Smaakvol
Zoete honing in vijftien verschillende smaken. Rupert Huber en Richard Dorfmeister (inderdaad, van Kruder) hebben wat vrienden uit de Weense muziekscene gevraagd een nummer van hun laatste langspeler Suzuki te remixen om er vervolgens een album van samen te stellen. Vijftien keer Honey dus. Strondvervelend, zou je denken, maar de verschillende artiesten hebben het nummer zo onder handen genomen dat zowaar een album ontstaat dat niet alleen alle hippere lounge- en triphop stijlen van nu doorkruist, maar ook nog eens meer dan zeventig minuten lang boeit.

Fruitige Cocktail
“Special thanks to the honey gals” die aanlokkelijk op de voorkant van de hoes poseren. Het was niet eens nodig geweest. Ook zonder fotomodellen of een titel die smaakt naar meer was dit album erin gegaan als een fruitige cocktail op een lome vrijdagavond.
“I want my honey” klinkt het door een zoete vrouwenstem (Anna Clementi) gezongen refrein dat in totaal misschien wel vijftig keer voorbij komt. Alles prima aan elkaar gemixt door Dorfmeister en Huber blijft het bij een soort fijn gevoel van herkenning, déjà vu in een nieuwe vorm, dat er voor zorgt dat dit niet de zoveelste lounge verzamelaar is. Daar zijn de remixes bovendien veel te interessant voor. Funky Lowlives voegt in zijn dub bijvoorbeeld wat nieuwe disco-elementen toe, terwijl Michael Baumann voor zijn Supatone 2 dub juist weer beinvloed is door oude reggae.

Conclusie
Een aantal jaar geleden heeft Tosca met The Chocolate Elvis Dubs al bewezen dat het concept werkt. Dat op deze manier een duidelijk geheel ontstaat. Op Different Tastes Of Honey doen ze het nog eens dunnetjes over, hoewel de eer eigenlijk toebedeeld moet worden aan de artiesten die daadwerkelijk gedubbed hebben. De frisse kijk van de bijna allemaal uit Wenen (bakermat van de lounge) afkomstige artiesten is vaak verassend, dan weer voorspelbaar, maar zo zorgvuldig geselecteerd dat alweer een zeer sterk album vol lounge, funk, reggae en trip-hop is ontstaan. Erg fruitig.

Gepubliceerd op 22 februari 2002

---