Vitamines op je Amerikaanse burger
Amerikanen en eten, een absurde combinatie. Al het voedsel is gefrituurd, van een dikke vetrand voorzien of dusdanig besuikerd dat ik na het eten van een maaltijd nog urenlang over de campus rondstuiter. Alle menu's zijn XL en het aantal calorieën is te beschamend voor woorden. Waarom?
Cake als ontbijt
Het begint al bij het ontbijt: boterhammen met kaas of worst zijn in geen velden of wegen te bekennen. American Breakfast bestaat uit besuikerde bagels met een dikke laag roomboter of cream cheese en een paar donuts en muffins. Dat laatste is iets wat ik na drie maanden VS nog steeds niet begrijp: wie eet er nou cake tijdens het ontbijt? Wie daarna nog honger heeft, kan zich altijd nog vergrijpen aan ’s lands meestverkochte Kellog’s Frosted (geglazuurde) Flakes of – de specialiteit van onze school cafeteria – pancakes, rijst of röstirondjes. En dat allemaal om 8 uur ’s ochtends...
Wat lunch betreft gaat de gemiddelde Amerikaan helemaal uit zijn dak: medewerkers van fastfoodketens vegen het zweet van hun voorhoofd in een poging iedereen van z’n frietjes, pizza of wraps te voorzien. Brood als lunch? Yeah right. Mijn lokale collega’s keken me aan alsof ze water zagen branden toen ik als lunch met twee droge pistoletjes en een appel aan kwam zetten. “Is this just a snack? Do you want us to bake some burgers to sandwich it?” Uhm, nee, dank je wel…
Afhalen of thuisbrengen?
Na wat snacks om twee en vier uur is het in de meeste Amerikaanse huishoudens rond half 6 meestal tijd om take-out te halen, delivery te bestellen of een magnetronmaaltijd te ontdooien. Ik stond er zelf een beetje versteld van hoe weinig men hier zelf kookt, maar na een paar maanden groente te hebben gegeten, kan ik het ook wel begrijpen. De sla smaakt hier naar niets, worteltjes zijn net zo chemisch als ze er uit zien en verse andijvie is vaak onvindbaar. Tel daar het collectieve talent om boontjes teveel door te koken bij op, en je begrijpt wel waarom een Big Mac ineens zo aantrekkelijk lijkt. Of, zoals een mollige vierjarige mij laatst vertelde: “I eat enough vitamines, because the pickles and lettuce on my Happy Meal-burger count as vegetables too, says mommy...” Tja. Wat kan ik daar nou tegenin brengen?
