CD-recensie Red Hot Chili Peppers - Blood Sugar Sex Magic
Door
RED HOT
De Red Hot Chili Peppers begonnen in 1984 wat samen te spelen. En maakten hun eerste cd. Het geluid was een mix van rap en gitaar te noemen. Anthony Kiedis (zang) en Flea (bas) zijn de enige bandleden die de eerste 5 jaar van de band hebben doorstaan. Oud gitarist Hillel Slovak nam een overdosis Heroine en overleed. Verschillende drummers zijn zonder verdere reden vertrokken. In 1989 kwam het 18- jarige jochie John Frusciante de band aanvullen. Ook werd drummer Chad Smith aangetrokken. Na 3 jaar maakten ze samen hun vijfde cd, deze cd is zeker de moeite waard en is helemaal niet oubollig ofzo.
Red Blood Hot Sugar?
Nadat ik Californication had gekocht zeiden veel mensen dat ik beter ook direct Blood Sugar Sex Magic had kunnen kopen. Dus na een paar maanden heb ik die cd ook maar gekocht. De titel bleef niet echt in mijn hoofd hangen. Red Blood Hot Sugar? Toen ik de cd had gekocht heb ik 'm op een rustige middag opgezet.
17 nummers!
De cd begint met een vrij raar nummer: The Power of Equality. Dit klinkt erg basic. Niet echt wat je van de Peppers verwacht als je Carlifornication hebt gehoord. Een vrij eentonig nummer. Een maandje later zag ik de live versie, die rockte veel meer dan de cd versie. De cd gaat ongeveer hetzelfde verder met If You Have To ask. De hoge stemmetjes zingen het refrein. Dit nummer heeft een prachtige baslijn, net zoals de meeste RHCP nummers. Een rap nummer van de jaren '80.
Na nummer 2 volgt er een omslag op de cd, Breaking The Girl is een heel melodisch nummer. Als je zou zeggen dat de eerste 2 nummers door een andere band gemaakt zouden zijn dan nummer 3 zou ik het zo geloven. Het nummer klinkt als een liedje wat je zingt na een vermoeiende dag. Een mooi gitaarliedje. Nummer 4 lijkt weer verder te gaan met de toon van 1 en 2. De bas klinkt irritant dreunend door. De gitaar speelt steeds hetzelfde melodietje. Het nummer eindigt met een basloopje met een idioot klinkende gitaar. Een typisch Peppers nummer. Nummer 5: Suck My Kiss is een rock-achtig nummer. Simpele teksten en simpele bas en gitaarloop. Het rustige Could Have Lied gaat over een jongen die niet geaccepteerd wordt door een meisje. Het klinkt bedrukt. Een mooi nummer met een uitspringend refrein. Na nummer 6, volgen nummers 7,8 en 9, dit is samen eigenlijk een groot funky nummer. Gewoon geweldig om te horen voor fans, waardeloos voor mensen die er niet van houden. (Op dit punt is heeft RHCP zich nooit meer herhaald). The Richeous & the Wicked is mijn persoonlijk favoriete nummer. Een mix van Funk, Rock en Jazz (Luister naar het geluid van Flea, en je begrijpt het). Blood Sugar Sex is een soort einde van de nummers zoals 7 t/m 9. Nu gooien de peppers het geluid eruit.
Under The Bridge
De ballad Under The Bridge is een vreemd nummer op de cd. Het is een regelrechte hit geworden, maar niet de muziek die RHCP speelt. Flea zei eens in een interview dat huisvrouwtjes de cd kochten en dan in de gordijnen vlogen. Under The Bridge wordt iets teveel gezien als 'het' nummer van de RHCP.
Het einde
De laatste 6 nummers stellen minder voor dan de eerste helft van de cd. Een ontoegankelijker geluid. RHCP grijpt met Apache Rose Peacock grijpt terug op de muziek die RHCP voordat John gitaar ging spelen maakte. My Lovely Man is live tien keer zo mooi als op de cd. Des al niet te min een goed nummer. Met They're Red Hot eindigt de cd maf, net zoals RHCP hoort te zijn.
Conclusie
Een geweldige mix van rustige, funky, rock en andere idiote nummers. Deze cd is veel beter dan Californication en ook door het gewone publiek goed te luisteren. Wat mij betreft een van de betere cd's van de jaren '90. Gepubliceerd op 18 februari 2002
De Red Hot Chili Peppers begonnen in 1984 wat samen te spelen. En maakten hun eerste cd. Het geluid was een mix van rap en gitaar te noemen. Anthony Kiedis (zang) en Flea (bas) zijn de enige bandleden die de eerste 5 jaar van de band hebben doorstaan. Oud gitarist Hillel Slovak nam een overdosis Heroine en overleed. Verschillende drummers zijn zonder verdere reden vertrokken. In 1989 kwam het 18- jarige jochie John Frusciante de band aanvullen. Ook werd drummer Chad Smith aangetrokken. Na 3 jaar maakten ze samen hun vijfde cd, deze cd is zeker de moeite waard en is helemaal niet oubollig ofzo.
Red Blood Hot Sugar?
Nadat ik Californication had gekocht zeiden veel mensen dat ik beter ook direct Blood Sugar Sex Magic had kunnen kopen. Dus na een paar maanden heb ik die cd ook maar gekocht. De titel bleef niet echt in mijn hoofd hangen. Red Blood Hot Sugar? Toen ik de cd had gekocht heb ik 'm op een rustige middag opgezet.
17 nummers!
De cd begint met een vrij raar nummer: The Power of Equality. Dit klinkt erg basic. Niet echt wat je van de Peppers verwacht als je Carlifornication hebt gehoord. Een vrij eentonig nummer. Een maandje later zag ik de live versie, die rockte veel meer dan de cd versie. De cd gaat ongeveer hetzelfde verder met If You Have To ask. De hoge stemmetjes zingen het refrein. Dit nummer heeft een prachtige baslijn, net zoals de meeste RHCP nummers. Een rap nummer van de jaren '80.
Na nummer 2 volgt er een omslag op de cd, Breaking The Girl is een heel melodisch nummer. Als je zou zeggen dat de eerste 2 nummers door een andere band gemaakt zouden zijn dan nummer 3 zou ik het zo geloven. Het nummer klinkt als een liedje wat je zingt na een vermoeiende dag. Een mooi gitaarliedje. Nummer 4 lijkt weer verder te gaan met de toon van 1 en 2. De bas klinkt irritant dreunend door. De gitaar speelt steeds hetzelfde melodietje. Het nummer eindigt met een basloopje met een idioot klinkende gitaar. Een typisch Peppers nummer. Nummer 5: Suck My Kiss is een rock-achtig nummer. Simpele teksten en simpele bas en gitaarloop. Het rustige Could Have Lied gaat over een jongen die niet geaccepteerd wordt door een meisje. Het klinkt bedrukt. Een mooi nummer met een uitspringend refrein. Na nummer 6, volgen nummers 7,8 en 9, dit is samen eigenlijk een groot funky nummer. Gewoon geweldig om te horen voor fans, waardeloos voor mensen die er niet van houden. (Op dit punt is heeft RHCP zich nooit meer herhaald). The Richeous & the Wicked is mijn persoonlijk favoriete nummer. Een mix van Funk, Rock en Jazz (Luister naar het geluid van Flea, en je begrijpt het). Blood Sugar Sex is een soort einde van de nummers zoals 7 t/m 9. Nu gooien de peppers het geluid eruit.
Under The Bridge
De ballad Under The Bridge is een vreemd nummer op de cd. Het is een regelrechte hit geworden, maar niet de muziek die RHCP speelt. Flea zei eens in een interview dat huisvrouwtjes de cd kochten en dan in de gordijnen vlogen. Under The Bridge wordt iets teveel gezien als 'het' nummer van de RHCP.
Het einde
De laatste 6 nummers stellen minder voor dan de eerste helft van de cd. Een ontoegankelijker geluid. RHCP grijpt met Apache Rose Peacock grijpt terug op de muziek die RHCP voordat John gitaar ging spelen maakte. My Lovely Man is live tien keer zo mooi als op de cd. Des al niet te min een goed nummer. Met They're Red Hot eindigt de cd maf, net zoals RHCP hoort te zijn.
Conclusie
Een geweldige mix van rustige, funky, rock en andere idiote nummers. Deze cd is veel beter dan Californication en ook door het gewone publiek goed te luisteren. Wat mij betreft een van de betere cd's van de jaren '90. Gepubliceerd op 18 februari 2002
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
