CD-recensie Daryll-Ann - Trailer Tales
Door
Surely Justice?
Surely Justice had drie jaar geleden een enorme hit moeten worden. De supercatchy popsong bleef echter ergens tussen het clubcircuit en het grote publiek steken. Zonde, dat een Nederlandse band als Daryll-Ann, die in het Amerikaanse blad Mojo al genoemd werd als “one of music's best-kept secrets”, door het huidige systeem waarin de grootste platenmaaschappijen het voor het zeggen hebben, eigenlijk nooit de bekendheid zal genieten die hij verdient.
Vandaar dat zanger en tegenwoordig ook caravanbewoner Jelle Paulusma zich niet meer druk maakt en gewoon doorgaat met het schrijven van mooie liedjes. Het resultaat staat op Trailer Tales, alweer de vijfde Daryll-Ann.
Volgende plaat, meer Soldaat
Liefhebbers van die typische, hoekige gitaarpartijen van gitarist Anne Soldaat komen op Trailer Tales nauwelijks aan hun trekken. Jelle Paulusma eist namelijk bijna alle credits op, waardoor het geheel toch net iets anders klinkt dan voorganger Happy Traum. Minder gelikt, maar wel gemeende caravanverhalen over liefde en oorlog, met voor het eerst de teksten in het boekje. Minder pakkend ook, waardoor het nét wat langer duurt eer je het album goed op zijn waarde kunt schatten.
Genoeg moois
Al met al is Trailer Tales gewoon een erg mooie plaat geworden. De prachtige samenzang met broer Coen Paulusma is weer onweerstaanbaar mooi, bijvoorbeeld in de Beach Boys-klanken van Old School of het onmiskenbaar pakkende Pines and Grenadine.
In Marching bewijst Jelle Paulusma dat hij zelfs een behoorlijk stukje banjo kan spelen en Soldaat bewijst met Equally Sympathy dat ook hij een prachtige popsong kan schrijven: het nummer behoort tot de hoogtepunten van het album.
Conclusie
Justice of niet, erg groot zal Daryll-Ann wel niet worden. Niet als ze bij Excelsior blijven, het Nederlandse label dat ook o.a. Johan en Caesar huisvest. Maar ze zouden het zeker verdienen, zolang ze mooie platen als Trailer Tales blijven uitbrengen.
De vraag is of ze ooit hun in 1996 verschenen meesterwerk Weeps overtreffen, maar tot die tijd blijft Daryll-Ann gewoon “one of music's best-kept secrets”.
Gepubliceerd op 22 januari 2002
Surely Justice had drie jaar geleden een enorme hit moeten worden. De supercatchy popsong bleef echter ergens tussen het clubcircuit en het grote publiek steken. Zonde, dat een Nederlandse band als Daryll-Ann, die in het Amerikaanse blad Mojo al genoemd werd als “one of music's best-kept secrets”, door het huidige systeem waarin de grootste platenmaaschappijen het voor het zeggen hebben, eigenlijk nooit de bekendheid zal genieten die hij verdient.
Vandaar dat zanger en tegenwoordig ook caravanbewoner Jelle Paulusma zich niet meer druk maakt en gewoon doorgaat met het schrijven van mooie liedjes. Het resultaat staat op Trailer Tales, alweer de vijfde Daryll-Ann.
Volgende plaat, meer Soldaat
Liefhebbers van die typische, hoekige gitaarpartijen van gitarist Anne Soldaat komen op Trailer Tales nauwelijks aan hun trekken. Jelle Paulusma eist namelijk bijna alle credits op, waardoor het geheel toch net iets anders klinkt dan voorganger Happy Traum. Minder gelikt, maar wel gemeende caravanverhalen over liefde en oorlog, met voor het eerst de teksten in het boekje. Minder pakkend ook, waardoor het nét wat langer duurt eer je het album goed op zijn waarde kunt schatten.
Genoeg moois
Al met al is Trailer Tales gewoon een erg mooie plaat geworden. De prachtige samenzang met broer Coen Paulusma is weer onweerstaanbaar mooi, bijvoorbeeld in de Beach Boys-klanken van Old School of het onmiskenbaar pakkende Pines and Grenadine.
In Marching bewijst Jelle Paulusma dat hij zelfs een behoorlijk stukje banjo kan spelen en Soldaat bewijst met Equally Sympathy dat ook hij een prachtige popsong kan schrijven: het nummer behoort tot de hoogtepunten van het album.
Conclusie
Justice of niet, erg groot zal Daryll-Ann wel niet worden. Niet als ze bij Excelsior blijven, het Nederlandse label dat ook o.a. Johan en Caesar huisvest. Maar ze zouden het zeker verdienen, zolang ze mooie platen als Trailer Tales blijven uitbrengen.
De vraag is of ze ooit hun in 1996 verschenen meesterwerk Weeps overtreffen, maar tot die tijd blijft Daryll-Ann gewoon “one of music's best-kept secrets”.
Gepubliceerd op 22 januari 2002
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
