Betoog orgaandonatie

Moet elke inwoner van Nederland orgaandonor worden? Nee.

Ik heb op internet een artikel gelezen. Hierin werd beschreven dat een gezonde man van middelbare leeftijd plotseling een herseninfarct kreeg. Zijn vrouw belde daarom een ambulance en hij werd naar het ziekenhuis gebracht. Hoe goed er ook geprobeerd werd de man te reanimeren, het hielp niet. De man werd dood verklaard. De arts in het ziekenhuis vroeg de vrouw of haar man donor was en of hij een donorcodicil had ingevuld. Dat had hij niet en daarom lag de beslissing over donatie nu bij haar. Een moeilijke keuze, die in korte tijd gemaakt moet worden en die bovendien niet terug te draaien is. Er is een manier om het probleem dat anderen moeten beslissen over je organen op te lossen. Je zou iedereen automatisch donor kunnen maken. Maar is dit eigenlijk wel mogelijk? Ik vind niet dat ze iedereen in Nederland kunnen verplichten om orgaandonor te worden.

Er is eigenlijk overal ter wereld een te kort aan donororganen. Hierdoor zullen veel mensen sterven die orgaanfalen hebben. Nu willen ze iedereen in Nederland verplichten donor te worden om dat probleem op te lossen. Maar zou dit genoeg organen opleveren? Ik denk vooral dat je mensen angst aanjaagt. Angst voor een minder goede behandeling omdat ze organen nodig hebben en angst omdat ze het eigenlijk helemaal niet willen en dus bang worden om naar een ziekenhuis te gaan. Is dit het allemaal wel waard?

In de Nederlandse grondwet staat dat niemand het recht heeft om jouw lichaam aan te raken zonder toestemming. Maar na je dood kun je geen toestemming meer geven. Mogen ze dan wel ongevraagd aan je lichaam komen of moeten ze de hele grondwet gaan veranderen? Het is niet omdat je dood bent dat ze organen uit je lichaam kunnen nemen zonder toestemming van jou, of een gemachtigd, levend iemand. Dit zou strafbaar zijn. Maar wat als er geen nabestaanden zijn, wie zou het dan voor jou rechten op kunnen nemen? Ik ben er van overtuigd dat dit in Nederland al regelmatig gebeurt. Wat ik eigenlijk gewoon een laffe daad vind. Maar als ze de grondwet willen veranderen zou dit eigenlijk ook betekenen dat iemand je ook gewoon mag aanranden of zelfs verkrachten zonder consequenties. Want dit komt eigenlijk op hetzelfde neer. Ook kost de grondwet veranderen veel tijd en geld. En omdat een deel van ons kabinet het er ook nog eens niet mee eens is, zou de kans op het vallen van het kabinet heel groot zijn wat uiteindelijk nog niks oplevert. (1)

Stel nou dat ze het wel kunnen verplichten. Dan zijn er altijd mensen die er wel onderuit kunnen komen door bijvoorbeeld religieuze redenen. Je kunt echter niet de een wel iets verplichten en de ander niet. Dit zou een beetje scheef zijn. En waarom zou je dan niet een geloof kunnen aannemen als je het niet wilt. Dit zou iedereen dan doen en dan levert het alsnog niet meer donoren op. Ook snap ik niet waarom mensen met een geloof tegen orgaandonatie zijn. In de Bijbel hoort naastenliefde tot één van de 10 geboden. En wat is nou een beter teken van naastenliefde, dan iemand anders het leven te schenken? Zouden zij dan niet juist degenen moeten zijn die het zouden willen. (2)(5)

Als er door verplicht donorschap een stuk minder organen nodig zijn, gaan onderzoekers ook steeds minder onderzoeken doen om het op een andere manier op te kunnen lossen. Zo gaan ze ophouden met het ontwikkelen van kunstorganen en medicijnen om organen weer beter te kunnen maken. Waardoor we eigenlijk het probleem niet oplossen maar iedereen dwingen te doneren. Ook gaan ze ophouden met het ontwikkelen van medicijnen die orgaanproblemen voorkomen. Wat ik zelf een slecht idee vind. Want zeg nou zelf voorkomen is toch altijd beter dan genezen. (3)

Er wordt tegenwoordig altijd aan de nabestaanden gevraagd of ze de organen van de overledene mogen gebruiken. Ze zeggen hierbij ook dat het niet zichtbaar zou zijn na de donatie. Ze zouden alles weer opvullen met protheses en je zou er later niks van kunnen zien. Dit is helemaal niet waar. Ik heb dit namelijk zelf meegemaakt. Mijn oma was ziek en is helaas 2 jaar geleden overleden. Ze wisten alleen niet precies waaraan ze nou was overleden. Dus vroegen ze mijn ouders en de rest van de familie of ze een autopsie mochten doen. Ze legden uit hoe dit ging en zeiden dat het eigenlijk niet zichtbaar zou zijn. Omdat ze alles wat ze hadden onderzocht netjes zouden ‘restaureren’. NA de autopsie was echter wel een heel groot soort pleister te zien die onder het shirt van mijn oma uit kwam. Hier hadden ze echter niet voor gewaarschuwd. Waar mijn familie die dokters later ook op hebben aangesproken. Ook is bewezen dat mensen die organen hebben gedoneerd door extra bloedverlies, na de dood veel witter zijn. Dus je kunt het wel degelijk zien, wat echter niet beloofd was. Ook kan het voor een heleboel mensen erg schokerend zijn omdat ze niet gewaarschuwd zijn. (4)

Een argument voor zou kunnen zijn dat de keuze niet meer bij de familie ligt en dat voor hen makkelijker zou zijn. Maar persoonlijk zou ik het verschrikkelijk vinden als ik niks meer te zeggen had over mijn nabestaande. Je hebt het hoe dan ook zwaar na de dood van een geliefde, maar dat je dan nog een ding kan doen omdat zij het zo wouden is eigenlijk ook heel mooi. Zo kun je later denken ik heb de juiste keuze gemaakt en hij of zij heeft er vrede mee dat ik dat heb gezegd.

Een ander voorargument zou kunnen zijn dat je zelf ook een donororgaan zou willen als je het nodig zou hebben. Dit is ook wel waar, maar het is niet zo dat mensen die donor zijn hoger op de donorlijst staan. De donorlijst is namelijk een lijst waarop staat wie sneller recht heeft op een orgaan omdat hij of zij zieker is dan de rest. Dit heeft dus duidelijk niks met elkaar te maken.