DNA Databank

DNA Databank Het DNA heeft nog niet zo’n lange geschiedenis, het werd pas in 1869 ontdekt door de jonge Zwitserse arts Miesscher. Voor de mensen die geen biologie hebben, DNA staat voor een Engels woord, wat in het Nederlands desoxyribonucleïnezuur betekend. Het DNA zit in de kern van de vele cellen waaruit ons lichaam bestaat. Het DNA bevat alle erfelijke eigenschappen van een bepaald persoon en is voor iedereen anders. Je zult op deze aardbodem dus niemand aantreffen met exact hetzelfde DNA als jezelf. Sinds de ontdekking van het DNA is de kennis er van enorm toegenomen. In 1944 werd dan ook bewezen dat het DNA informatie bevat over bijvoorbeeld je bloedgroep en de kleur van je ogen. De hoeveelheid informatie die we uit het DNA kunnen krijgen is sindsdien alleen maar toegenomen. DNA is tegenwoordig ook van belang voor de politie. De criminaliteit is de laatste jaren ook sterk toegenomen, net als de kennis over het DNA. Vroeger maakte de politie gebruik van doodnormaal speurwerk, terwijl men nu dus gebruik kan maken van het DNA. Het is dus op zich al bijzonder dat de politie nu minder zaken oplost met meer geavanceerde opsporingstechnieken dan vroeger. Een voorbeeld van een zaak die de politie met behulp van het DNA heeft proberen op te lossen is de zaak van Marianne Vaatstra. Marianne Vaatstra was een meisje van 16 jaar oud uit Zwaagwesteinde in Friesland. Ze fietste vanuit een discotheek in het nabij haar woonplaats gelegen Kollum richting huis. Het eerste gedeelte fietste ze in het gezelschap van 2 jongens, waar ze even later afscheid van nam. In het stuk dat ze alleen fietste werd ze door een tot op de dag van vandaag nog onbekende man van de fiets getrokken en gruwelijk verkracht en gewurgd. Op het stoffelijk overschot van Marianne werd echter wel enig DNA materiaal van waarschijnlijk de dader veilig gesteld. De politie had eerst een asielzoeker in een dichtbij gelegen asielzoekerscentrum in het vizier als dader. Nadat men deze echter had gevonden, in Turkije nota bene, bleek uit DNA onderzoek dat hij de dader niet geweest kon zijn. Na die tijd werden er nog 200 mannen op DNA getest, die vrijwillig hun DNA wilden afstaan. Peter R. De Vries, een misdaadverslaggever en programmamaker had tijdens nadat de zaak gesloten was een rechtszaak tegen de Staat der Nederlanden aangespannen. Hij eiste een grootscheeps DNA onderzoek van alle mannen, die in het daderprofiel van justitie pasten en binnen een straal van 15 kilometer van de plaats delict woonden. Hij deed dit met de steun van de ouders van Marianne Vaatstra. Dit onderzoek kwam neer op zo ongeveer 20000 mannen. Volgens Peter R. De Vries zou een onderzoek als dit heel goed helpen bij het oplossen van deze gruwelijke daad. Justitie weigerde het echter en liett op die manier ook de ouders van Marianne Vaatstra een beetje in de kou staan. Er loopt nu een hoger beroep en als dat wederom wordt afgewezen zal de zaak Marianne Vaatstra uiteindelijk verjaren en waarschijnlijk nooit opgelost worden. Wat in een zaak als deze nog makkelijker zou zijn geweest is het bestaan van een DNA databank met daarin DNA gegevens van alle mensen in Nederland. Men zou dan als politie zijnde enkel en alleen het gevonden DNA materiaal te hoeven vergelijken met de DNA databank. Uiteindelijk zal er dan een bepaald persoon zijn die hetzelfde DNA heeft als het gevonden DNA materiaal en de dader is gevonden. Het enige wat dan nog hoeft te gebeuren is de persoon op te sporen, te arresteren en te berechten. Een DNA databank heeft natuurlijk ook zo zijn nadelen. Wat weegt er nou zwaarder in deze kwestie, de voordelen of nadelen van een DNA databank? Ik ben zelf van mening dat de voordelen van een DNA databank veel zwaarder wegen dan de nadelen. Stel je nou eens voor dat jij zelf over een aantal jaar een vrolijk gezin hebt gesticht. Je hebt een aantal schatten van kinderen, waaronder een meisje van 16. Op een dag moet je tot je schrik erachter komen, dat jouw kind, verkracht en vermoord in een weiland een eind verderop ligt na een avondje stappen. Het eerste wat je dan voelt is natuurlijk verdriet, maar ik denk dat als tweede zeker wel het gevoel komt van, degene die dit gedaan heeft moet gepakt worden. Als er dan DNA materiaal op je dochters lichaam aangetroffen zou worden, zou je denk ik niets liever willen dan het bestaan van een DNA databank. Dan zou de dader immers hoogstwaarschijnlijk zo gepakt zijn. Wat is er in een geval als dit, waarbij het gaat om de veiligheid van de burger, op tegen zijn als justitie zou beschikken over een DNA databank? Het is goed voor de ouders van het kind dat verkracht of vermoord is, en het is beter voor iedere burger, omdat de persoon in kwestie dan in ieder geval niet nog een keer meer toe kan slaan. Justitie beschikt tegenwoordig ook over een heel groot register met vingerafdrukken. Een vingerafdruk is bij ieder persoon verschillend en dus een heel goed hulpmiddel om de pleger van een bepaald misdrijf te vinden. Een vingerafdruk is dus een uniek kenmerk van een bepaald persoon. DNA is eigenlijk hetzelfde als een vingerafdruk, alleen zegt het iets meer. In het DNA kun je bijvoorbeeld aflezen wat voor kleur ogen iemand heeft. In principe verschilt het DNA dus niet veel van een vingerafdruk. Wat is dan het verschil tussen een register met vingerafdrukken of een DNA databank? Justitie zal beide gevallen gebruiken voor hetzelfde doel, het oplossen voor een al dan niet ernstig misdrijf. De doelen van beide zijn dus hetzelfde, wat is dan het verschil? Hierop kun je misschien antwoorden, het DNA bevat meer gegevens dan een enkele vingerafdruk en sommige gegevens zijn misschien wel heel privé. Hierop zou de overheid dan weer kunnen zeggen, we nemen een deel van het DNA van de mensen op waar geen extreem persoonlijke dingen te vinden zijn. Op deze manier kunnen we dan toch onze misdaden oplossen. Het is voor justitie ook gewoon nodig om met de moderne tijd mee te gaan. Vroeger kon men misdrijven wel oplossen met simpel speurwerk en vingerafdrukken. Tegenwoordig is men als crimineel zijnde een stuk slimmer geworden en is men natuurlijk ook met de tijd mee gegaan. Je zult tegenwoordig op de plaats delict niet snel meer een vingerafdruk aantreffen, of je moet al te maken hebben met een ongelooflijk domme crimineel. Het simpele speurwerk heeft ook weinig zin meer, omdat men tegenwoordig op alle mogelijke manieren de politie te slim af is. Er zijn tegenwoordig dus redelijk wat zaken die onopgelost zijn en waarschijnlijk ook wel zullen blijven. De daders van deze zaken lopen dus nog gewoon vrij rond en kans op herhaling is natuurlijk vrij groot. Zo lopen de daders van de moorden op Marianne Vaatstra, Nicky Verstappen en Andrea Luten nog steeds vrij rond. Bij het bestaan van een DNA databank waren de daders in deze zaken allemaal hoogstwaarschijnlijk gepakt en achter tralies gezet. Bij het opzetten van een DNA databank heb je echter wel de medewerking nodig van de burgers. Niet elke burger zal zich geroepen voelen om mee te werken aan het afstaan van DNA materiaal. Ik denk echter dat je in het geval van zo’n oproep helemaal niks te verliezen hebt. Je hebt in dit geval eigenlijk alleen maar iets te winnen, de samenleving zal er uiteindelijk gewoon een stuk veiliger van worden. Dan is er natuurlijk ook nog het feit dat niet alleen de samenleving en justitie zullen profiteren van een DNA databank, maar ook de wetenschap. Met behulp van een DNA databank kunnen wetenschappers onderzoek doen naar verschillende erfelijke ziekten. Door dit onderzoek zal men uiteindelijk bepaalde erfelijke ziekten misschien wel kunnen voorkomen of behandelen. Dit is een voordeel dat voor heel veel mensen ook als geroepen zal komen. Ook zijn programma’s als Spoorloos, die de TV toch alleen maar vervuilen, niet meer nodig, als elk land een DNA databank heeft. Men kan dan een uit het oog verloren moeder of vader heel snel terug vinden met behulp van je eigen DNA materiaal. Als alleen Nederland al een DNA databank zou opzetten zouden er een heleboel moederloze en/of vaderloze kinderen hun vader en/of moeder kunnen terugvinden. Er zijn echter ook een aantal nadelen aan het bestaan van een DNA databank. Ik denk echter dat deze nadelen veel minder zwaar wegen dan de voordelen. Een nadeel is bijvoorbeeld het veiligheidsrisico dat een DNA databank met zich mee brengt. Het DNA bevat behoorlijk wat persoonlijke gegevens en kan ook duidelijkheid verschaffen over bepaalde erfelijke ziekten die iemand onder de leden heeft. Zou het DNA uit een DNA databank dan in handen komen van bijvoorbeeld een verzekeringsmaatschappij, dan kan men daar bijvoorbeeld gaan zeggen dat men je daar niet meer wil verzekeren. Ze weten immers dat je een erfelijke ziekte onder de leden hebt en men zal dan uiteindelijk behoorlijk wat kosten voor je moeten gaan maken. Dit argument is wat mij betreft echter niet van toepassing. De overheid is ten eerste zelf toch zeker wel in staat de veiligheid van het opgeslagen DNA materiaal te verzekeren. De overheid heeft immers genoeg mogelijkheden om een belangrijk iets als dit te beschermen. Men kan de koningin ook beschermen, dus waarom een DNA databank niet? De kans op een lek is heel gering, maar bestaat nog steeds. Om deze kans dan geheel te elimineren zou je er bijvoorbeeld voor kunnen kiezen om een enkel gedeelte van het DNA op te slaan. Hierdoor kun je toch gewoon de misdrijven op lossen die je wilt oplossen en als er een lek ontstaat zal dat geen schadelijke gevolgen hebben voor de personen waarvan de DNA gegevens uitlekken. Er zijn ook mensen die het nadeel aanvoeren dat mensen die niet meewerken bij het afstaan van DNA meteen verdacht zijn. Ik denk in ieder geval dat als je je DNA niet af wil staan, je sowieso iets te verbergen hebt. Verder denk ik dat het afstaan van DNA voor een DNA databank niet moet gebeuren als de persoon op oudere leeftijd is, maar gewoon meteen bij de geboorte. Dit moet, vind ik, geregeld worden via een bepaalde wet. Bij het opslaan van de DNA gegevens kunnen echter ook fouten gemaakt worden en zo zullen er misschien mensen vals beschuldigd worden is ook een nadeel. Fouten worden altijd en overal gemaakt, ook bij de justitie. Ik denk echter niet dat mensen die werken met DNA zo snel fouten zullen maken. Het zijn als het goed is allemaal goedopgeleide en bekwame mensen die zich hiermee bezig zullen houden. Als ze dan echter, zoals ieder mens wel eens doet, een fout maken, kan er inderdaad een persoon vals worden beschuldigd. Als men dan ter plekke nog een keer DNA afneemt zal de fout waarschijnlijk wel aan het licht komen en is er in principe niks aan de hand. Ook als de persoon in kwestie gewoon kan aantonen dat hij niets met het delict te maken heeft zal er waarschijnlijk weinig aan de hand zijn. Natuurlijk blijft de kans altijd bestaan dat iemand vals wordt beschuldigd, maar die kans is naar mijn mening te verwaarlozen. Een ander groot vergaand nadeel is dat het voor criminelen mogelijk wordt onschuldige mensen te laten boeten voor hun eigen misdaden. Stel je bijvoorbeeld voor dat je op straat loopt ergens en een onbekend iemand trekt een haar uit je hoofd. Eerst zul je er niks van denken, maar als dan later blijkt dat jouw haar op een plaats delict gevonden is en je bent hoofdverdachte, schrik je toch wel behoorlijk. Deze mogelijkheid is echter wel erg ver gezocht. De crimineel moet er dan ten eerste voor zorgen dat er geen enkel DNA materiaal van hemzelf achter blijft op het plaats delict. Ten tweede heeft de persoon die ten onrechte wordt beschuldigd vast wel een sluitend alibi voor de tijd van de gepleegde misdaad. Het kan echter ook zijn dat er bijvoorbeeld een persoon met verkeerde bedoelingen aan de macht komen. Deze persoon zal dan wel ineens over een heleboel gegevens van de bevolking beschikken en zou daar misbruik van kunnen maken. Het lijkt me echter zeer onwaarschijnlijk dat er een zo’n persoon aan de macht komt in een democratisch land als Nederland. En als er dan zo’n persoon aan de macht komt, zal hij als er geen DNA databank bestond en hij wil die gegevens hebben, ze gewoon opeisen. Dit argument weegt wat mij betreft dan ook totaal niet op tegen de voordelen. Ik ben dus voor de volle 100 procent voor een DNA databank. Door het bestaan van zo’n DNA databank zullen veel misdrijven sneller en makkelijker worden opgelost. Hierdoor lopen er minder gekken op straat rond en wordt onze samenleving een stuk veiliger. Veel ouders en familieleden van vermoorde of verkrachte mensen zullen op deze manier alles beter kunnen verwerken. Vaak geeft het vinden van een dader voor deze mensen antwoorden op vele onbeantwoorde vragen. Ook heeft het opstarten van een DNA databank nut voor de wetenschap. Men kan namelijk met behulp van deze databank verschillende erfelijke ziektes kunnen gaan voorkomen of bestrijden. Verder is het voor mensen die hun vader of moeder al heel lang kwijt zijn met een DNA databank makkelijker om hun vader of moeder te vinden. Ik denk dus dat in het geval van een DNA databank HET DOEL DE MIDDELEN HEILIGT!!