CD-recensie Soft Boys - Nextdoorland
Door
Terug
Terug van weggeweest, de Soft Boys. Waardoor de biografie van de band er weer een gekke wending bijkrijgt: hoe een psychedelisch bandje zichzelf na twintig jaar opnieuw uitvindt.
Unprotected
Het is een gek verhaal: in de jaren tachtig spelen Robyn Hitchcock en zijn Soft Boys een stuk of vier albums vol, zonder dat iemand het eigenlijk doorheeft. Pas na tien jaar beginnen bands als The Flaming Lips en R.E.M. toe te geven hoe belangrijk de Soft Boys voor hun geluid waren. Matador Records besloot in 2000, precies twintig jaar na de oorspronkelijke release, Underwater Moonlight nog een keertje uit te geven. En het werd een groot indie-rock succes.
I want you
Gepensioneerde huisvaders zijn het nu, je ziet ze een beetje verlegen zitten achterop de hoes. Hun nieuwe album, Nextdoorland moet het dan ook niet hebben van een hip imago. Ze vertrouwen nog net als vroeger op hun bescheiden gitaartjes, harmoniëen à la The Byrds en op de onbegrijpelijke teksten van frontman Hitchcock. Gelukkig pakt dat ook in het jaar 2002 heel goed uit.
Opener I Love Lucy voert ons langzaam mee van nu naar toen, om uiteindelijk over te gaan in Pulse Of My Heart. En dan volgt een mooie verzameling rustige rocknummers, waarop de Boys werkelijk precies klinken als vroeger. Een beetje zoals XTC en R.E.M. dus, Bob Dylan en Pink Floyd. Van alles wat, samengekomen in een groepje aardige Britten. De band geeft je het gevoel dat ze iets willen overbrengen: een idee, of een gevoel. Tien tracks lang wordt je als luisteraar bestookt met spookverhalen en bizarre liefdesliedjes, tot je het snapt. Of niet, dat mag ook.
Conclusie
Waarom zou je Nextdoorland niet willen luisteren? Misschien omdat je het sentimenteel geneuzel vindt, of omdat het niet ruig genoeg is. Voor de fans is het jammer dat Strings en Japanese Captain wel erg lijken op gerecyclede oude nummers. Voor nieuwkomers is het allemaal erg interessant: pakkende liedjes, mooi gespeeld en gezongen... Met als absoluut hoogtepunt Mr. Kennedy, net als de Soft Boys tijdloos en van alle tijden tegelijk. Zoals de dienstregeling van de NS. Gepubliceerd op 23 oktober 2002
Terug van weggeweest, de Soft Boys. Waardoor de biografie van de band er weer een gekke wending bijkrijgt: hoe een psychedelisch bandje zichzelf na twintig jaar opnieuw uitvindt.
Unprotected
Het is een gek verhaal: in de jaren tachtig spelen Robyn Hitchcock en zijn Soft Boys een stuk of vier albums vol, zonder dat iemand het eigenlijk doorheeft. Pas na tien jaar beginnen bands als The Flaming Lips en R.E.M. toe te geven hoe belangrijk de Soft Boys voor hun geluid waren. Matador Records besloot in 2000, precies twintig jaar na de oorspronkelijke release, Underwater Moonlight nog een keertje uit te geven. En het werd een groot indie-rock succes.
I want you
Gepensioneerde huisvaders zijn het nu, je ziet ze een beetje verlegen zitten achterop de hoes. Hun nieuwe album, Nextdoorland moet het dan ook niet hebben van een hip imago. Ze vertrouwen nog net als vroeger op hun bescheiden gitaartjes, harmoniëen à la The Byrds en op de onbegrijpelijke teksten van frontman Hitchcock. Gelukkig pakt dat ook in het jaar 2002 heel goed uit.
Opener I Love Lucy voert ons langzaam mee van nu naar toen, om uiteindelijk over te gaan in Pulse Of My Heart. En dan volgt een mooie verzameling rustige rocknummers, waarop de Boys werkelijk precies klinken als vroeger. Een beetje zoals XTC en R.E.M. dus, Bob Dylan en Pink Floyd. Van alles wat, samengekomen in een groepje aardige Britten. De band geeft je het gevoel dat ze iets willen overbrengen: een idee, of een gevoel. Tien tracks lang wordt je als luisteraar bestookt met spookverhalen en bizarre liefdesliedjes, tot je het snapt. Of niet, dat mag ook.
Conclusie
Waarom zou je Nextdoorland niet willen luisteren? Misschien omdat je het sentimenteel geneuzel vindt, of omdat het niet ruig genoeg is. Voor de fans is het jammer dat Strings en Japanese Captain wel erg lijken op gerecyclede oude nummers. Voor nieuwkomers is het allemaal erg interessant: pakkende liedjes, mooi gespeeld en gezongen... Met als absoluut hoogtepunt Mr. Kennedy, net als de Soft Boys tijdloos en van alle tijden tegelijk. Zoals de dienstregeling van de NS. Gepubliceerd op 23 oktober 2002
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
