Special Het Muziekjaar 2001 - deel 2
Door
Inmiddels alweer 2002. Tijd dus om terug te kijken. Wat heeft het jaar 2001 ons qua muziek gebracht? Drie recensenten van scholieren.com geven aan de hand van enkele in 2001 uitgekomen cd's hun mening over het afgelopen muziekjaar.
deel 2: british vision
Groot-Britannië heeft altijd een behoorlijke invloed gehad op de gehele muziekwereld. Zowel de pers als de artiesten zelf zijn vaak toonaangevend voor de rest van de wereld.
De Amerikaanse band The Strokes bijvoorbeeld, hebben hun succes grotendeels te danken aan de Britse pers. Ze werden de nieuwe Velvet Underground, of de laatste hoop van de Rock ’n Roll, van dat soort predikaten waar werkelijk iedere band van droomt. Een tikkeltje overdreven, zo lijkt het, maar de hype sloeg wel degelijk over naar Nederland waar het album zelfs de hoogste positie in de OOR Eindlijst wist te bemachtigen.
Behalve de pers waren er in 2001 natuurlijk weer veel Britse bands die in meer of mindere mate hun stempel op het jaar wisten te drukken. Denk bijvoorbeeld aan de eightties revival. Verassende nieuwe bands als Zoot Woman (van Les Rythmes Digitales frontman Jacques LuCont) en Ladytron (dat met debuutalbum 604 hoge ogen gooide) gingen de strijd aan met oudgedienden als New Order en The Human League, die na weet ik veel hoeveel jaar weer eens uit hun hol waren gekropen. Een strijd die uiteindelijk door niemand gewonnen werd, omdat het eigenlijk allemaal leuk was.
Verder was er de opkomst van de zogenaamde New Acoustic Movement. Een soort drang naar de basis, terug naar mooie akoestische, melodieuze liedjes. Een vreemde beweging eigenlijk, aangezien bands als Belle & Sebastian al jarenlang muziek maken die aan deze eisen voldoet. Maar goed, nieuwe bands waren er ook. Bijvoorbeeld die arrogante gasten uit Manchester die zich I Am Kloot noemen, en toch wonderschone muziek weten te maken. Of aan Turin Brakes, het duo dat opzien baarde met debuutalbum The Optimist LP.
Ook reeds gevestigde namen kwamen in 2001 sterk terug. Denk bijvoorbeeld aan Radiohead, die met Amnesiac weer eens een iets toegankelijker album uitbrachten. Of aan het Ierse trio Ash, die met Free All Angels een erg goede punkpop plaat afleveren. Denk aan Muse, die eindelijk het nep-Radiohead imago van zich af wist te werken.
Weezer kwam terug met een verassend leuk album (Weezer), en ook Travis wist de fans aardig aan het luisteren te houden met de opvolger op megasuccesplaat The Man Who.
Verder was er Gorillaz, het ambitieuze cartoonband project van Blur-zanger Damon Albarn, wat Schotse trots met uitstekende albums van Mogwai en Arab Strap en het zoveelste gestoorde album van The Beta Band.
2001 was een vruchtbaar jaar. Met genoeg nieuwkomers, interessante nieuwe stromingen en de terugkomst van oudgedienden in het vak. Ik ben benieuwd wat 2002 ons biedt.
Gepubliceerd op 23 januari 2002
deel 2: british vision
Groot-Britannië heeft altijd een behoorlijke invloed gehad op de gehele muziekwereld. Zowel de pers als de artiesten zelf zijn vaak toonaangevend voor de rest van de wereld.
De Amerikaanse band The Strokes bijvoorbeeld, hebben hun succes grotendeels te danken aan de Britse pers. Ze werden de nieuwe Velvet Underground, of de laatste hoop van de Rock ’n Roll, van dat soort predikaten waar werkelijk iedere band van droomt. Een tikkeltje overdreven, zo lijkt het, maar de hype sloeg wel degelijk over naar Nederland waar het album zelfs de hoogste positie in de OOR Eindlijst wist te bemachtigen.
Behalve de pers waren er in 2001 natuurlijk weer veel Britse bands die in meer of mindere mate hun stempel op het jaar wisten te drukken. Denk bijvoorbeeld aan de eightties revival. Verassende nieuwe bands als Zoot Woman (van Les Rythmes Digitales frontman Jacques LuCont) en Ladytron (dat met debuutalbum 604 hoge ogen gooide) gingen de strijd aan met oudgedienden als New Order en The Human League, die na weet ik veel hoeveel jaar weer eens uit hun hol waren gekropen. Een strijd die uiteindelijk door niemand gewonnen werd, omdat het eigenlijk allemaal leuk was.
Verder was er de opkomst van de zogenaamde New Acoustic Movement. Een soort drang naar de basis, terug naar mooie akoestische, melodieuze liedjes. Een vreemde beweging eigenlijk, aangezien bands als Belle & Sebastian al jarenlang muziek maken die aan deze eisen voldoet. Maar goed, nieuwe bands waren er ook. Bijvoorbeeld die arrogante gasten uit Manchester die zich I Am Kloot noemen, en toch wonderschone muziek weten te maken. Of aan Turin Brakes, het duo dat opzien baarde met debuutalbum The Optimist LP.
Ook reeds gevestigde namen kwamen in 2001 sterk terug. Denk bijvoorbeeld aan Radiohead, die met Amnesiac weer eens een iets toegankelijker album uitbrachten. Of aan het Ierse trio Ash, die met Free All Angels een erg goede punkpop plaat afleveren. Denk aan Muse, die eindelijk het nep-Radiohead imago van zich af wist te werken.
Weezer kwam terug met een verassend leuk album (Weezer), en ook Travis wist de fans aardig aan het luisteren te houden met de opvolger op megasuccesplaat The Man Who.
Verder was er Gorillaz, het ambitieuze cartoonband project van Blur-zanger Damon Albarn, wat Schotse trots met uitstekende albums van Mogwai en Arab Strap en het zoveelste gestoorde album van The Beta Band.
2001 was een vruchtbaar jaar. Met genoeg nieuwkomers, interessante nieuwe stromingen en de terugkomst van oudgedienden in het vak. Ik ben benieuwd wat 2002 ons biedt.
Gepubliceerd op 23 januari 2002
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
