenisboeken beschreven zijn, kan ik van alles over hen fantaseren terwijl je je met bestaande figuren altijd aan de feiten moet houden.'
- Hoe gaat het schrijven verder in zijn werk?
'Een goed boek schrijft zichzelf. Je moet het niet helemaal willen sturen, dan wordt het maakwerk. Ik weet als ik begin ook meestal niet hoe een verhaal gaat aflopen, en soms gaan de personages met me op de loop. Zij weten beter wat ze willen dan ik, zij zijn de baas en daarom laat ik ze altijd hun gang gaan. Zo ging Dolf uit Kruistocht in spijkerbroek tegen mijn wil in de ontvoerde kinderen terughalen.
Maar verder is schrijven geen avontuurlijk beroep. Het is zelfs nogal saai. Je zit achter je schrijfmachine en je doet en beleeft niets anders dan wat je schrijft. Het is ook eigenlijk een heel eenzaam beroep. Alles gaat langs je heen, zelfs op de momenten dat je niet zit te schrijven, want dan luister je, bestudeer je, pluis je uit - allemaal voor dat ene boek waar je mee bezig bent. Zelfs tijdens het boodschappen doen of het stofzuigen ben ik er nog mee bezig!'
- En hoe voelt het als het boek eenmaal af is?
'Dat is een akelig gevoel! Anderhalf jaar heb ik aan niets anders lopen denken, van niets anders gedroomd, en opeens is het voorbij. Dan val ik in een diep gat.'
De boeken van Thea Beckman
Thea Beckman is vooral bekend geworden om haar dikke historische romans, waarin ze veel verteld over gebeurtenissen van vroeger en het leven in die tijd. Deze romans spelen zich af tussen 1145 en 1723, vaak in Nederland of Frankrijk. Haar eerste historische boeken beschreven mensen van eenvoudige ouders die meegesleurd worden door grote historische gebeurtenissen zoals oorlogen, kruistochten of belegeringen. In haar laatste boeken verandert dat; in die boeken spelen oorlogen geen grote rol meer en is er meer aandacht voor het gewone leven in die tijd. Daardoor zijn haar meest recente boeken wel minder spannend. De hoofdpersonen in haar boeken - en met name de vrouwelijke hoofdpersonen - zijn niet zo mak en meegaand als andere mensen van hun stand in die tijd. Ze verzetten zich tegen het gezag, denken voor zichzelf, en stellen vragen bij de acties van zichzelf en anderen. Daarnaast heeft Thea Beckman nog een aantal boeken geschreven die in deze tijd spelen, over kinderen met problemen, en een verhaal die in de verre toekomst speelt. Maar die toekomst lijkt wel een beetje op het verleden. Met dat verschil dat de vrouwen er de baas zijn.
Thea’s boeken
Hier volgt een lijst met boeken van Thea:
1957 De ongelooflijke avonturen van Tim en Holderdebolder
1964 Bertus en het wonderkrijtje
1966 Mickey en de vreemde rovers
1970 Met Korilu de Griemel rond
1972 Mickey en de Fiebeldewiebels
1973 Heremijntijd... wat een lastpost!
1973 Kruistocht in spijkerbroek (moest 70 keer gedrukt worden!!!!!!!!!!!!!)
1974 Mijn vader woont in Brazilië
1976 Geef me de ruimte!
1977 Triomf van de verschroeide aarde
1978 Het rad van fortuin
1979 Stad in de storm
1980 Wij zijn wegwerpkinderen
1981 Zwerftocht met Korilu (heruitgave van 'Met Korilu de Griemel rond')
1982 De gouden dolk
1983 Hasse Simonsdochter
1984 Wonderkinderen
1985 Kinderen van Moeder Aarde
1987 Het helse paradijs
1988 Een bos vol spoken
1988 De val van de Vredeborch
1989 Het gulden vlies van Thule
1990 Het geheim van Rotterdam
1991 Het wonder van Frieswijck
1992 De Stomme van Kampen
1993 De verloren schat
1994 De doge-ring van Venetië
1996 Saartje Tadema
1998 Vrijgevochten
2003 Gekaapt!
Bekroningen van Thea
1971 Zilveren Griffel voor Zwerftocht met korilu
1974 Gouden Griffel voor Kruistocht in spijkerbroek
1974 Europese prijs voor beste historische jeugdboek voor Kruistocht in spijkerbroek
1976 Prix de la Divulgation historique voor 'Kruistocht in spijkerbroek'.
1980 Zilveren Griffel voor Stad in de storm
1981 Vlag en Wimpel (tekst) voor Wij zijn wegwerpkinderen
1984 Huib de Ruyter-prijs van de Vereniging van docenten geschiedenis en staatsinrichting in Nederland voor haar historische romans.
1988 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Het helse paradijs
1989 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor De val van de Vredeborch
1989 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 6 t/m 9 jaar voor Een bos vol spoken
1990 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Het gulden vlies van Thule
1991 Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Het geheim van Rotterdam
1991 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Het geheim van Rotterdam
1993 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor De Stomme van Kampen
1994 Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor De verloren schat
1994 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor De verloren schat
1995 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor De doge-ring van Venetië
1997 Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Saartje Tadema
1997 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Saartje Tadema
1998 Tip van de Jonge Jury voor Saartje Tadema
2000 Tip van de Jonge Jury voor Vrijgevochten
Prijs van de Amstelveense, Amsterdamse, Rotterdamse, Haagse en Nijverdalse Kinderjury voor 'Mijn vader woont in Brazilië'.
Nooit meer Thea
Haar specialiteit was de historische jeugdroman, waarin ze veel informatie gaf over historische De schrijfster Thea Beckman is afgelopen nacht op tachtigjarige leeftijd in haar woonplaats Bunnik overleden. Haar uitgever Lemniscaat heeft het overlijden bevestigd.
De schrijfster stierf na een kort ziekbed aan de gevolgen van kanker.
Dit schreven ze op 5 mei 2004 in de krant. Veel mensen waren verdrietig over het overlijden van de naar mijn mening beste schrijfster ooit
Geliefd
Beckman was een bijzonder geliefd schrijfster. Ze verwierf vooral populariteit met jeugdboeken als Kruistocht in spijkerbroek, Mijn vader woont in Brazilië en Wij zijn wegwerpkinderen. Van Kruistocht in spijkerbroek verschenen maar liefst zeventig drukken en gingen een half miljoen exemplaren over de toonbank. Daarnaast schreef Beckman ook boeken voor volwassenen.
Het bekendst is de trilogie Geef me de ruimte!, Triomf van de verschroeide aarde en Het rad van fortuin, dat door steeds een nieuwe generatie lezers werd verslonden. Het drieluik volgt de belevenissen van het Bruggense meisje Marie-Claire ten tijde van de Honderdjarige Oorlog.
Perscommentaar op Thea
'Het boek is gewoon alleen maar goed!' Mischa de Vreede over Kruistocht in spijkerbroek in het NRC Handelsblad
'De inhoud van deze drie vorstelijke boeken is niet kort samen te vatten. Lees ze.' Marijke van Raephorst over de trilogie over de Honderdjarige Oorlog in Elseviers Magazine
'Thea Beckman schrijft in dit boek niet alleen een voortreffelijk verhaal. Het is duidelijk ook een felle aanklacht tegen de maatschappij, vooral tegen de mentaliteit die veel verziekt en de machtswellust van waaruit maar al te vaak gehandeld wordt. Het helse paradijs zet je wel aan het denken.' Ruud Kamphoven over Het helse paradijs in het Brabants Dagblad
'Zij (Thea Beckman, red.) is een van de weinige Nederlandse auteurs die erin slagen voor de jeugd periodes uit de geschiedenis toegankelijk te maken door ze te kruiden met personen en gevoelens die van alle tijden zijn, met verliefdheden, generatieconflicten of idealisme. Dat was al zo in Kruistocht in spijkerbroek, in Hasse Simonsdochter of Stad in de storm, maar het geldt opnieuw voor De val van de Vredeborch.' Joke Linders over De val van de Vredeborch in het Algemeen Dagblad
'Zij (Thea Beckman, red.) is een verteller, ze houdt de aandacht vast, zoals een verteller dat kan bij een kampvuur. Steeds word je als lezer weer bij het verhaal betrokken (…)' Toin Duijx over De Stomme van Kampen in Hervormd Nederland
'Vrijgevochten is zeer geschikt voor grote groepen leerlingen in de brugklas en de tweede klas van alle schooltypen, die heerlijk ongecompliceerd kunnen meeleven met Jaspers spectaculaire gebeurtenissen. Ze zullen ervan smullen.' Ruud Kraaijeveld over Vrijgevochten in Levende talen
Ik vond het leuk dit werkstuk over thea Beckman te maken en ik heb er veel van geleerd. Ik hoop dat jij (of u) het ook leuk vond om het te lezen .
Mijn werkstuk gaat over Thea Beckman
En in de volgende onderwerpen verdeeld :
- De jeugd van Thea
- Interview met Thea
- Waarom beroemd?
- Thea ’s boeken
- Bekroningen van Thea
- Nooit meer Thea
- Geliefd
- Perscommentaar op Thea
De jeugd van Thea
Thea werd geboren op 23 juli 1923 in Rotterdam, Nederland en overleed op 5 mei 2004
Toen Thea Beckman jong was, was het vanzelfsprekend dat meisjes meehielpen in de huishouding. Studeren was er voor haar niet bij. Zelf wilde ze het liefst schrijfster worden, of ontdekkingsreiziger. Ze haalde het mulo-diploma en had een aantal kantoorbaantjes. Ze trouwde in 1945 en kreeg drie kinderen. Ze begon al in 1947 met schrijven: verhalen in jeugdtijdschriften en journalistieke stukjes in kranten. In 1957 verscheen haar eerste boek, maar pas toen haar kinderen groot waren, kon ze echt tijd besteden aan het schrijven van boeken. Sinds 1970 is er bijna elk jaar een boek van haar verschenen. Ze had toen ook tijd om te studeren. Eerst volgde ze in de avonduren een atheneumopleiding en in 1981 studeerde ze in Utrecht af in de sociale psychologie. Ook reisde ze veel.
Interview met Thea
- Waarom is schrijven zo leuk?
'Ik houd van schrijven omdat ik het leven zo prachtig vind. Schrijven is voor mij een soort toevluchtsoord. En het is leuk als mensen je boeken graag lezen. Ik wil graag boeiende, leesbare boeken schrijven waaraan mijn lezers machtig veel plezier beleven. Kinderboeken schrijven is extra leuk omdat ik dol op kinderen ben en omdat ik nu zelf de boeken kan schrijven die ik vroeger graag als kind had willen lezen.' Bijna de helft van Thea Beckmans boeken zijn historische romans.
- Hoe kwam u ertoe om uw eerste historische roman te schrijven?
'Op een gegeven las ik in een boek over kinderkruistochten. Ik vond het meteen een prachtig onderwerp en ben me erin gaan verdiepen. Zo ontstond Kruistocht in spijkerbroek. Een historisch boek schrijven is wel een hoop werk. Ik ben soms wel anderhalf jaar bezig met de voorstudie. Daarvoor ga ik vaak op reis. Voor Kruistocht ben ik naar Duitsland, Frankrijk, Zwitserland en Italië gereisd. Ik wilde alles zien zodat ik precies wist hoe ik de plaatsen moest beschrijven. Ook bestudeer ik voor mijn historische romans veel geschiedenisboeken, snuffel ik in archieven en bekijk ik plattegronden - ik wil geen geschiedkundige blunders maken. Mijn speurtocht levert me soms zoveel historisch materiaal op dat ik er meerdere boeken mee kan vullen. Zo schreef ik bijvoorbeeld drie boeken over Kampen: Hasse Simonsdochter, De Stomme van Kampen en Het wonder van Frieswijck.'
- In veel van uw historische romans spelen 'gewone mensen' de hoofdrol. Waarom is dat?
'In de geschiedenisboeken gaat het bijna altijd over veldheren, koningen, geleerden en andere belangrijke mensen die grote daden in hun leven hebben verricht. Maar over het gewone volk lees je bijna nooit wat, terwijl die mensen toch ook hun dromen en verlangens hadden en van alles meemaakten. Bovendien heeft over 'gewone mensen' schrijven ook nog een praktisch voordeel voor mij; omdat die mensen niet beroemd waren en niet in de geschiedenisboeken beschreven zijn, kan ik van alles over hen fantaseren terwijl je je met bestaande figuren altijd aan de feiten moet houden.'
- Hoe gaat het schrijven verder in zijn werk?
'Een goed boek schrijft zichzelf. Je moet het niet helemaal willen sturen, dan wordt het maakwerk. Ik weet als ik begin ook meestal niet hoe een verhaal gaat aflopen, en soms gaan de personages met me op de loop. Zij weten beter wat ze willen dan ik, zij zijn de baas en daarom laat ik ze altijd hun gang gaan. Zo ging Dolf uit Kruistocht in spijkerbroek tegen mijn wil in de ontvoerde kinderen terughalen.
Maar verder is schrijven geen avontuurlijk beroep. Het is zelfs nogal saai. Je zit achter je schrijfmachine en je doet en beleeft niets anders dan wat je schrijft. Het is ook eigenlijk een heel eenzaam beroep. Alles gaat langs je heen, zelfs op de momenten dat je niet zit te schrijven, want dan luister je, bestudeer je, pluis je uit - allemaal voor dat ene boek waar je mee bezig bent. Zelfs tijdens het boodschappen doen of het stofzuigen ben ik er nog mee bezig!'
- En hoe voelt het als het boek eenmaal af is?
'Dat is een akelig gevoel! Anderhalf jaar heb ik aan niets anders lopen denken, van niets anders gedroomd, en opeens is het voorbij. Dan val ik in een diep gat.'
De boeken van Thea Beckman
Thea Beckman is vooral bekend geworden om haar dikke historische romans, waarin ze veel verteld over gebeurtenissen van vroeger en het leven in die tijd. Deze romans spelen zich af tussen 1145 en 1723, vaak in Nederland of Frankrijk. Haar eerste historische boeken beschreven mensen van eenvoudige ouders die meegesleurd worden door grote historische gebeurtenissen zoals oorlogen, kruistochten of belegeringen. In haar laatste boeken verandert dat; in die boeken spelen oorlogen geen grote rol meer en is er meer aandacht voor het gewone leven in die tijd. Daardoor zijn haar meest recente boeken wel minder spannend. De hoofdpersonen in haar boeken - en met name de vrouwelijke hoofdpersonen - zijn niet zo mak en meegaand als andere mensen van hun stand in die tijd. Ze verzetten zich tegen het gezag, denken voor zichzelf, en stellen vragen bij de acties van zichzelf en anderen. Daarnaast heeft Thea Beckman nog een aantal boeken geschreven die in deze tijd spelen, over kinderen met problemen, en een verhaal die in de verre toekomst speelt. Maar die toekomst lijkt wel een beetje op het verleden. Met dat verschil dat de vrouwen er de baas zijn.
Thea’s boeken
Hier volgt een lijst met boeken van Thea:
1957 De ongelooflijke avonturen van Tim en Holderdebolder
1966 Mickey en de vreemde rovers
1970 Met Korilu de Griemel rond
1972 Mickey en de Fiebeldewiebels
1973 Heremijntijd... wat een lastpost!
1973 Kruistocht in spijkerbroek (moest 70 keer gedrukt worden!!!!!!!!!!!!!)
1974 Mijn vader woont in Brazilië
1976 Geef me de ruimte!
1977 Triomf van de verschroeide aarde
1978 Het rad van fortuin
1979 Stad in de storm
1980 Wij zijn wegwerpkinderen
1981 Zwerftocht met Korilu (heruitgave van 'Met Korilu de Griemel rond')
1982 De gouden dolk
1983 Hasse Simonsdochter
1984 Wonderkinderen
1985 Kinderen van Moeder Aarde
1987 Het helse paradijs
1988 Een bos vol spoken
1988 De val van de Vredeborch
1989 Het gulden vlies van Thule
1990 Het geheim van Rotterdam
1992 De Stomme van Kampen
1993 De verloren schat
1994 De doge-ring van Venetië
1996 Saartje Tadema
1998 Vrijgevochten
2003 Gekaapt!
Bekroningen van Thea
1971 Zilveren Griffel voor Zwerftocht met korilu
1974 Gouden Griffel voor Kruistocht in spijkerbroek
1974 Europese prijs voor beste historische jeugdboek voor Kruistocht in spijkerbroek
1976 Prix de la Divulgation historique voor 'Kruistocht in spijkerbroek'.
1980 Zilveren Griffel voor Stad in de storm
1981 Vlag en Wimpel (tekst) voor Wij zijn wegwerpkinderen
1984 Huib de Ruyter-prijs van de Vereniging van docenten geschiedenis en staatsinrichting in Nederland voor haar historische romans.
1988 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Het helse paradijs
1989 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 6 t/m 9 jaar voor Een bos vol spoken
1990 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Het gulden vlies van Thule
1991 Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Het geheim van Rotterdam
1991 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Het geheim van Rotterdam
1993 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor De Stomme van Kampen
1994 Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor De verloren schat
1994 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor De verloren schat
1995 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor De doge-ring van Venetië
1997 Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Saartje Tadema
1997 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Saartje Tadema
1998 Tip van de Jonge Jury voor Saartje Tadema
2000 Tip van de Jonge Jury voor Vrijgevochten
Prijs van de Amstelveense, Amsterdamse, Rotterdamse, Haagse en Nijverdalse Kinderjury voor 'Mijn vader woont in Brazilië'.
Nooit meer Thea
De schrijfster stierf na een kort ziekbed aan de gevolgen van kanker.
Dit schreven ze op 5 mei 2004 in de krant. Veel mensen waren verdrietig over het overlijden van de naar mijn mening beste schrijfster ooit
Geliefd
Beckman was een bijzonder geliefd schrijfster. Ze verwierf vooral populariteit met jeugdboeken als Kruistocht in spijkerbroek, Mijn vader woont in Brazilië en Wij zijn wegwerpkinderen. Van Kruistocht in spijkerbroek verschenen maar liefst zeventig drukken en gingen een half miljoen exemplaren over de toonbank. Daarnaast schreef Beckman ook boeken voor volwassenen.
Het bekendst is de trilogie Geef me de ruimte!, Triomf van de verschroeide aarde en Het rad van fortuin, dat door steeds een nieuwe generatie lezers werd verslonden. Het drieluik volgt de belevenissen van het Bruggense meisje Marie-Claire ten tijde van de Honderdjarige Oorlog.
Perscommentaar op Thea
'Het boek is gewoon alleen maar goed!' Mischa de Vreede over Kruistocht in spijkerbroek in het NRC Handelsblad
'De inhoud van deze drie vorstelijke boeken is niet kort samen te vatten. Lees ze.' Marijke van Raephorst over de trilogie over de Honderdjarige Oorlog in Elseviers Magazine
'Thea Beckman schrijft in dit boek niet alleen een voortreffelijk verhaal. Het is duidelijk ook een felle aanklacht tegen de maatschappij, vooral tegen de mentaliteit die veel verziekt en de machtswellust van waaruit maar al te vaak gehandeld wordt. Het helse paradijs zet je wel aan het denken.' Ruud Kamphoven over Het helse paradijs in het Brabants Dagblad
'Zij (Thea Beckman, red.) is een van de weinige Nederlandse auteurs die erin slagen voor de jeugd periodes uit de geschiedenis toegankelijk te maken door ze te kruiden met personen en gevoelens die van alle tijden zijn, met verliefdheden, generatieconflicten of idealisme. Dat was al zo in Kruistocht in spijkerbroek, in Hasse Simonsdochter of Stad in de storm, maar het geldt opnieuw voor De val van de Vredeborch.' Joke Linders over De val van de Vredeborch in het Algemeen Dagblad
'Vrijgevochten is zeer geschikt voor grote groepen leerlingen in de brugklas en de tweede klas van alle schooltypen, die heerlijk ongecompliceerd kunnen meeleven met Jaspers spectaculaire gebeurtenissen. Ze zullen ervan smullen.' Ruud Kraaijeveld over Vrijgevochten in Levende talen
Ik vond het leuk dit werkstuk over thea Beckman te maken en ik heb er veel van geleerd. Ik hoop dat jij (of u) het ook leuk vond om het te lezen .
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden