Tjitske Jansen
Tjitske Jansen is niet langer een veelbelovende dichter, ze is inmiddels uitgegroeid tot een gevestigde naam in de Nederlandse poëzie. Daarom konden wij als poëzie tijdschrift niet langer om haar heen!
Tjitske
Tjitske Jansen is geboren op een frisse voorjaarsdag van de 3de maart 1971, te Barneveld.
Ze is 35 jaar, 1 meter 83 lang en woont in Utrecht. Ze praat erg veel en snel, ze heeft lang bruin haar en draagt vaak en graag slobbertruien. Tjitske is altijd al een dichteres geweest. Hoewel ze pas onlangs besloot met haar eerste bundel naar buiten te treden.
Opleidingen
Als achttienjarige wilde Tjitske gaan schilderen op de kunstacademie in Arnhem. Toen dat geen succes bleek ging ze op de markt fruit verkopen. Daarna koos ze voor een studie Nederlands in Nijmegen, maar 'de universiteit was niets voor mij.' Ze keerde terug naar de Arnhemse Hogeschool voor de kunsten, deze keer voor de opleiding voor docent drama. Hier hield ze het vijf jaar vol en ze verloor haar hart aan het kinder- en jeugdtheater. Ze voltooit haar studie met een scriptie over toneelschrijven, Ze acteert in 'Watersnood' bij jeugdtheatergroep Artemis (tot 2000).
Ook ontwikkelt ze educatief materiaal over toneelschrijven voor het LOKV en schrijft toneeltekst 'Gruzelementen' voor theatergroep De Badmutsjes.
Tussen de opleidingen door was ze ook nog serveerster en administratief medewerkster.
Dus we mogen wel stellen dat ze een schoolvoorbeeld is van een “bezige bij”.
Begin als Dichter
Twee jaar geleden toen Tjitske in de advertentiekolommen van de Volkskrant onder het kopje musici/artiesten een oproep zag voor een voordrachtswedstrijd in een Amsterdams eetcafé, begon het allemaal.
Ze had nooit gedacht dat ze haar gedichten zelf zou voorlezen, maar ze kwam in de finale en tot haar eigen verbazing won ze zowel de jury- als de publieksprijs.
En dat maakte dat ze met haar gedichten, ging van het Oerol festival op Terschelling naar de Eerste Internationale Poetry Slam in Parijs.
Haar debuutbundel “Het moest maar eens gaan sneeuwen” , die verscheen op 21 september 2003, had en heeft veel positieve reacties en goede recensies. Daarmee heeft ze zich in de Utrechtse dichtelite gevestigd.
'Zelf vind ik mijn gedichten vaak kinderlijk of puberaal'
Citaat
‘Ik hou liever de droom vast. Ik wil geloven in onschuld. Als ik bijvoorbeeld op een feestje ben, en ik vind de mensen om me heen vervelend, stel ik me voor hoe ze 's morgens wakker werden. Voordat er allerlei nare gedachtes door hun hoofd gingen. Of als ik de belastingpapieren aan het regelen ben, dan kijk ik even naar de mooie lucht. Dat is de werkelijkheid voor mij.
Tjitske Jansen is niet langer een veelbelovende dichter, ze is inmiddels uitgegroeid tot een gevestigde naam in de Nederlandse poëzie. Daarom konden wij als poëzie tijdschrift niet langer om haar heen!
Tjitske
Tjitske Jansen is geboren op een frisse voorjaarsdag van de 3de maart 1971, te Barneveld.
Ze is 35 jaar, 1 meter 83 lang en woont in Utrecht. Ze praat erg veel en snel, ze heeft lang bruin haar en draagt vaak en graag slobbertruien. Tjitske is altijd al een dichteres geweest. Hoewel ze pas onlangs besloot met haar eerste bundel naar buiten te treden.
Opleidingen
Als achttienjarige wilde Tjitske gaan schilderen op de kunstacademie in Arnhem. Toen dat geen succes bleek ging ze op de markt fruit verkopen. Daarna koos ze voor een studie Nederlands in Nijmegen, maar 'de universiteit was niets voor mij.' Ze keerde terug naar de Arnhemse Hogeschool voor de kunsten, deze keer voor de opleiding voor docent drama. Hier hield ze het vijf jaar vol en ze verloor haar hart aan het kinder- en jeugdtheater. Ze voltooit haar studie met een scriptie over toneelschrijven, Ze acteert in 'Watersnood' bij jeugdtheatergroep Artemis (tot 2000).
Tussen de opleidingen door was ze ook nog serveerster en administratief medewerkster.
Dus we mogen wel stellen dat ze een schoolvoorbeeld is van een “bezige bij”.
Begin als Dichter
Twee jaar geleden toen Tjitske in de advertentiekolommen van de Volkskrant onder het kopje musici/artiesten een oproep zag voor een voordrachtswedstrijd in een Amsterdams eetcafé, begon het allemaal.
Ze had nooit gedacht dat ze haar gedichten zelf zou voorlezen, maar ze kwam in de finale en tot haar eigen verbazing won ze zowel de jury- als de publieksprijs.
En dat maakte dat ze met haar gedichten, ging van het Oerol festival op Terschelling naar de Eerste Internationale Poetry Slam in Parijs.
Haar debuutbundel “Het moest maar eens gaan sneeuwen” , die verscheen op 21 september 2003, had en heeft veel positieve reacties en goede recensies. Daarmee heeft ze zich in de Utrechtse dichtelite gevestigd.
'Zelf vind ik mijn gedichten vaak kinderlijk of puberaal'
Citaat
‘Ik hou liever de droom vast. Ik wil geloven in onschuld. Als ik bijvoorbeeld op een feestje ben, en ik vind de mensen om me heen vervelend, stel ik me voor hoe ze 's morgens wakker werden. Voordat er allerlei nare gedachtes door hun hoofd gingen. Of als ik de belastingpapieren aan het regelen ben, dan kijk ik even naar de mooie lucht. Dat is de werkelijkheid voor mij.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden