CD-recensie Sita - Happy
Door
Sita in Zweden
Onder Starmaker werd duidelijk dat een van de talenten erg populair was, juist omdat ze zo gewoon was. Toen werd bepaalt wie de solosingle mocht opnemen, was het dus geen verrassing dat Sita de gelukkige was. Ze ging naar Zweden, waar ze samen met de top-producers Douglas Carr en Ulric Johansson werkte aan haar debuutsingle Happy. Al onder Starmaker werd duidelijk dat het een leuk liedje was, dat misschien wel een hit(je) kon worden. Toen de single begin november uitkwam, bleek dat de uiteindelijke versie een dijk van een (rock)nummer was, met een goede videoclip. Happy werd binnen 'no time' een nummer 1-hit en het succes van Sita was geboren. Als klap op de vuurpijl gaat ze samen met Marco Borsato zingen voor Alex en Maxima met het nummer Lopen Op Het Water. Dit werd ook een grote hit en platina. Nu bleek weer hoe populair Sita was en ze besloot uit de tienerband K-otic te stappen, om zich te richten op een internationale solocarriere.
Als K-otic of niet?
Hoewel de één het briljant vond en de ander dikke shit, is Bulletproof van K-otic de beste verkopende cd geweest van 2001. Het bleek dus dat de muziek van hen aanslaat bij het grote publiek. Op Happy zal dus ongeveer dezelfde muziek staan als op Bulletproof (veel ballads). Nee, Happy is heel anders en volgens mij zelfs nog beter. De meeste nummers zijn ruiger dan die op Bulletproof. Ook zijn de nummers meer 'af', want eerlijk is eerlijk als je naar Bulletproof luistert hoor je toch dat de meeste nummers snel zijn gemaakt (wat niet zegt dat ze slecht zijn!)
De tracks
1. Happy
Het nummer waarmee Sita als soloartiest is doorgebroken, iedereen kent het wel en weet dat het een goed nummer is. Zoals ik in een buitenlandse recensie las: "Toen ik hoorde hoe het debuutnummer heet van Sita, dacht ik, oh nee niet weer zo'n blij Steps huppelliedje met een even blije video. Maar toen ik het nummer hoorde dacht wow. Dit lied is geen pop, geen rock, maar echt zo'n nummer dat nergens bij hoort en vandaar ook uniek is!" Dit zegt wel genoeg denk ik.
2. Jerk
Als je naat 'K-otic, het leven na Starmaker' hebt gekeken heb je al een klein stukje van dit nummer gehoord. Het is rock, maar zeker niet heftig en gaat over mensen die opeens je vriend willen zijn als je iets bent, terwijl ze je vroeger niet zagen staan. Je begrijpt het, eens wat anders dan die standaard liefdesliedjes. Een goede kanshebber om als single uit te komen.
3. Selfish
Persoonlijk vind ik dit een minder nummer. Het is in het begin rustig, maar net geen ballad.
4. Hello
Mijn lievelingsnummer. Vergeet Happy, dit is de hit als het aan mij ligt. Een ruig rocknummer met veel gitaren en een grappig begin. Je hoort de melodie van Hello namelijk als beltoon op een Gsm, voordat het echte nummer begint. Erg grappig.
5. I Surrender
Dit nummer heeft in het begin wat weg van Frozen van Madonna. En vooral de coupletten zijn erg mooi. Een rustig nummer, maar wel goed.
6. The World Goes Round
Dit is echt zo'n nummer dat in je hoofd blijft zitten. Zowel een goede tekst als goede muziek. Dit zou best ook wel een single kunnen worden. Het is niet rock, maar ook niet echt pop.
7. You make me feel (Like Myself)
De coupletten zijn rustig, maar in het refrein komen de gitaren en gaat het knallen. Tussendoor zijn er ook nog wat grappige effecten. Helaas is het wat aan de korte kant (2:58), anders zou het best een single kunnen worden, of ze moeten een speciale single versie kunnen maken.
8. Twisted
Sita zegt zelf dat dit een van haar lievelingsnummers is. Als je het luistert, denk je in het begin waarom ze nou net dit nummer zo goed vindt. Oke, de muziek is best aardig (rustig, een beetje R&B) en het heeft een lekker ritme. Maar als je denkt dat het is afgelopen hoor je een tijdje niks en dan wat bassen, terwijl je Sita een beetje hoort 'jammeren' met een radiogeluid. Hierna begint het en hoor je echt een heerlijk ritme, terwijl het gejammer doorgaat. Heel origineel, maar je moet het echt zelf horen, want het is lastig uit te leggen. Het wat mindere eerste gedeelte (het liedje zelf), maakt dan niets meer uit.
9. Backseat
Dit nummer zou zo gemaakt kunnen zijn door Ilse DeLange. Sita rijdt in een taxi en luistert naar de verhalen van de passagiers. Na het wat rustigere en alternatieve, is dit weer een vrolijk rockliedje. Niet wereldschokkend, maar gewoon leuk met een opzwepend refrein ('Hey Hey Hey, Na Na Na')
10. Strong Winds
Dit lijkt een beetje op I Surrender, maar is toch weer anders. Niet echt bijzonder, wel leuk. Safri Duo was volgens mij ook in de buurt, in het midden hoor je namelijk een leuke drumsolo, terwijl Sita aftelt om het refrein nog eens te zingen.
11. Everything
Je merkt dat je bij het einde van de CD komt, maar voordat echt het laatste nummer komt eerst nog een nummer dat je doet vergeten dat het einde van de CD in zicht is. Een vrolijk nummer, beetje rock en een tekst die steeds terugkomt (I do anything to be your everything) zorgen ervoor dat je de repeatknop nog een paar keer indrukt, voordat het laatste nummer begint. Ook grappig is dat je op het einde het refrein hoort, terwijl alleen maar iets van violen en elektrische gitaren spelen, waardoor het best hard is. Daarna komt weer het refrein met alleen maar de drums. Ertussen zit ook nog een leuke overgang.
12. Whenever
Echt zo'n liedje waarmee je een CD afsluit. Niet echt bijzonder, maat wel een waardige afsluiter.
Bonus: Happy
Als bonus staat er ook nog de clip van Happy op.
Conclusie
Het grootste gedeelte is geproduceerd door Douglas Carr en Ulric Johansson, die weten hoe je goede nummers moet maken. Ze hebben namelijk ook Damn, I Can't Explain en Happy gemaakt. Wees maar niet bang, zoiets commercieels als Damn hebben ze nu niet gemaakt. Wat ook opvalt is dat het album helemaal in Zweden is gemaakt. Ze hebben bewezen met Happy (het album), dat ze daar ook goede nummers kunnen maken! Gelukkig staan er geen 'vullers' op, songs die heel slecht zijn, snel gemaakt en puur dienen om het album vol te krijgen. Elk nummer op Happy is uniek, waardoor je niet snel bent uitgeluisterd.
Het perfecte album, bestaat niet, daarom krijgt het geen 5 punten, maat 4,5 verdient het zeker. Dit zou weleens, zowel in binnen- als buitenland, het (debuut)album van 2002 kunnen worden! Gepubliceerd op 23 januari 2002
Onder Starmaker werd duidelijk dat een van de talenten erg populair was, juist omdat ze zo gewoon was. Toen werd bepaalt wie de solosingle mocht opnemen, was het dus geen verrassing dat Sita de gelukkige was. Ze ging naar Zweden, waar ze samen met de top-producers Douglas Carr en Ulric Johansson werkte aan haar debuutsingle Happy. Al onder Starmaker werd duidelijk dat het een leuk liedje was, dat misschien wel een hit(je) kon worden. Toen de single begin november uitkwam, bleek dat de uiteindelijke versie een dijk van een (rock)nummer was, met een goede videoclip. Happy werd binnen 'no time' een nummer 1-hit en het succes van Sita was geboren. Als klap op de vuurpijl gaat ze samen met Marco Borsato zingen voor Alex en Maxima met het nummer Lopen Op Het Water. Dit werd ook een grote hit en platina. Nu bleek weer hoe populair Sita was en ze besloot uit de tienerband K-otic te stappen, om zich te richten op een internationale solocarriere.
Als K-otic of niet?
Hoewel de één het briljant vond en de ander dikke shit, is Bulletproof van K-otic de beste verkopende cd geweest van 2001. Het bleek dus dat de muziek van hen aanslaat bij het grote publiek. Op Happy zal dus ongeveer dezelfde muziek staan als op Bulletproof (veel ballads). Nee, Happy is heel anders en volgens mij zelfs nog beter. De meeste nummers zijn ruiger dan die op Bulletproof. Ook zijn de nummers meer 'af', want eerlijk is eerlijk als je naar Bulletproof luistert hoor je toch dat de meeste nummers snel zijn gemaakt (wat niet zegt dat ze slecht zijn!)
De tracks
1. Happy
Het nummer waarmee Sita als soloartiest is doorgebroken, iedereen kent het wel en weet dat het een goed nummer is. Zoals ik in een buitenlandse recensie las: "Toen ik hoorde hoe het debuutnummer heet van Sita, dacht ik, oh nee niet weer zo'n blij Steps huppelliedje met een even blije video. Maar toen ik het nummer hoorde dacht wow. Dit lied is geen pop, geen rock, maar echt zo'n nummer dat nergens bij hoort en vandaar ook uniek is!" Dit zegt wel genoeg denk ik.
2. Jerk
Als je naat 'K-otic, het leven na Starmaker' hebt gekeken heb je al een klein stukje van dit nummer gehoord. Het is rock, maar zeker niet heftig en gaat over mensen die opeens je vriend willen zijn als je iets bent, terwijl ze je vroeger niet zagen staan. Je begrijpt het, eens wat anders dan die standaard liefdesliedjes. Een goede kanshebber om als single uit te komen.
3. Selfish
Persoonlijk vind ik dit een minder nummer. Het is in het begin rustig, maar net geen ballad.
4. Hello
Mijn lievelingsnummer. Vergeet Happy, dit is de hit als het aan mij ligt. Een ruig rocknummer met veel gitaren en een grappig begin. Je hoort de melodie van Hello namelijk als beltoon op een Gsm, voordat het echte nummer begint. Erg grappig.
5. I Surrender
Dit nummer heeft in het begin wat weg van Frozen van Madonna. En vooral de coupletten zijn erg mooi. Een rustig nummer, maar wel goed.
6. The World Goes Round
Dit is echt zo'n nummer dat in je hoofd blijft zitten. Zowel een goede tekst als goede muziek. Dit zou best ook wel een single kunnen worden. Het is niet rock, maar ook niet echt pop.
7. You make me feel (Like Myself)
De coupletten zijn rustig, maar in het refrein komen de gitaren en gaat het knallen. Tussendoor zijn er ook nog wat grappige effecten. Helaas is het wat aan de korte kant (2:58), anders zou het best een single kunnen worden, of ze moeten een speciale single versie kunnen maken.
8. Twisted
Sita zegt zelf dat dit een van haar lievelingsnummers is. Als je het luistert, denk je in het begin waarom ze nou net dit nummer zo goed vindt. Oke, de muziek is best aardig (rustig, een beetje R&B) en het heeft een lekker ritme. Maar als je denkt dat het is afgelopen hoor je een tijdje niks en dan wat bassen, terwijl je Sita een beetje hoort 'jammeren' met een radiogeluid. Hierna begint het en hoor je echt een heerlijk ritme, terwijl het gejammer doorgaat. Heel origineel, maar je moet het echt zelf horen, want het is lastig uit te leggen. Het wat mindere eerste gedeelte (het liedje zelf), maakt dan niets meer uit.
9. Backseat
Dit nummer zou zo gemaakt kunnen zijn door Ilse DeLange. Sita rijdt in een taxi en luistert naar de verhalen van de passagiers. Na het wat rustigere en alternatieve, is dit weer een vrolijk rockliedje. Niet wereldschokkend, maar gewoon leuk met een opzwepend refrein ('Hey Hey Hey, Na Na Na')
10. Strong Winds
Dit lijkt een beetje op I Surrender, maar is toch weer anders. Niet echt bijzonder, wel leuk. Safri Duo was volgens mij ook in de buurt, in het midden hoor je namelijk een leuke drumsolo, terwijl Sita aftelt om het refrein nog eens te zingen.
11. Everything
Je merkt dat je bij het einde van de CD komt, maar voordat echt het laatste nummer komt eerst nog een nummer dat je doet vergeten dat het einde van de CD in zicht is. Een vrolijk nummer, beetje rock en een tekst die steeds terugkomt (I do anything to be your everything) zorgen ervoor dat je de repeatknop nog een paar keer indrukt, voordat het laatste nummer begint. Ook grappig is dat je op het einde het refrein hoort, terwijl alleen maar iets van violen en elektrische gitaren spelen, waardoor het best hard is. Daarna komt weer het refrein met alleen maar de drums. Ertussen zit ook nog een leuke overgang.
12. Whenever
Echt zo'n liedje waarmee je een CD afsluit. Niet echt bijzonder, maat wel een waardige afsluiter.
Bonus: Happy
Als bonus staat er ook nog de clip van Happy op.
Conclusie
Het grootste gedeelte is geproduceerd door Douglas Carr en Ulric Johansson, die weten hoe je goede nummers moet maken. Ze hebben namelijk ook Damn, I Can't Explain en Happy gemaakt. Wees maar niet bang, zoiets commercieels als Damn hebben ze nu niet gemaakt. Wat ook opvalt is dat het album helemaal in Zweden is gemaakt. Ze hebben bewezen met Happy (het album), dat ze daar ook goede nummers kunnen maken! Gelukkig staan er geen 'vullers' op, songs die heel slecht zijn, snel gemaakt en puur dienen om het album vol te krijgen. Elk nummer op Happy is uniek, waardoor je niet snel bent uitgeluisterd.
Het perfecte album, bestaat niet, daarom krijgt het geen 5 punten, maat 4,5 verdient het zeker. Dit zou weleens, zowel in binnen- als buitenland, het (debuut)album van 2002 kunnen worden! Gepubliceerd op 23 januari 2002
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
