CD-recensie Sophie Ellis-Bextor - Read my lips
Door
Sophie Ellis- Bextor
Wie is toch die nieuwe zangeres. Dat meisje met die ijskoude blik en geheimzinnige gezicht. Ze zou zelf net zo goed uit de jaren vijftig kunnen komen en haar muziek klinkt naar de jaren zeventig. Sophie (1979) is een kind van twee Britse tv persoonlijkheden. In de late jaren negentig was ze zangeres van de britpopgroep The Audience. Begin 2000 ging de groep uit elkaar. Niet lang daarna werd Sophie gevraagd door de Italiaanse discohouseproducer Spiller om de vocalen voor Groove Jet (If This Ain't Love) te verzorgen. Een geslaagde samenwerking die leidde tot een van de mooiste househits ooit. Op haar nieuwe cd is deze geschiedenis duidelijk te horen. Single Murder on the Dancefloor doet het al erg goed in de hitlijsten.
De Muziek
Verwacht op Read My Lips geen complexe, diepgravende en ontoegankelijke stukken muziek. Meer leuke pakkende dancepopnummers. En die moeten er ook zijn, mits van kwaliteit. Het zal niet makkelijk zijn een ander album te vinden dat zo klinkt. Sophie geeft een eigen identiteit aan haar muziek. De basis is toch wel de discomuziek van de jaren zeventig, veredeld met het housegeluid van de laatste jaren. . Niks klinkt té verzonnen of overgeproduceerd. Apart is ook haar Britse accent. Het heeft iets charmants. Aan haar toon is het te merken dat ze er totaal niks om geeft dat ze geen stem a la Aguilera heeft, maar roeit met de riemen die ze heeft.
Sophie zelf
Sophie's vernieuwing zit hem eigenlijk niet direct in haar muziek, maar meer indirect in haar uitstraling. Ze heeft een vreemd soort charisma. Haar verschijning in het algemeen. Zo laat ze een frisse wind waaien door een popland waar veel zangeressen lang niet zo puur zijn.
Conclusie
Een erg leuke cd. Niet supergeweldig, maar slecht is 'ie ook zeker niet te noemen. Sophie slaagt er in twaalf lekkere luchtige nummers te maken die net even niet 13 in een dozijn klinken. Ondanks de simpelheid heb ik het nog nooit op deze manier gehoord. Read My Lips is een prachtig album voor op feesten, voor zowel de vroege als late uurtjes. Ik kan in ieder geval niet wachten op het vervolg. Tenslotte is Madonna ook zo begonnen. Gepubliceerd op 9 juni 2002
Wie is toch die nieuwe zangeres. Dat meisje met die ijskoude blik en geheimzinnige gezicht. Ze zou zelf net zo goed uit de jaren vijftig kunnen komen en haar muziek klinkt naar de jaren zeventig. Sophie (1979) is een kind van twee Britse tv persoonlijkheden. In de late jaren negentig was ze zangeres van de britpopgroep The Audience. Begin 2000 ging de groep uit elkaar. Niet lang daarna werd Sophie gevraagd door de Italiaanse discohouseproducer Spiller om de vocalen voor Groove Jet (If This Ain't Love) te verzorgen. Een geslaagde samenwerking die leidde tot een van de mooiste househits ooit. Op haar nieuwe cd is deze geschiedenis duidelijk te horen. Single Murder on the Dancefloor doet het al erg goed in de hitlijsten.
De Muziek
Verwacht op Read My Lips geen complexe, diepgravende en ontoegankelijke stukken muziek. Meer leuke pakkende dancepopnummers. En die moeten er ook zijn, mits van kwaliteit. Het zal niet makkelijk zijn een ander album te vinden dat zo klinkt. Sophie geeft een eigen identiteit aan haar muziek. De basis is toch wel de discomuziek van de jaren zeventig, veredeld met het housegeluid van de laatste jaren. . Niks klinkt té verzonnen of overgeproduceerd. Apart is ook haar Britse accent. Het heeft iets charmants. Aan haar toon is het te merken dat ze er totaal niks om geeft dat ze geen stem a la Aguilera heeft, maar roeit met de riemen die ze heeft.
Sophie zelf
Sophie's vernieuwing zit hem eigenlijk niet direct in haar muziek, maar meer indirect in haar uitstraling. Ze heeft een vreemd soort charisma. Haar verschijning in het algemeen. Zo laat ze een frisse wind waaien door een popland waar veel zangeressen lang niet zo puur zijn.
Conclusie
Een erg leuke cd. Niet supergeweldig, maar slecht is 'ie ook zeker niet te noemen. Sophie slaagt er in twaalf lekkere luchtige nummers te maken die net even niet 13 in een dozijn klinken. Ondanks de simpelheid heb ik het nog nooit op deze manier gehoord. Read My Lips is een prachtig album voor op feesten, voor zowel de vroege als late uurtjes. Ik kan in ieder geval niet wachten op het vervolg. Tenslotte is Madonna ook zo begonnen. Gepubliceerd op 9 juni 2002
ADVERTENTIE
