Ik werd geboren in 1960, in het Haagse Statenkwartier, waar mijn ouders op kamers woonden. Het was de tijd van de woningnood. Toen er een gloednieuwe torenflat aan de Meppelweg gereed was, verhuisden we daarheen. ‘Bouwlust’ heette de lagere school om de hoek.

Net als veel Hagenaars kozen mijn ouders tien jaar later voor een huis met tuin in Zoetermeer, waar de lust om te bouwen niet te stuiten was. Daar ging ik naar het Erasmus College, een bijzonder leuke middelbare school, waar ze al een soort studiehuis hadden ingevoerd. Dat schiep veel gelegenheid tot keten.

In 1979 ging ik studeren in Leiden. Nederlands: een studie die achteraf prima bleek te passen, maar die ik had gekozen zonder precies te weten waarom. Ja, ik kon goed opstellen schrijven. In 1981 werd ik er student-assistent taalbeheersing, en koos dat vak daarom ook als afstudeerrichting. Mijn doctoraalscriptie ging over ironie.

Vervolgens trok ik in 1987 naar Amsterdam, om daar aan de UvA een proefschrift te gaan schrijven. En het bleek mogelijk: een boek maken – iets wat ik daarvoor niet echt voor mogelijk hield. Samen met Willem Koetsenruijter produceerde ik in 1989 eerst een leerboek, Het schrijven van betogen, dat tot op heden in druk in gebleven is. En daarna was er in 1993 dat proefschrift over retorische vragen in discussies.

Hoog tijd om de zaken eens op te schudden. Ik sloeg mijn huisraad op en fietste vijftien maanden lang door Australië en Nieuw-Zeeland, bezocht eilanden in de Stille Zuidzee en fietste door Canada. Ik kwam terug in Nederland met het idee voor Zuiderkruis in mijn hoofd. Drie jaar schreef ik aan dat boek, zonder te weten of het werkelijk een boek zou worden. Geld verdiende ik met schrijftrainingen en redactiewerk; iets wat ik nog steeds doe.

Daarmee had mijn leven een nieuwe vorm gevonden die tot op de dag van vandaag goed (de ene dag beter dan de andere) werkt. Sinds het uitkomen van Zuiderkruis in 1999 zijn nog vijf romans verschenen, alle bij de Arbeiderspers. Na enige omzwervingen woon ik nu in Warmond, vlakbij Leiden, waar ik als onderbreking van het schrijven of redigeren langs het water wandel met mijn hond (zie Schrijver & Hond). Sinds vorig jaar heb ik ook een oude boerderij in de Eifel (zie Schrijver & Eifelboerderij). Daar kijk ik naar het prachtige uitzicht.