Dyslexie

Partiële defecten (Betoog Nederlands Dyslexie)

         Mensen met Dyslexie hebben vaak moeilijkheden met het functioneren van taalverwerking. Op school word er rekening gehouden met leerlingen die last hebben van partiële defecten. Maar is dit wel zo eerlijk? Er word immers ook niet rekening gehouden met leerlingen die slecht kunnen plannen, of die een beperkt ruimtelijk inzicht hebben. Daarom luidt mijn stelling ook als volgt: “Er moet geen rekening worden gehouden met leerlingen met partiële defecten.’’ Ik ben het eens met deze stelling.
        Iedere leerling moet bij hun beperkingen geholpen worden, zodat ze weten hoe ze later met hun probleem om kunnen gaan. De werkgever houdt immers ook niet rekening mee dat de werknemer dyslectisch is, als ze er dan later pas achter komen dat je moeilijkheden geeft voor het werkvlak dan sta je al snel op straat. Daarom is het veel handiger om de leerling al vroegtijdig begeleiding te geven,  dit zal veel efficiënter zijn dan het geven van extra tijd op een toets.
        Ten tweede is het niet rechtvaardig tegenover mensen zonder een partieel defect. Mensen met een beperking krijgen dezelfde diploma als die van mensen zonder beperkingen, terwijl ze wel bij elke toets zeker een half uur extra tijd hebben gehad. Wat hebben de leerlingen nou aan die extra tijd als ze toch dezelfde fouten blijven maken? Een beoordeling hoort een beeld te geven van de kwaliteiten van de persoon, maar op deze manier kun je ze niet meer eerlijk vergelijken.
         Ook ontlopen we de verantwoordelijkheid. ‘Ze heeft dyslexie dus ze kan er helemaal niks aan doen.’  Het is gemakkelijk om voor de persoon te zeggen dat hij dyslectisch is in plaats van toe te geven dat hij slecht in taal is. Het is niet goed om deze mensen in hokjes te plaatsen, een beter idee is om deze mensen mee te geven dat ze net zoveel verantwoordelijkheid hebben als de rest.
         Een tegenargument zou kunnen zijn dat de leerlingen geholpen moeten worden. Dyslecten worden alleen niet geholpen met een extra half uurtje tijd op hun toetsen. De docent moet gewoon kortere en beter leesbare toetsen maken zodat ze voor iedereen te doen zijn, op deze manier kunnen de kwaliteiten van de leerlingen beter worden vergeleken.
         Kortom er moet geen rekening worden gehouden met leerlingen met partiële defecten. Het is niet rechtvaardig tegenover andere leerlingen en daarnaast ontlopen we de verantwoordelijkheid. Een betere oplossing is om de leerlingen beter te begeleiden en te helpen bij hun problemen.